Posted on Leave a comment

Just another year… or not!

So not everyone has the privilege to blog about their special day. The special day? Our wedding anniversary of course! Last year was the first year that I had the opportunity to blog about our special day and I even thought, mmmmm….I will not be able to blog about this again!

Well, I was wrong. You see, it is not a Same old, same old, Happy Anniversary, I will choose you a thousand times over, love you to the moon and back standard day. To me, every year that we have been spared together, is an absolute miracle right out of God’s hand.

This year’s anniversary will be different – we are on the road the entire day to our holiday destination. It is school holidays and I cannot remember when last we went to the coast during a school holiday. Decembers do not count, as that was almost the norm for so many years of our marriage.

Well then, none the less. I want to share with the world a bit more about my husband Heinrich. The one whom I prayed for. You see, I was not too specific in my prayer to God about my requirements. There were only two things that bothered me when I was young (and I did not know how to pray in my opinion, especially when I look back now, but anyway, moving on).

The first requirement was – my husband must be taller than what I am. So check God sorted that one for me. The second requirement was – my husband must wear pants that are sized bigger than mine. Yes, you may laugh. But at one stage, when I was young and skinny, there were these short and even skinnier guys who were interested in me. Nothing put me off more thinking I must date or marry a guy that wears a size 32 pants while I was a size 34 at that stage.

Stupid I know! But that was literally the only requirements I had. And come to think of it, it was just as well that I did not give God a longer list of requirements. Because I don’t think I would be able to choose it better than what He chose my husband for me. After 16 years of married life, we are even closer to each other than what we were when we got married. That is how it is supposed to be, is it not?

We understand each other better and I recon we bring the best out in each other. There is the odd occasion where we disagree about what seems like nothing, but, that is also needed and part of the process. Most important of all, we serve God together! In our own ways that suite our personalities best and we trust God absolutely for everything that we do.

Heinrich makes me laugh, has the funniest sense of humor (which I think rubbed off on me but was most probably always there, waiting to be found and developed in the right circumstances), he understands me, treats me with respect, calms me when needed, supports me, trusts me and loves me.

Like I said, I would not have been able to choose better. This is absolutely out of God’s hand that we found each other, which feels like a lifetime ago. I went through Facebook’s photos that I uploaded over the years. It was so nice to see and remember with each photograph, where we were at that given moment in time. Of course I wanted to make a slideshow. But to my frustration I am struggling a bit. So I hope the slideshow will see the light!

It feels so relevant to point out some good memories and a few less good ones of our married life together. In the 16 years of being married, we only moved into the house we are currently living in (yes, we have not had to endure the frustrations and patience of packing up a house together to move and I don’t know if and when we will ever do it). We have experienced together – two children, one ectopic pregnancy, one miscarriage, too many to count dachshunds (sausage dogs), one parrot, a whole lot of hamsters and a Pekingese.

We were even together in a magazine – but that was before we got married so that probably does not count? It was in the Accountancy SA so no major circulations and publications of us in a magazine! We started our day job’s business together, also before we got married…. during our married life a blog was born, giving the world a bit of a look into our lives, we experienced a Radio interview with me greeting the readers rather than listeners, something that we laugh about frequently (of course he tuned in and listened in depth hearing the mistake and not being able to help me to say the right thing).

We survived a Pandemic, wearing masks and sanitizing until end of days it felt. There were tough times, humorous laughing times, good times, better times and just normal ticking over times. But in all these times, God was there. He looked after us, provided for us, protected us. So many silly decisions that we wanted to make, thinking it was a good one, was stopped by God and when we look back, we can just stand in total awe and amazement of His guidance and grace that we experienced! We cannot help but to praise God for this!

Heinrich – I dedicate this piece and every piece that I will write for every year after this to you and our lives together. I thank God every day for you, that He borrowed you for my time on earth. At least you are still taller than what I am and I hope the size of the pants is still bigger than mine and that I did not become dikkes over the years, so that one of my two requirements have not fallen off the list. (Because, yes, I have not been a size 34 for many years now!!!).

May God give you even more wisdom and insight on how to handle things. May He bring us even closer to each other as we move closer to Him. May He still use us as a couple together to reach people, in a unique way, suitable for our unique personalities. Happy Anniversary, love you to the moon and back, choosing you a thousand times over!

Posted on Leave a comment

Net nog ‘n jaar… of nie!

So nie almal het die voorreg en geleentheid om te kan blog oor hul spesiale dag nie. Die spesiale dag? Ons huweliksherdenking natuurlik! Laas jaar was die eerste jaar wat ek kon blog oor ons groot dag en ek het nogals gedink, mmmm…ek gaan nie WEER hieroor kan blog nie!

Wel, ek was verkeerd. Jy sien, dis nie ‘n Same old, same old, Happy Anniversary, I will choose you a thousand times over, love you to the moon and back standaard dag nie. Vir my is elke liewe jaar wat ons saam gespaar is, ‘n absolute wonderwerk uit God se hand uit.

Hierdie jaar se herdenking gaan wel anders wees – ons is heeldag op die pad na ‘n vakansie bestemming toe. Dis skoolvakansie en ek kan nie onthou wanneer laas ons in ‘n skoolvakansie gedurende die jaar see toe was nie. Desembers tel nie, want dit was amper die norm vir so baie jare van ons huwelik.

Nou ja, nie te min. Ek wil net so bietjie meer deel met die wêreld oor my man Heinrich. Die een vir wie ek gebid het. Jy sien, ek was nie baie spesifiek met God oor my vereistes nie. Daar was net twee goed wat my gepla het toe ek baie jonk was (en toe ek glad nie geweet het HOE om te bid nie, in my opinie as ek nou terug kyk, maar nie te min).

Die eerste vereiste was – my man moet langer as ek wees. So check die Here het daai een uitgesorteer vir my. Die tweede vereiste was – my man moes ‘n broek grootte dra wat groter is as myne. Nou ja, jy kan maar lag. Maar op ‘n stadium, toe ek nog jonk en maer was, het daar kort en nog maerder outjies in my belang gestel. Niks het my meer afgesit om te dink ek moet met ‘n ou uitgaan of trou wat se broek nommer ‘n 32 is terwyl ek ‘n 34 was op daardie stadium nie.

Simpel, ek weet! Maar dit was letterlik al vereistes. En ek dink dis ook maar goed so dat ek nie nog ‘n langer lys van vereistes vir God gegee het nie. Want ek dink nie ek sou dit so raak gekies het soos wat God my man vir my gekies het nie. Na 16 jaar van getroude lewe, kan ek eerlik sê dat ons nog nader aan mekaar is as wat ons was toe ons getrou het. Dis mos hoe dit moet wees, is dit nie?

Ons verstaan mekaar beter en ek reken ons bring die beste in mekaar uit meeste van die keer. Daar is die odd geleentheid waar ons vassit oor wat voel soos niks, maar, dis ook nodig en deel van die proses. Belangrikste van alles is, ons dien saam vir God! Op ons eie maniere wat vir ons persoonlikhede werk, en ons vertrou absoluut op die Here in alles wat ons doen.

Hy laat my lag, het die snaakste sin vir humor (wat ook op my afgevryf het en seker eintlik maar altyd daar was en gewag het om ontgin te word in die regte omstandighede), hy verstaan my, hanteer my met respek, kalmeer my wanneer dit nodig is, ondersteun my, vertrou my en is lief vir my.

Soos ek gesê het, beter raak kies kon ek nie. Dis absoluut uit die Here se hand dat ons mekaar gevind het, wat voel soos ‘n leeftyd gelede. Ek gaan deur Facebook se foto’s wat ek oor die jare opgelaai het. Dit was nogal lekker om te sien en te onthou van elke foto se neem en situasie waar ons was. Ek het natuurlik als afgelaai en probeer ‘n slideshow maak. Tot my grootste frustrasie sukkel ek so bietjie. So ek hoop maar die slideshow sien die lig! Maar in die tussen tyd moet die day job se werk klaar, want ons gaan met vakansie!

Dit voel so relevant om hoogte punte (en so paar laagte punte) te noem in ons getroude lewe saam. In die 16 jaar van getroud wees het ons slegs ingetrek in die huis waarin ons nou bly (ja, ons het nog nie daai sakke sout opgeëet van huis oppak en trek nie en weet nie of en wanneer dit ooit gaan gebeur nie). Ons het twee kinders, een buisswangerskap, een miskraam, ongelooflik baie worshonde, een pappegaai, nog ‘n hele rits hamsters en ‘n Pekingese saam beleef.

Ons was al saam in ‘n tydskrif – maar dit was voor ons getroud was, so dit tel seker nie? Dit was wel net die Accountancy SA so geen verskriklike sirkulasie en publikasie van ons twee nie! Saam het ons die day job se besigheid begin, ook voor ons getroud was… gedurende ons huwelik het daar ‘n blog ontstaan wat so kykie vir die wêreld gee op ons lewens, ons het ‘n Radio onderhoud beleef met ‘n blaps in hoe ek die lesers groet eerder as luisteraars, en waaroor ons nou gereeld lag (hy het natuurlik in diepte geluister en gehoor hoe ek die fout maak en kon my nie reghelp nie).

Ons het ‘n Pandemie oorleef, maskers dra en saniteer tot in lengte van dae. Daar was swaar tye, lekker lag tye, goeie tye, beter tye en gewone net oor tick tye. Maar in al hierdie tye was die Here daar. Het Hy na ons gekyk, ons versorg, beskerm. Soveel besluite en dom dinge wat ons wou doen en gedink het goed was, was gekeer gewees deur die Here en as ons later terug kyk, kan ons net in verbasing en dankbaarheid die Here loof vir Sy getrouheid!

Heinrich – ek dra hierdie stuk, en elke volgende jaar se stuk wat ek gaan skryf op ons huweliksherdenking op aan jou en ons lewens saam. Ek dank die Here elke liewe dag vir jou, dat Hy jou vir my geleen het vir my tyd hier op aarde. Jy is darem nog langer as ek en ek hoop die broek grootte is nog groter as myne en dat ek nie dikkes geword het oor die jare nie, sodat die ander een van my twee vereistes darem nog op die lys is. (Want, ja, ek is lankal nie meer ‘n 34 broek grootte nie!!!)

Mag die Here jou net nog meer insig, kennis en wysheid gee oor hoe om goed te hanteer. Mag Hy ons net nog nader aan mekaar bring soos wat ons nader aan Hom beweeg. Mag Hy ons nog saam ook gebruik om mense te bereik, op ons eie unieke persoonlikhede se manier! Happy Anniversary, love you to the moon and back, choosing you a thousand times over!