Tag: verjaarsdag

Veertig. 40. Oor bietjie meer as ‘n week word ek 40! (8 dae om presies te wees…)

Toe ek 20 was, het 40 so ver gevoel. So oud, so anders. Ek meen ek het op 20 of 21 gedink my lewe is verby as ek teen 22 my graad het en teen 24 CA is.

Regtig??? Verby? Dit BEGIN dan eers.

Nie te min, hier sit ek omtrent 20 jaar later na ek die gesprek met my vriendin gehad het oor my lewe wat verby gaan wees en ek leef nog.

Vir ‘n paar jaar al spartel ek met die idee van 40 word en hier sit ek nou en die dag LOER vir my soos ‘n ek weet nie wat nie. Ek kan nou wragties nie dink soos wat loer dit vir my nie….maar dit loer vir my.

Soos wat ek die afgelope 2 jaar of so al hierdie emosies “unpack” soos die engelse dit noem begin ek besef dat die rede hoekom ek voel oor 40 soos wat ek doen is omdat die balans en die eendag waarna elke mens smag net nog nie hier is nie.

Jy is teoreties amper halfpad deur jou lewe en steeds werk jy lang ure, steeds oefen jy nie, steeds leef jy nie gesonder soos jy gedink het jy sou nie. Steeds is die balans nie daar nie.

Ek het in 2020 vir ‘n vlietende oomblik balans beleef en ek besef dit was ‘n oomblik wat die Here my gegun het. Ek het begin Cross Fit terwyl die kinders gimnastiek doen half pad deur Februarie nogal (ons besigste wildste maand in ons bedryf).

Alles het net perfek in plek geval. CF tye val saam gimnastiek, ek kan steeds gou inkopies doen na die tyd en ‘n redelike tyd by die huis kom.

En dit was “awesome”!

Uiteindelik het my “eendag” gearriveer vir oefen. Iets wat ek al vir meer as 10 jaar voor bid en die Here smeek om my lus te maak vir oefening en dat ek daarvan sal hou, het toe gebeur.

Toe kom Covid en lockdown. Toe is my 4 weke van balans weg. Word my hele wêreld onder my uitgeruk.
Maar nie te min, ons is deur die 6 jaar van 2020 en hier is ek nou amper 40.

Ek wroeg ook met die feit dat my ma my nie sien 40 word het nie, maar ek weet in my hart dat dit ook ok is en dat die Here ‘n plan het met alles en dat alles altyd ten goede mee werk vir die wat Hom lief het.

Soos wat ek reflekteer oor wat ek dink die redes is oor hoekom ek voel soos ek voel, voel ek die Here fluister in my gees vir my oor tyd. Hoe kosbaar tyd regtig is.

Ek het altyd geweet dit was kosbaar maar as jy amper 40 is, is dit asof die Here dit beklemtoon.

In dieselfde asem fluister hy vir my dat 40 nie so sleg is nie. Jonk genoeg om ‘n verskil te maak op alle vlakke en oud genoeg om met meer wysheid na goed te kyk, op te weeg en meer ingeligte Goddellike besluite te neem in my lewe.

Op amper 40 kan ek dit net VOEL in my gees dat die Here besig is om my op te rig. Hy is besig om my voor te berei vir dit waarvoor ek geroep is.

Die “boldness” is skielik daar. Skielik kan ek moeilike gesprekke voer en weet dis noodsaaklik om die gesprekke te voer….

Woorde kan nie beskryf wat ek voel nie maar ek WEET net. Maar voor jy kan doen wat die Here wil hê jy moet doen, moet jy gelouter word.

Moet jy deur die vuur gaan en moet jy die druk ervaar.
“He is busy making diamonds” se woorde maal deur my kop (praise en worship liedjie) en ek weet dis hoekom mens deur goed gaan.

Dit is om sterker aan die ander kant uit te kom sodat jy kan doen waarvoor jy geroep is.

So hier is op 40 en die innerlike stryd wat met dit gepaard gaan.

Dank die Here ek het Hom in my lewe want sonder Hom is ek niks.