Posted on Leave a comment

Olyt Beauty Collection

Ek het die afgelope week my heel eerste Olyt Beauty Collection grimering gekoop…en bloot net omdat ek op Facebook gesien het toe iemand dit ge”share” het…

Now I never thought I would be one to buy more than one make up pallet at a time, but here I am, with probably my 5th one that is in use by me…

Ek was aangenaam verras toe ek alles oop maak en die verpakking sien! Wow, dis net GORGEOUS, STUNNING watter ander beskrywende woorde kan ek gebruik?

The detail and quality of the packaging just amazed me. Not flimsy plastic or cardboard, but rather the descent proper protective type!

Nou ek het nog nie eens die produk oopgemaak nie en ek staan alklaar verstom…die produk is WOW met besonderse pigmentasie.

A little bit goes a long way! You use a little bit and the colour is there! It stays on the whole day and I feel like my make up was done professionally…

Terug by die onderlaag wat ek gekry het, myne was klaar, ek het geraap en skraap (met die gerieflike skrapertjie van Olyt) om dit te “stretch” tot ek my Olyt onderlaag kon gebruik (ons moes wag vir die koerier).

Matching the colour was actually easy, I was impressed with @yolandieotto’s skill in guessing the right colour for me (we have only seen each other a few times at church and events).

Die onderlaag borseltjie is hemels! Waar was hy my hele lewe lank? Met net een druppeltjie onderlaag bedek ek my hele gesig en blend mooi in, beter as wat my vingers dit voorheen gedoen het (omdat ek moed op gegee het met my vorige borseltjie)…

The thing that caught my eye, was the scripture that they have on every item. Isaiah 61:3…

Kyk ek is nou ‘n “sucker” vir iets met ‘n bybelvers op, veral grimering! Ek het nog ander Olyt goed gekoop, maar sal nie oor dit ook uitbrei nie, anders gaan die stuk nooit eindig nie! Dankie Olyt vir ‘n puik produk!

You would not guess it, but I am not one for selfies on my own 😂 saam met ander is ek gemaklik…so you will have to wonder what I look like with the make up on ’till the next doctor appointment selfie 🤭
🦩

Posted on 2 Comments

Footprints

The entire month I felt like I almost had writer’s block when it comes to this month’s bible verse. I am struggling to identify with the verse. I have written a few pieces, only for them to be deleted again, because they do not feel right. It feels like that what I am trying to say is not carried over correctly. This whole time I am talking to myself and God, asking what it is that I must write.

I also cannot help but think that this year feels less and less like a Jubilee year. Something that I declared in 2022 with the new year’s diaries, now feels like something out of ancient history and almost like a lie. Now I will not bore you with everything that I feel does not belong in a year of Jubilee in my life personally. I think the cherry on the top was our little pup that died after being hit by a car now in June. But the long and the short is – this year feels really tough for me!

Back to the bible verse – I read it over and over. But it feels like I hear nothing. Until last weekend. While I was washing dishes, my thoughts wander to the very famous piece that was written called Footprints. You know, the one about the two rows of footprints? And when the person asks Jesus where He was when it was difficult in this person’s life and only one row of footprints can be seen. With that Jesus answered the person – That was when I carried you.

Suddenly a few lights go on for me. You see, I am searching the whole time for something to identify with, to be able to testify about how God has carried me through one specific situation. But I realised that I missed it. Totally. This is not what the verse is about. As I let my thoughts go about the verse, I think back to my life.

How so many things happened at so many different times and God saved me and carried me through it all. Since I was young and before I had accepted Him properly as my Saviour. Until now, here where I am older but still relatively young, He carries me. Protects me. I can actually testify daily of His goodness in my life. Even if I cannot pinpoint only one specific moment.

Then I start to think – this is how simple it is. Nothing complicated or elaborated about what is happening in the verse. No, the fact that God protects us daily, is enough to identify with this bible verse. When you look back you will most certainly see only one row of footprints, at other times there will be two. There where the one row of footprints are, those are the carry times that is spoken about in this verse.

My thoughts cannot help but to wander back to the famous piece of Footprints. And the answer from Jesus on the question about the one row of footprints. It was when I carried you.

Posted on Leave a comment

Voetspore

Die hele maand al, voel ek amper of ek writer’s block het as dit kom by die maand se skrifvers. Ek sukkel om te vereenselwig en identifiseer met die bybelversie. Ek skryf vele stukke, net om dit weer uit te wis, want ek voel nie of dit reg is nie. Dit voel nie of dit wat ek probeer sê reg oorgedra word nie. Ek praat heeltyd met myself en met God, vra wat dit is wat ek moet skryf.

Ek dink ook heeltyd dat die jaar vir my al hoe minder soos ‘n Jubel jaar begin voel. Iets wat ek in 2022 verklaar het met die nuwe jaar se dagboeke, voel nou vir my soos iets uit die verre verlede en amper soos ‘n leuen. Nou ek sal jou nie verveel met alles wat ek voel nie by ‘n Jubel jaar hoort nie, veral nie alles wat in my lewe gebeur het nie. Ek dink die kersie op die koek was maar seker die ou baba hondjie wat doodgery was nou in Junie. Maar die lang en die kort is – die jaar voel tough vir my!

Terug by die skrifvers – ek lees dit oor en oor en oor. Maar ek voel en hoor niks. Tot laas naweek. Terwyl ek skottelgoed was, dink ek aan die baie bekende stuk wat iemand geskryf het genaamd Voetspore. Jy weet, die een van die twee rye spore? En toe die persoon vir Jesus vra waar was Hy toe dit moeilik gegaan het in die persoon se lewe, en daar net een ry voetspore te siene is. Met Jesus wat die persoon antwoord – Dit was toe Ek jou gedra het.

Skielik gaan daar ‘n paar ligte vir my aan. Jy sien, ek soek heeltyd die iets om mee te identifiseer, om te kan getuig van hoe die Here my gedra het deur een spesifieke situasie. Maar ek besef ek het dit gemis. Heeltemal. Dis glad nie waaroor die vers gaan nie. Soos wat ek my gedagtes laat gaan oor die vers, dink ek terug aan my lewe.

Hoe so baie goed op soveel verskillende tye gebeur het en God my gered en gedra het, gedurig deur. Vandat ek jonk was en nog voor ek Hom behoorlik aanvaar het as my Verlosser. Tot nou toe, hier waar ek ouer, maar steeds eintlik nog redelik jonk is, dra Hy my. Beskerm Hy my. Ek kan eintlik elke dag getuig van Sy goedheid in my lewe. Al kan ek nie altyd een spesifieke oomblik uitsonder nie.

Dan begin ek te dink – dis so eenvoudig soos dit. Niks gekompliseerd en uitgebrei oor wat in die vers aan die gang is nie. Nee, net die feit dat die Here ons elke dag beskerm en bewaar, is genoeg om te kan identifiseer met hierdie skrifvers. Natuurlik wanneer mens terug kyk, sal jy verskeie tye een ry voetspore sien, en ander tye twee rye. Daar waar die een ry spore is, is die dra tye waarvan gepraat word in hierdie vers.

My gedagtes kan nie help om weer terug te dwaal na die beroemde stuk van die Voetspore nie. En Jesus se antwoord op die vraag van die een ry spore. Dit was toe Ek jou gedra het.