“Up the T-U-B-E!!!!” hoor ek oor die soundbar in ons sitkamer. Ons almal sit en kyk TV om die tyd tot middernag om te kry. Ek en my tribe. Ons kyk Henry Danger saam met die kinders. ‘n Fliekie was reeds deurgewerk.
Gewoonlik slaap ons die Nuwe Jaar in. Maar my seun Franco het so paar jaar terug begin met die wakker-bly-tot-12-uur ding…..nie ek en my man het die energie nie, maar ons doen dit ter wille van die kinders. Jy weet, die memories wat besig is om gemaak te word.
Ons doen channel hopping opsoek na ‘n countdown timer. Ons kom op een van die nuuskanale af, net betyds. So 2 min voor middernag. Ons al 4 kyk in stilte hoe die syfertjies verminder. Toe dit by 10 kom begin ons almal tel 10-9-8-7….. en ons tel af en eindig met Happy New Year!
Die oomblik toe ek daardie woorde uiter skiet my gemoed vol en kom daar ‘n traan of twee deur wat ek nie kon afsluk nie. Nog ‘n jaar. Dit voel of alles van voor af begin. Die voorsprong wat ek gedink het ek gekry het deur die kinders se skoolklere en skryfbehoeftes uit te sorteer voel nou amper belaglik op hierdie oomblik.
Ek ruk myself reg en besluit Basta met die negatiwiteit. Ons skop elke jaar met ‘n blou gemoed af. Die jaar MOET net anders wees. Ek kyk na my man en sien hy kon nie sy trane keer nie. Hy is emosioneel toe hy ons kinders voorspoed toewens. My dogtertjie Sioné hang om my nek en soen my oor en oor asof sy my laas jaar laas gesien het (ek moes net die flou grappie wat mens ALTYD op die eerste Januarie maak gebruik).
Ek wens Franco voorspoed toe, dan my man Heinrich. Dan tel Sioné vir Fudge op en ons almal wens die huishond, (ons derde kind) voorspoed toe. Sy kyk vir ons en vir ‘n oomblik lyk sy dikbek vir my. Ons steur nou haar slaap. Ek onthou skielik ek wil ‘n skermgreep of screenshot maak van die tyd op my foon en tussen als deur kry ek dit reg – vir later se onthou en sosiale media posts.
Spontaan roep ek uit “Kom ons neem ‘n eerste foto vir 2022!” Almal val op die bank neer, Fudge word ook ingesluit, of sy nou wil of nie, sy is nou deel van die foto. Ons sukkel om die angle reg te kry net sodat almal nie soos dikkes lyk nie (al voel ons so na al die snert wat ons al die vakansie geëet het).
Dan druk ek die knoppie mis en dit neem langer as wat ons sou wou om die selfie te neem. Maar hy word geneem. Niemand lyk meer vars nie, almal is moeg, maar ons smile mooi vir die kamera.
Dan skarrel ons om almal in die bed te kom. Ons is flou. Op soos ou brood en koekies in die weeshuis (spreekwoordelik gesê natuurlik en nie met disrespek nie). Ons het gewerk so op die ou jaar. Ek het soos ‘n champion gevoel want uiteindelik het ek my 5 ure se belasting opleiding gedoen gekry. En werk, en skoolgoed merk en pak.
So dit voel vir my ek het hom soortvan reg gekry op die ou jaar – die balans ding. My kind gelukkig gehou (na ons eers moes raas en verduidelik hoekom Mamma nie alles NOU kan doen soos sy demand nie), opleiding klaar gemaak, werk gedoen (nie als wat ek wou nie maar dit wat broodnodig was om te doen), almal gevoer, huis skoon gemaak.
Nou dat ons kan slaap, het dit vir my gevoel ek is nie moeg nie. Soos wat ek vroegoggend, na middernag in die bed lê en tik val die reën weer neer (na dit vroeër vanaand en vanmiddag laat heerlik gereën het). Soms kom die druppels met mening af en dan verander dit na bietjie sagter en dan weer harder. So asof hulle resies hou en as almal gelyk afkom klink dit of iemand ‘n kraan oopdraai oor ons dak.
Wanneer ek so luister na die reën wonder ek wat 2022 vir ons inhou. Weet ek dat dit ‘n bonatuurlike geseënde jaar sal wees op alle vlakke. Dis asof die Here die nuwe jaar kom seën met Sy reën.
En eerder as om ‘n laaste foto van 2021 te neem, soos my Facebook memories getuig ek elke jaar doen, het ons ‘n eerste foto van 2022 geneem. Moeg ogies en al. 2022 ons is reg! Met God aan ons kant, kan dit net goed gaan.
Toe ek later vanoggend besluit om my inskrywing klaar te maak, na ek gaan slaap het (die moegheid het my oorval terwyl ek geskryf het en ek het maar ingegee op Klaas Vakie se demands), gaan ek oudergewoonte, eerste ding in die oggen, in my Bybel Toep (ag nee app klink beter hier) in.
Die skrif vers vir vandag? Jesaja 43:18-19 Dink nie aan die vorige dinge nie, en slaan geen ag op wat vroeër gebeur het nie. Kyk, Ek gaan iets nuuts maak; nou sal dit uitspruit; sal julle dit nie merk nie? Ja, Ek maak ‘n pad in die woestyn, riviere in die wildernis.
Dis asof die Here vir my bevestig dat die eerste foto van 2022 wat ons net na middernag geneem het die regte ding was om te doen met hierdie skrif vers.
The first photo of 2022
