During May 2022, when I chose the scriptures for the 2023 year’s range of deskpads of Beroepsvrou, I think I felt that this scripture is applicable to the month of September. Purely because the season starts to change, trees get new leaves, flowers are blooming and everything seems to get life again after the winter. Well, what I thought was appropriate, was not the case at all. If you read deeper into this scripture, especially in the Amplified version, you will understand better.
God revealed the meaning of this month’s scripture beautifully and now I am grateful that I did not write about it earlier in the month. Else I would have missed it. I cannot help but notice that the meaning of the scripture is interlinked with what is happening in our lives, how quickly things changed, without our interventions, something that feels like months, but in reality, is only 3 weeks. Let me explain.
The Amplified version reads as follows – He has also planted eternity [a sense of divine purpose]in the human heart. Now it feels if it hit a bullseye and explains what I am feeling inside of me. You see, since September 2021, I have had this thing pressing on my heart. That thing manifested and the Pink Feathers ® range of Beroepsvrou was born. Something that I could not explain yet followed through. Something I actually did not have time for, especially in my very busy, overloaded schedule. Yet I pushed on with it.
My husband did not quite understand in the beginning, and I did not know how to explain it to him. I just continued to proceed with it, without him fully understanding what is going on and why I feel the way I do. Now, two years later, I understand why I felt what I felt. It was not my heart’s desires that I was chasing, but rather God that planted my purpose in my heart. The Divine Purpose as the Amplified calls it.
The next thing that stands out to me, also from the Amplified version, are the words in brackets – a mysterious longing which nothing under the sun can satisfy except God. You see, nothing that I did, felt right to me anymore. I did not know how to put it into words to my husband. Yet I continued with that which I felt God placed on my heart to do. I had this longing for something that only God could satisfy. That is also the reason why I do this writing thing, MAKING time for it. Because it feels as if I am finding my divine purpose for which I was created while doing it.
In between everything else, God kept on pressing it on my heart. In spite of crazy busy times, with deadline upon deadline. More admin loaded onto me due to changes in legislation. It feels like chaos in my day job (due to things changing rapidly there and me not being able to keep up), but when I sit and write, doing something for Beroepsvrou, it feels like the chaos disappear. It is just confirmation that this is where I must be.
The last thing in the verse that I want to point out, also from the Amplified version – yet man cannot find out (comprehend, grasp) what God has done (His overall plan) from the beginning to the end. And this is where I am now. My brain feels too small to even start figuring out what God’s plan with everything is. With me, the diagnosis, Beroepsvrou, the day job, everything. I have this childlike excitement about what lies ahead, but at the same time I am nervous, because this is BIG. The greatness of everything is what causes the nervousness, but I know, that I know, because I know, that God also has this under control. Like everything else in my life.
I cannot help but wonder if others also feel the way I do? If they also feel as if they are called for something bigger than that which they do every day? I cannot help but think that God does big things in my life, annually, in September. September is our anniversary month. September 2021 my life changed for the greater good on a Bible Journaling camp, where God revealed to me in such a unique way, that my sister and her husband MUST move to New Zealand (this is what He wants) and where I cried my cries, truly undergoing a transformation, from who I was before the camp.
September 2022 I was invited to Radio Pulpit for an interview. The highlight of my life, together with our wedding day, the birth of our two kids and other big life events. And now in September 2023, where I am going through the fire, with God by my side, undergoing another transformation. It is here where something bigger is busy developing. Something that my brain cannot fathom. I cannot help but think of the start of Ecclesiastes 3:11 – He has made everything beautiful and appropriate in its time.
Toe ek in Mei 2022 die skrifverse gekies het vir die 2023 jaar se reeks tafel kalenders van Beroepsvrou, dink ek, het ek gevoel dat die skrifvers van toepassing is op September maand. Bloot omdat die seisoen begin draai en bome nuwe blare uitstoot, blommetjies opkom en alles lewe kry na die winter. Wel, wat ek gedink het van toepassing is, is toe nou glad nie so nie. As jy dieper gaan lees in hierdie skrifvers in, veral in die Amplified weergawe, sal jy beter verstaan.
Die Here breek die maand se skrif vir my so mooi oop, en nou is ek dankbaar dat ek nie vroeër in die maand hieroor geskryf het nie. Want ek sou dit gemis het. Met alles wat gebeur in ons lewe, en hoe vinnig alles verander het, sonder dat ons dit beplan het, iets wat voel soos maande, maar in werklikheid net 3 weke is, is waar die eintlike betekenis van die skrifvers vir my inkom. Kom ek verduidelik.
Die Amplified weergawe, praat van He has also planted eternity [a sense of divine purpose]in the human heart in hierdie vers. Nou dit voel vir my tref kolskoot vir wat ek hier binne my voel. Jy sien, sedert September 2021, het ek hierdie ding wat druk op my hart. Daardie ding het gemanifesteer en Beroepsvrou se Pienk Vere ® reeks is gebore. Iets wat ek nie kon verduidelik nie, maar tog voort gedruk het mee. Iets wat ek nie eintlik tyd voor het, in ‘n baie besige, oorvol skedule nie. Tog druk ek voort met dit.
My man het nie lekker verstaan aan die begin nie en ek het nie geweet hoe om dit vir hom te verduidelik nie. Ek het voortgegaan met dit, sonder dat hy wel verstaan het wat aangaan en hoekom ek voel wat ek voel. Nou, twee jaar later, verstaan ek hoekom ek gevoel het wat ek voel. Dis nie ek wat my eie hartsbegeertes nagejaag het nie, dis die Here wat my doel in my hart geplant het. Die Divine Purpose soos die Amplified dit noem.
Die volgende ding wat vir my uitstaan, ook uit die Amplified uit, is die woorde in hakkies – a mysterious longing which nothing under the sun can satisfy except God. Jy sien, niks wat ek gedoen het, het vir my meer reg gevoel nie. Ek het nie geweet hoe om dit in woorde oor te dra vir my man nie. Maar tog het ek voort gegaan met dit. Ek het hierdie hunkering gehad na iets wat net deur die Here vervul kan word. Daarom ook dat ek die skryf ding doen en tyd MAAK vir dit. Want deur dit voel ek of ek my doel waarvoor ek geskape is begin uitleef.
Tussen alles deur, bly die Here dit druk op my hart. Ten spyte van woes besige tye in my werk, met sperdatum op sperdatum. Nog admin wat op my gelaai word a.g.v. verandering in wetgewing. Dit voel soos chaos in my day job (a.g.v. die vinnige veranderinge in wetgewing en ek wat nie kan byhou met alles nie), maar wanneer ek sit en skryf en iets vir Beroepsvrou doen, voel ek hoe die chaos verdwyn. Dis net vir my bevestiging dat ek is waar ek moet wees.
Die laaste ding in die vers wat ek wil uitwys – ook in die Amplified weergawe – yet man cannot find out (comprehend, grasp) what God has done (His overall plan) from the beginning to the end. En dis waar ek nou is. My brein voel te klein om enige iets te probeer uitredeneer oor wat die Here se plan is met alles. Met my, die diagnose, Beroepsvrou, alles. Ek raak kinderlik opgewonde oor wat voorlê maar tog terselfde tyd verskriklik nervous want dis GROOT. Die grootheid van alles is wat benoude oomblikke veroorsaak, maar ek weet, dat ek weet, wat ek weet, dat die Here dit ook onder beheer het. Soos alles in my lewe.
Ek kan nie help om te wonder of ander ook voel soos ek voel nie? Of hulle ook voel of hulle geroep is vir iets groters as dit wat hulle elke dag doen? Ek kan nie help om te dink dat die Here elke jaar in September groot goed in my lewe laat gebeur nie. September is ons huweliksherdenking maand. September 2021 word my lewe onherroeplik verander op ‘n Bible Journaling kamp, waar die Here vir my op so ‘n unieke manier bevestig het dat my sussie en haar man Nieu-Seeland toe MOET trek (dis wat Hy wil hê) en waar ek my huile gehuil het en werklik verander was van wie ek was voor die kamp.
September 2022 word ek genooi vir ‘n radio onderhoud op Radio Kansel. Die hoogte punt van my lewe tot dusver, naas ons troudag, kinders se geboortes en ander groot life events. En nou in September 2023, waar ek deur die vuur gaan, met God aan my sy, besig om nog ‘n transformasie te ondergaan. Dis hier waar iets groters besig is om te ontvou, iets wat my brein nie kan begryp nie. Ek kan nie help om te dink aan die begin van Prediker 3:11 nie – Alles het Hy mooi gemaak op Sy tyd.
Today, my husband and I celebrate our 17th wedding anniversary. So much has changed in a year’s time. Last year this time we were on our way to our seaside vacation, travelling the whole day, not really enjoying an anniversary like we have come accustomed to do. This year, neither of us expected the diagnosis to be made two weeks before our special day. These past few weeks feel like months. So much has happened in such a short period of time.
When you stand at the altar, you vow to love each other, come what may. Never once, did it cross my 25-year-old brain at that time, the impact of that vow. There have been really great times, there have also been tough times. For the first time this year, actually when he had his little DIY mishap in January, injuring himself underneath his foot, we were confronted with the sickness part of the vow.
Our world was turned upside down by that event. I played chauffeur, taking him to a client to work, as he was not able to drive himself. It was a bit of a frustration to me, as I had my day planned differently than that. But I did it, because, that is what we do right? Then all went better, he was up and running again, able to walk on his foot, things were slowly getting back to normal. Then Vertigo hit me like a freight train – unexpectedly and unannounced. This time it was his turn to take me to the doctor when it did not get better.
On and off this year, we had our moments. Where we either felt very exhausted or a bit under the weather and not too healthy like we are used to feeling. The event in our marriage, that shook everything, was the diagnosis that was spoken over something in my body. Our world was shattered. This was not what we had planned. Illness is never in anyone’s plans, can I just add! But at that time, we realised just how short our time on earth together is. How quickly our lives could change in the blink of an eye.
Now the short period of time on earth, is by no means that we accepted a death sentence with the diagnosis. Not one of the Professors we have seen have given any indication that I only have two hours to live, so best I get my things in order and choose a nice shady tree to curl up under and wait for the end to come. Not at all! But, something like this, just makes us realise, that we truly love each other. That we truly want the best for each other. That we are there for each other, come what may.
It actually drew us closer to each other, like we have never been before. The shock to our bodies was horrific, we struggled to sleep, cried a lot together, woke up at odd hours, having chats and conversations that we normally did not have time for before. It actually just made us realise to appreciate every single moment in every single day that we have together.
Today we celebrate 17 years of that! 17 years, made up of I don’t know how many seconds, of everything we have shared – laughter, tears, fights (there were many when we were younger – the arguments are less now, thank goodness for growth!), health, sickness, frustrations, holidays, fun times and sad times. You name it, we probably experienced it. To my husband Heinrich – thank you for who you are. Thank you for the person you have helped me become. Thank you for caring for me, loving me dearly, being who God created you to be! I prayed for you, I was not very specific in my prayer at that time, but God ticked the two requirements that I had in that prayer as a young woman.
I thank God every day for you. Yes we have had tough times too, not always agreeing on everything. But, those tough times are the times that formed both of us. God does not make mistakes when He puts two people together like He did with us. Here is to another 17 x 17 years of marriage for us! May we always be in this place where we seek God in all we do. May we always be in this place where we share everything with each other, not being afraid to talk about what ever may be bothering us, or wondering about something and even how to react to a certain situation that needs to be dealt with.
Vandag vier ek en my man ons 17de huweliksherdenking. So baie het in ‘n jaar se tyd verander. Laas jaar die tyd, was ons oppad na ons see vakansie toe. Ons het die hele dag gereis en glad nie ‘n huweliksherdenking gehad soos ons gewoond geraak het om dit te vier nie. Hierdie jaar, het nie een van ons verwag om die diagnose te ontvang twee weke voor ons spesiale dag nie. Die afgelope paar weke voel soos maande. So baie het gebeur in so ‘n kort tydperk.
Wanneer jy voor die kansel staan, maak jy daardie belofte om lief te wees vir mekaar, ongeag wat gebeur. Nie een keer het dit in my 25-jarige brein se gedagtes opgekom die werklike impak van daardie belofte nie. Daar was baie goeie tye maar ook harde tye, wat minder goed was. Vir die eerste keer die jaar, eintlik toe hy sy voet beseer het in ‘n klein DIY projek ongelukkie, hier by die huis in Januarie, was ons gekonfronteer met die siekte deel van die belofte wat ons gemaak het 17 jaar gelede.
Ons wêreld was onderstebo gekeer deur daardie gebeurtenis. Ek het selfs chauffeur gespeel en hom na ‘n kliënt geneem om te werk, omdat hy nie homself kon bestuur nie. Dit was ‘n bietjie van ‘n frustrasie vir my, want ek het ander dinge beplan vir daardie dag. Maar, ek het dit gedoen, want, dis mos wat ons doen nie waar nie? Toe word alles beter, hy kon weer op sy voet trap en dinge het stadig terug na normaal gekeer vir hom. Toe tref Vertigo my soos ‘n goedere trein – onverwags en ongenooid. Die keer was dit sy beurt om my na die dokter te neem toe dit nie beter raak nie.
Aan en af die jaar, het ons oomblikke gehad. Waar ons óf so uitgeput en uitgemergel gevoel het, óf net so bietjie nie lekker gevoel het nie. Iets wat ons nie gewood was om te voel en ervaar nie. Die gebeurtenis in ons huwelik, wat alles geruk en skud het, was die diagnose wat uitgespreek was oor iets in my liggaam. Ons wêreld was verpletter. Dit was nie wat ons beplan het nie. Siekte is nooit in enige iemand se planne nie, wil ek net byvoeg! Maar op daardie tydstip, het ons net weereens besef hoe kort ons tyd op aarde saam is. Hoe vinnig ons lewens kan verander in ‘n oogwink.
Nou, die kort tydperk op aarde waarna ek verwys, is geensins dat ons ‘n doodsvonnis aanvaar het met die diagnose saam nie. Nie een van die Professors wat ons sien, het enige indikasie gegee dat ek slegs 2 ure het om te leef nie, en dat ek nou my sake in orde moet kry en ‘n lekker koelte boom soek en wag vir die einde om te kom nie. Glad nie! Maar, iets soos die, laat ons net weer besef dat ons waarlik lief is vir mekaar. Dat ons werklik die beste vir mekaar wil hê. Dat ons daar is vir mekaar, wat ookal oor ons pad kom.
Dit het ons eintlik nader aan mekaar gebring, soos ons nog nooit tevore was nie. Die skok op ons liggame was aaklig, ons het gesukkel om te slaap, so baie saam gehuil, op vreemde tye wakker geword, wat ons benut het om te gesels oor goed, iets wat ons nooit normaalweg gedoen het nie en ook nie tyd voor gemaak het nie. Dit het ons eintlik net laat besef dat ons elke liewe oomblik wat ons saam het moet waardeer.
Vandag vier ons 17 jaar van dit! 17 jaar, wat bestaan uit, ek weet nie hoeveel sekondes, van alles wat ons gedeel het nie – lag en grappies, trane, meningsverskille en argumente (daar was baie toe ons jonger was – die argumente is nou minder, dankie tog vir groei!), gesondheid, siekte, frustrasies, vakansies, lekker tye en hartseer tye. Jy noem dit en ons het dit tien teen een al saam ervaar. Aan my man Heinrich – dankie vir wie jy is. Dankie vir die persoon wat jy my gehelp het om te word. Dankie vir jou omgee vir my, dat jy lief is vir my, en dat jy is wie God jou geskape het om te wees! Ek het gebid vir jou, ek was nie baie spesifiek in my gebed op daardie tydstip nie, maar, God het die twee vereistes wat ek in daardie gebed gehad het as ‘n jong vrou, vervul.
Ek dank die Here elke dag vir jou. Ja ons het moeilike tye ook, tye waar ons nie altyd saam stem oor alles nie. Maar, in daardie moeilike tye, is wanneer ons gevorm word. God maak nie foute wanneer Hy twee mense bymekaar voeg soos wat Hy met ons gemaak het nie. Hier is op nog 17 x 17 jare van huwelik vir ons! Mag ons altyd op ‘n plek wees waar ons God soek in alles wat ons doen. Mag ons altyd op ‘n plek wees waar ons alles met mekaar kan deel, en nie bang sal wees om te deel oor dit wat ons pla nie, of nie bang sal wees om te wonder oor iets en selfs hoe om op te tree in ‘n sekere situasie wat hanteer moet word nie.
Initially I thought the google translation for infusion to Afrikaans is wrong. But, I took my dictionary and double checked it, before posting this, and it is correct. Today’s verse is one that everyone knows by heart. I took it from the Amplified version, I just love that translation! It gives so many more words to read and understand a bible verse than the Shakespearian English in the King James Version.
So, met dit gesê, is die woord wat vir my uitstaan infusion. Nou volgens die HAT is Infusie (dis nou die Afrikaans vir Infustion – klink fêncy nê?) ‘n proses van ‘n aftreksel van iets, veral ‘n plant, te maak deur ‘n warm vloeistof, veral water, daarop te gooi en dit stadig te laat trek sonder dat dit kook. Wow. ‘n Plant – Jesus is die Wingerd….. Water – Jesus gee vir ons lewende Water…. Dit trek stadig en kook nie – die proses van transformasie deur Jesus is nie ‘n vinnige een nie. Hy gaan ons nie verskroei en kook dat ons niks beteken nie.
No, He infuses us with HIM. Wow. We will have a flavour of HIM. We will be an infused person because of His very slow, timely process, slowly releasing His flavour into our life. We will not be boiled and killed. Now, because of this Infusion that is taking place in our lives (only if we allow it I might add), we will be able to cope with ANYTHING because Christ’s flavour is captured in our Spirits. I have NEVER thought of it like this!
Die HELE wêreld voel vir my weet nou van die diagnose. Dit was my keuse gewees om te deel met almal, dis net wie ek is – nie vir aandag nie maar eerder vir bemoediging – die Here gaan ander help deur die proses waardeur ons nou gaan, dit glo ek met my hele hart. Ek kry gereeld kommentaar of boodskappe wat sê dat hulle nie weet hoe ek alles doen nie, en hoe ek so “chirpy” kan wees nie. Die Professor van gister, wat die Magseeds ingeplant het, het so ewe vir my gesê ek lyk soos ‘n model met my kort hare….dit was baie snaaks. Toe spot ek maar saam en sê I dressed up for the occasion! Maar die punt wat ek wil maak is, Ek is tot ALLES in staat deur Christus wat my krag gee.
Today I feel a bit tired, yesterday was a LONG day! We left our house at 10 am, only to return at 8 pm. We had to see clients too, buy dogfood, Magseed implant, another pit stop for a new friend that we made during this process (all the way from Mbombela or Nelspruit), another client and then the last stop was the Oncologyst Professor. Jam-packed full of travelling. I must actually check how far we travelled yesterday! By this time, with all the appointments and tests and stuff, we probably could have travelled to Cape Town already!
Maar, soos ek hier sit, weet ek net dat ek weet wat ek weet die waarheid is. Die Here het hierdie situasie. In die tussen tyd stel ek myself oop vir God om my te infuse met Jesus, sodat my geur meer soos Hy sal wees en minder soos ek. Die lewe gaan aan, die realiteit is dis maandeinde hier, so bietjie werk vandag en bietjie rus tussen in. Deur dit alles, SAL EK OK WEES. Ek weet dit. Ek is tot ALLES in staat deur Christus wat my krag gee!
So here we are waiting at Prof Rapoport’s offices. Did our Jericho walk around the building, our neighbour blew on the Shofar for us in Skeerpoort and now we wait….
Wow, where do I start? I cannot begin to describe how BIG GOD IS!!!!! Today’s verse was confirmed yesterday in a wonderful way by God, like only He can do. You see, on Sunday, our neighbour gave me a bag with a butterfly on that has Psalms 46:10 on with the words, Be Still. As you may know, I just love receiving scripture in any form whatsoever, as I know that God is talking to me. As I am typing this, God reminds me that a butterfly also undergoes a transformation process. From something ugly like a worm, to a beautiful creature with wings to fly where you need to go.
Gister, stuur ‘n liewe vriendin vir my ‘n pakkie met ‘n notaboek in en ‘n beker. Die notaboek se skrifvers is ook Psalms 46:10 met die woorde Be still and know that I am God op. Pragtig met ‘n boom en goue blare en ‘n voël wat op vlieg uit die boom uit. Die boom verteenwoordig vir my hoe mens groei as jy gewortel is in Jesus en jou blare sal glinster soos goud omdat Hy jou voed. Toe ek dit sien toe weet ek dat ek vandag oor dit gaan skryf. Dis wonderlik hoe die Here nou die afgelope paar dae vir my die skrif verse ‘n dag voor die tyd al gee.
Yesterday I was debating whether I should not write about today’s scripture yesterday. But I felt God pressing on my heart to not do it that way. I must write about the scripture about being healed, because that was my last stone that I cast at the giant in front of me. A stone in the sword fight, but I know who is standing behind me. Of course the devil is still trying to fool me with symptoms that I feel in my body. With words echoing through my mind, creating a worst-case scenario to me.
En dan dink ek by myself, hoekom op dees aarde sal die Here vir my ‘n worst-case scenario ooit gee na al die skrif en die beloftes? Ek weet nou, dit wat ek in my lyf voel, is net simptome. Die Here het klaar genees. Net gisteraand voel ek in my linkerbors, op presies dieselfde plek waar die knop in my regterbors is ‘n steek pyn. En so ook onder my linkerarm waar die limf klier is. Weer dink ek by myself, regtig? Hoekom mimiek die linkerkant nou die regterkant? Dis net die duiwel wat my van stryk af probeer bring. Nie eens te praat van al die chaos wat hy probeer maak om ons met geysers wat nie werk nie, elektrisiteit wat trip want proppe op die stoep het nat geword na die reën, om net ‘n paar te noem.
Last night, both my husband and I slept very well. We are exhausted, the travelling to Rosebank, Milpark and surrounding areas is really exhausting. I went for a spinning class yesterday, which was the best decision that I could make since last week Monday (not exercising since last week Monday). This morning we feel refreshed. My husband was even dancing for joy as he is excited for what lies ahead today. Then my sister-in-law Marisca, forwards me the daily scripture from Oom Angus Buchan. She does not normally do this, another friend of ours had been sending it to us since last week.
In hierdie stuk vandag, lees hy versies en toe sê hy dat hy ervaar dat hy moet bid vir genesing vir mense. Net daar bars ek en my man uit in trane. Hoe op dees aarde kan oom Angus dit nou weet om te bid, juis op hierdie dag? Hy het nie ‘n IDEE wat in my lewe gebeur nie. Hy lees vir seker nie my blog nie. Hy ken my dan nie eers nie. Ons bid saam met hom en plaas ons hande op die dele waar die gewas is en die geswelde limf klier is. Ek begin nog meer kinderlik opgewonde raak, want ek dink nie een van ons besef HOE GROOT GOD IS NIE!!!!!!!!!!!!!!! Hierdie gaan alles oor HOM!!!!!
As my husband leaves to drop off the kids, I feel a warm sensation again where the lump is and where the swollen limph node is under my arm. The sensation is the same as when I touch it with my hand and body heat comes into contact with it. Only I was not touching it. Similar to what I felt in church on Sunday and again yesterday and a few times this past week. Now I know, with this verse today, that I need only be still. God has got this, like I have been saying from the start. We are going through the motions and doing what is expected of us, but God has already worked a miracle, and is busy working it still, just crossing His t’s and dotting His i’s in this miracle. Almost like placing the cherry on top you know?
Ek laai die dagstuk van Oom Angus op my blog en kan nie help om te merk dat die lengte van die audio 3:16 is nie. Dit laat my dink aan Johannes 3:16. For God so [greatly] loved and dearly prized the world, that He [even] gave His [One and] only begotten Son, so that whoever believes and trusts in Him [as Saviour], shall not perish, but have eternal life. Toevallig? Ek dink nie so nie! God is in die detail!
Vroeër die week, (was dit gister?) ervaar ek dat ek soos Dawid, my 5 klippies opgetel het, om die reus te gaan veg. 5 Klippies van genade. Die Israeliete het vir hom gelag, die Filistyne het ook vir hom gelag. Dawid se oudste broer het selfs hom probeer van stryk af bring, hom laat probeer fokus op die skape in die veld, eerder as dit wat besig is om voor hulle af te speel.Dit alles omdat Hy met ‘n slingervel en 5 klippies die reus aangepak het. Die reus wat een massiewe swaard gehad het. Die reus wat alles en almal gekoggel het. Amper soos wat ek af en toe ervaar die duiwel met my probeer doen. Hy probeer my koggel op verskeie maniere.
I was debating whether I should post this or not and even bother writing about it. But this is the scripture that God gave me yesterday. You see, if we believe it, we will receive it. I do not believe in coincidence. None of the scriptures that I got these past few weeks (that feel like months by the way) were sent coincidentally. You see, I believe that God speaks to everyone in a manner which they understand. I LOVE getting scriptures, especially when one goes through the fiery furnace. Because scriptures are what carries us through circumstances that we did not choose.
So hier sit ek nou, eers die tyd van die dag, besig om my oordenking te gee oor die skrif vers wat die Here vir my gegee het. Hy het dit vir my op sosiale media gegee gister, terwyl ek middagete geëet het. Ek het maar net iets gesoek om te doen, want ek kan wragties nie net sit en eet nie jy weet? Ek moet nog iets bo op dit ook doen, en my tyd verdryf was toe maar sosiale media. Toevallig kom daar ‘n advertensie van Radio Kansel op met die skrifvers uit Matthëús 9:29 uit. Enige ander vers of selfs enige ander dag met die spesifieke vers, en ek sou seker dit nie so aangegryp het soos wat ek het nie. Dit het gevoel of dit direk uit God se hand vir my gegee is. Wat ek daarmee maak is my keuse.
You see, God’s perfect will for us is not to be sick to begin with. But, we are in this broken world and illness is part of it. So why do we fall ill? It is so that in our weakness, God can be elevated and glorified. Back to David, I cannot help but think of the story of him. How he was not supposed to be on the battlefield, how well protected Goliath was with his armour, how Goliath mocked them, thinking he was invincible.
Hulle (die Israeliete) het probeer om Dawid aan te trek in Saul se wapenrusting. Dit was te swaar vir Dawid, en Dawid het gekies om met 5 klippies, sy staf en slingervel die reus te gaan aanvat. Natuurlik was daar weer ‘n gespottery van Goliat se kant af. Dawid se antwoord is vervat in 1 Sameul 17:45 Maar Dawid sê vir die Filistyn: Jy kom na my met ‘n swaard en met ‘n spies en met ‘n lans, maar ek kom na jou in die Naam van die Here van die leërskare, die God van die slagordes van Israel, wat jy uitgedaag het.
So you see, sometimes, we have to be bold like that. To say things that do not make sense. To do things that no one understands. You see, this diagnosis that was made is dressed fully, in armour that seems like it cannot be defeated – everyone fears it. It is mocking those around it. But now, with this stone, the one called faith, is what I am taking to this battle. It is a sword fight, that I am very well aware of, but, the power of God is not to be underestimated. I know that I know that He has got this.
Natuurlik is dit moeilik om steeds oorkant ‘n dokter te sit en dat hulle met jou die pad vorentoe bespreek, die pad wat eintlik nie gestap gaan word nie. Die Goliat probeer steeds twyfel saai. Hy probeer steeds my koggel. Is ek seker? Is ek seker dat ek nie my naam en God se naam met ‘n plank gaan slaan nie? Is ek regtig egtig, genuine enuine seker? My antwoord is dat ek wel seker is! Ek weet die Here sal my nie beskaam nie. Hierdie ding gaan gebeur soos die Here wil hê dit moet gebeur. Ek gaan nou net deur die motions. Ek gaan sien nou maar net die dokters en professors, kom die afsprake na soos dit gemaak is en wag geduldig vir my klippie om te val waar die reus wat voor my staan vulnerable is. Sodat die reus met sy neus in die grond in sal ploeg.
My words to this thing is – You come to me with a triple negative rare type disease (note that David pointed out 3 things of Goliath), but I come to you in the Name of the Lord, the Lord of heaven and earth. The One that created all of us and holds the world in His hand. The One that let the Israelites walk through on dry ground, through a sea. The One that performed many miracles throughout the bible, and still does today. The One that called me by my name, so that I am set apart for His work and glory. That is who is behind me!
Ek het reeds voor ek gaan oefen het (ek het besluit ek gaan vandag Spinning doen, want dis die eerste dag wat daar so bietjie normaliteit is tussen alles wat gebeur het sedert laas week), die inskrywing gepubliseer. Maar het besluit om dit op te dateer. Die instruktrise by die klas, het kommentaar gelewer dat my nuwe haarstyl mooi lyk. Ek gaan deel haar toe vlugtig mee hoekom dit gebeur het, en net daarna sien my dogtertjie Sioné, ‘n baie ligte reënboog tussen die wolke, net voor die reën begin val. So asof die Here net nog ‘n konkrete iets vir my wil gee van Sy belofte. Dan dink ek ook aan die liedjie Crazy People van Casting Crowns en kan nie help om te glimlag as ek aan dit dink nie….Crazy People trust in Jesus! Following Him where ever He leads them!
So now that God has cleared my diary so to speak, tending to minimal day job matters, I can actually do a proper post about the daily scripture. It will still be bilingual all in one, like I have started doing with the daily scriptures, but the only difference is, it will be on the blog with the link being shared on socials. As some pieces may be a bit longer than others.
Nou ja, soos julle almal seker weet, het Professors ‘n diagnose gemaak oor ‘n knop in my bors. Sedert 17 September 2023 was dit net soos ‘n woeste storm om my. Alles het so vinnig gebeur, dokter’s afsprake en dinge. Al wat ek die heeltyd by die Here hoor is Don’t Think. Just Do. Dis al. So met dit in my gedagtes het ek net gedoen en nie gedink nie. Die Here het vir my ‘n visie gegee van ‘n boek se voorblad en toevallig ken ek ‘n baie goeie illustreerder wat seker nie eens 5 km van my af bly nie. Ek het laas week met haar vergader om die visie wat die Here gedeel het deur te gee. Dit was die eerste Don’t Think. Just Do. oomblik.
For a long time, I was considering doing microblading on my eyebrows, because my eyebrows are very pale in colour (I always have to colour it in). I made an appointment with Irene who does my nails, she also does the microblading. Well, the microblading turned into permanent make up. That was the second Don’t Think. Just Do. moment in my life. This is now besides the doctors’ visits for scans, and professors’ visits for discussions and so forth. I was also advised to cut my hair shorter in anticipation of their chemo treatment plan. I had a hairdresser appointment on Friday and the plan was not to cut the hair short. But, after receiving this advice, I cut my hair short. I am still adjusting to it, because I was not emotionally prepared for that. This was the third Don’t Think. Just Do. moment.
Toe ervaar ek Saterdag oggend dat die Here my bonatuurlike genesing aanbied, sonder behandeling. Ek was omver gegooi deur dit. Want dit was nooit iets wat ek by myself aan gedink het nie. Vir my om hierdie bonatuurlike genesing te aanvaar, moes ek deur goed werk. Die detail hiervan spaar ek vir my boek. Want ja, dit is OOK besig om te gebeur. Ek meen, die voorblad is klaar uitgesorteer. Ek weet mens doen seker die voorblad heel laaste, maar vir die boek, gebeur dit anders om….
In church on Sunday, I felt a warm sensation where the tumour is. Something I have never felt before. This was while the pastor was preaching and also while we were singing a song I speak Jesus. I felt it a few times, twice I think, cannot remember exactly where in the sermon, but I felt it. I knew God was doing something. I was then called forward so that they could anoint me and pray for me. The message was the same, even though different people were praying – BE HEALED IN JESUS NAME!
Ek het toe gevoel ek moet iets deel op die Whatsapp groepie wat ek het om almal op hoogte van alles te hou. Ek het getwyfel of ek moes deel van wat ek voel die Here aan my openbaar het oor die genesing, en ook dit wat ek in die kerk ervaar het. So herkou ek toe ‘n dag of wat aan dit, terwyl ek besluit wat om te doen. Toe hoor ek weer God sê Don’t Think. Just Do. Die deel op Whatsapp van dit wat die Here my bied en die kerk ervaring, was die vierde Don’t Think. Just Do. oomblik. God sal my nie beskaam nie. Soms is ons so huiwerig om te deel wat ons ervaar, en dit belemmer die getuienis wat hieruit gaan kom!
Yesterday, I received two messages from two different people who do not know each other. Each one of them, played a role in my daughter’s education. The first message was in Afrikaans and it contained the scripture from Acts 16:26. The reflection and thoughts on that verse was also shared in that message. EXACTLY 30 minutes later a message came in from the second lady, this time the message was in English but it was EXACTLY the same verse, same daily reflection, just in English.
Toe ek dit sien, kon ek nie help om God se hand in dit te sien nie. Hy probeer iets vir my sê. Nou die verse voor die vers, is waar Paulus en Silas in die tronk sit. Hulle het God geloof en prys en gebid tot Hom. Toe gebeur die aardbewing en die tronk se deure gaan oop en die boeie val af. As jy verder aan lees, sal jy sien dat Paulus en Silas nie self uitgeloop het nie, hulle het gewag vir die owerhede om hulle vry te laat. Wat ek hier ervaar het, is, die ding wat gediagnoseer is, probeer my gevange hou. Maar die Here skud die fondamente. Die Here maak die tronk onstabiel sodat ek vry kan wees.
But it is not up to me to get up and walk out. Like Paul and Silas I have to wait for the authorities (the Professors) to let me go from the jail. Again I was contemplating whether I should post anything publicly about this and again I heard God say Don’t Think. Just Do. Which is what I am doing now. I cannot save everything of the miracle for my book! I have to share some as I go along. And this is now my fifth Don’t Think. Just Do. moment. A good friend of mine said that Dawid took 5 little pebbles to defeat the giant. He only needed one. Five is the number for grace.
Dit is nou waaraan ek herinner word soos wat ek hierdie tik. God se genade is met my. Ek moes 5 klippies op tel. My Don’t Think. Just Do. oomblikke. Maar daar is net EEN klippie wat nodig is om die reus te oorwin. Ek moet net stil wees en weet die Here veg hierdie geveg vir my. En raai wat…..? My tweede naam is Davina. Dis die vroulike vorm van Dawid. Ek noem dit maar net per toeval….’n naam wat ek nooit baie van gehou het nie, tot ek die betekenis uitgevind het.
So the long and the short is, God is sorting this out in one wonderful way. A way I don’t even think I can imagine and I am not sure if it is going to go exactly as I have it planned in my mind. But I know God is always terribly on time. This is the beginning of something new. The short hair is so that God can work with me when I am not all polished and pretty with my long hair. He needs to get me to a place where I can be open to hear Him clearly, so that I can serve others and so that the dream that He gave me 15 years ago, can be fulfilled.
Laaste ding voor ek afsluit. My noem naam Elsie, beteken Consecrated to God. Set apart for His work and glory. Wow. Dis hoekom so baie goed op my hart gedruk was deur die Here. Hy het my werklik by my naam geroep! Om te doen waarvoor Hy my geskape het! En net so tussen ons, die liedjie wat ons oor en oor speel na en van dokter’s afsprake is Praise….ek sluit hom ook in op die post….
This has been the hardest thing for me to do. To cut my hair which I had been growing for almost a year after cutting it a very short bob last year December.
I cannot help but hear God’s whisper echo in my spirit Don’t think. Just do. I even joked yesterday saying that it would be really funny if I did all of this, the permanent make up and cutting the hair short, only for nothing to fall out. Something which I am secretly hoping for and praying for.
I am glad I did not know how painful the permanent make up is to apply, I surely would not have done it if I knew. I literally made an appointment one hour before going, not planning on doing it that day when I got up. No time to prepare myself mentally for that either.
Don’t think. Just do. That is all I can hear. It is scary, but, I know that this is the start of something beautiful that will develop and unfold. The song that keeps me going is from Elevation worship – Praise. I cannot help but keeping on praising God, irrespective of what is happening.
He has got this. I know this. So, with all of that being said, here are some pics before the haircut and permanent make up and then the after photo…..praaaise the Lord, oh my soul! In the after photo, I have a bit of a bad “ass” girl look 🤣.
These past few weeks, feel like a dream to me. The carpet, that I had laid out for my life, the road which I thought I was going on, doing what God intended me to do, was ripped out under my feet on Sunday 17 September 2023. That is the day that I learnt that I am diagnosed with something called Triple Negative Breast Cancer.
End of May 2023, I felt a lump in my right breast (or rather above my breast – it is in a weird place). I immediately saught help and went for a mammogram and sonar beginning of June. At that stage the doctor that interpreted the images, was not too concerned. The only thing that bothered him was the fact that the lump did not have straight lines, but rather curvy lines. I was advised to come back in 6 months to check it out again if it does not go away.
The weeks leading up to the diagnosis, were just normal days. Only that I did not feel well. During exercise I felt old, could not keep up with doing the number of rounds of exercise at the Gym. I knew I had to seek help but did not know where to go to. God kept the doors closed to the avenues that I sought help from. I was confused, frustrated and really not wanting to feel like this.
The long and the short is, God guided me in the right direction, sending me to the local GP in Hekpoort who ran blood tests and referred me to a Professor at Millpark Hospital. Now we all know that Professors and specialists have waiting periods. However, when Carolien from the Doctor’s rooms phoned for an appointment, I got one for the very next day, on 12 September 2023. The scripture that God gave me on 11 September 2023, was so profound. It is from Isaiah 41:13 (Amplified) – For I the LORD your God keep hold of your right hand; [I am the Lord], Who says to you “Do not fear, I will help you.”
The lump is in my right breast and I could not help but notice that in this scripture, God is telling me that He is holding the hand on the side where the lump is. In the first consultation with Prof Benn, the word Cancer was dropped. It shocked me and my husband, as this is the last thing that we had expected. We were sure it was something else. We were referred to Prof Joseph, who was to do the Biopsy. Off track a bit, for this Biopsy appointment, I decided to wear my flamingo shirt, you know, the one that is sold online? Why I could not tell you, but I felt God pressing it on my heart to do, and when He presses, He has something that He wants to do. I know I have to be obedient.
Back to the biopsy – this was done Friday 15 September 2023. Everything started moving faster, much faster than what we anticipated. This appointment was squeezed into their diaries first thing the Friday morning. The driver taking the results to the Lab was arranged for collection at 9 am, rushing it off to who knows where to analyse and report on. We saw Prof Benn again the Sunday, 17 September 2023. The waiting time was long, as the Professor was in theatre the morning and the Doctor that had to sign off on the report was in theatre with her. The report was not ready by the time we were due to see her and off we went to have some breakfast.
Coming back from breakfast, we continued to wait. I was amazed at how many patients this one Professor sees at any given time. Can there be so many sick people with this disease? Again, for that appointment, I decided that I would wear my flamingo shirt. I felt silly getting dressed in it, as I was not sure why I was supposed to do this, but, knowing God, I just did it. The shirt, it turns out, is a conversation starter. Everyone comments on the flamingo on the front, and then I say, but wait, look at the back. Then I show them the words printed on – Pink Feathers ® for God.
We were all chatty, I even gave out a few of my business cards to one of the patients there, as well as to another lady’s husband waiting for her. Anyone that knows me, knows this is what I do. Chat with strange people, giving them my business card. Off we went to the discussion with Prof Benn. There the bomb was dropped like the one that was dropped over Japan years ago. Unexpected and extremely damaging. At first, I got excited when I heard triple negative, thinking that it is three times not breast cancer. Yes, you may laugh at my thought process. But this is what I thought. The long and the short is, how I understand it to be, is the triple negative means it is not a hormonal based cancer (does not feed off the two female hormones) and the last thing that ticks the box, so to speak for the triple negative, is, it does not have the normal receptors of a typical cancer tumour.
Then she started explaining. I think my ears and brain did not catch half of what she said. I was in shock, tears welling up in my eyes, not knowing how to react. Thinking they have it wrong. She explained that the chemo treatment will leave the cancer belly up (vulnerable) and then I inject myself with something to force my body to produce more white blood cells. It will be the white blood cells that will kill the cancer. Then radiation and then operation to remove the tumour. Breast preservation is her first priority.
We left there in shock. Another lady, one to whom I gave my business card, walked past me, to go and see the Professor, asking my name and saying that she will pray for me. I was in a daze. Things were said of what was going to happen next, but I don’t quite remember it all. I just remember the Professor giving me assurance over and over again that they will sort this out. I do not have to worry, they will sort it out.
In the car, I burst out in tears, crying a weird cry like I have never cried before. I don’t even think I cried like that when my mom passed away. I was in shock. It was an ugly cry. Lots of tears. Even more tissues. Shaking my head in disbelief. This cannot be happening to ME!!!!! But the reality is, it IS happening to me. Close family knew of the situation, and they were waiting in anticipation for the results. We decided to not send a message just yet to anyone. We wanted to process it all first and then tell our kids first before we tell anyone else.
Back home, we talked with our children, explaining the situation. My daughter, who is 9 years old, came to me, telling me that I am going to talk to people, like that lady that spoke at a ladies’ event at our church in July (Adri Williams). I was amazed at how God works and how He reveals things to us in manners that we cannot begin to imagine. Shortly before she said that to me, I felt exactly that in my spirit. God will be using this for the greater good and to glorify His name.
The message that I sent to our family that Sunday, was exactly what God placed on my heart to say. It is what it is, He has got this. He is in control. I need not fear – like the scripture from the Monday before confirmed this. I did not choose this cancer, and I did not place my signature on the dotted line for this. But then I realised that, because I said yes to Jesus, I said yes to everything, even this thing called Cancer. I just know that HE HAS GOT THIS. I am trying to go on like normal, going with the flow and the process to follow.
When God formed the earth, He knew that I would get this result and diagnoses from Prof Benn on 17 September 2023. Amazing to think of it in that way is it not? God already knew then and He already chose me for this journey. He is not caught off guard. This is the way that I am looking at it. This is the path that God laid out for me to walk on. HE HAS GOT THIS! Here is to the book that I have been begging Him to write, because this is what it will be about 🥂! Here is to the people that I will be talking to, the crowds that He revealed to me in a dream 15 years ago already 🥂.
It is always about Him and never about me. That is the reason why I am sharing this publicly on social media. This is what HE wants me to do. To tell everyone about His goodness and greatness. How He provides, protects and heals. Back to the medical facts – we were referred to Professor Rapoport who is an Oncologist specialising in this type of cancer. They are all confident in the treatment, but before anything can happen, I must undergo more tests. The full MRI was done, waiting to hear from the Cardiologist as well as when the PET scan will take place. Once these are done, which we are expecting to be done after the long weekend, we will know what we are working with.
We are seeing Prof Rapoport again on 28 September 2023, after which it will be decided what treatment to receive and then it is probably going to start early October. In the meantime, I am trying to arrange my work life, handing over to someone that will be standing in for me, assisting with the workload. I will therefore be taking a sabbatical from my day job, if you want to call it that. I will be focusing on resting, healing, writing and doing whatever I need to do to get through each day. I am also sorting out admin on and in myself, in the sense that I must get my leaking tooth filling sorted, cut my hair shorter (which was not my plan as I am trying to grow my hair) and get permanent make up done for my brows. The permanent makeup for the brows is something I have been overthinking for years and now it is push comes to shove in that regard.
The words that I hear God say to me over and over is from Top Gun Maverick – Don’t think, just do. Beroepsvrou will continue to take orders for diaries, desk pads, calendars and whatever else whomever wants to order. Please remember – I have not chosen my bush or tree to curl up under and die. I do not have a death sentence and would need something to keep my mind occupied. I don’t think tax calculations are going to do it for me, getting me through each day.
The cover photo of this post is a Protea that I made from cardstock (with my Cricut machine), the day I received my diagnoses. This is symbolic to the process that I am going to go through. The germination of the Protea seeds can only take place when it goes through fire. Only then does it produce this beautiful flower. This is what I am holding onto.
I cannot help but to see God’s hand in everything of Beroepsvrou – from the trademarks that I applied for in 2021, the flamingo’s, the name of the range of items being sold Pink Feathers®, the saying Pink Feathers® for God, the colour pink and the fact that the ribbon for breast cancer is pink. I even see the Trinity of God in the name of the Cancer – triple – God the Father, Son and Holy Spirit. There are much more, and I can talk about it for hours, but I am saving it for my book.
I will update on my website as things progress and happen and will place it on social media too. I am so grateful to have this support network that God put in place for me. He is so good, all the time. Sending wonderful people over my path, assisting in whatever manner possible. I now understand why it is physically impossible for people to answer all messages – it is just so overwhelming! I also realised that I have a HUGE problem! I know too many people!
In the meantime, I am arranging more colours of the flamingo embroidered t-shirts for me to wear (I think black and green will become boring) – so watch this space! I will take pictures going to each appointment, sharing the journey with the world, giving a message of hope. Sowing God’s seeds with every step that I take on this journey. Of course, I trust God for a miracle, letting the PET scans show no signs of any cancer! All I know is, He has got this, irrespective of which way this goes! I need not fear! HE HAS GOT THIS! HE HAS MY BACK! DON’T THINK JUST DO!
I may also only write in English, or a combination of English and Afrikaans like I do with my daily scriptures, just to include as many people as possible. I may not have time to translate all to Afrikaans as well, but, let us see how things go! Thank you to each and everyone who has sent me a personal message. Some of you had me in tears with your messages. I am so grateful to each and everyone of you supporting me, praying for me and my family. Until the next update, that is all from my side!
A while ago I vowed to not check messages or social media first thing in the morning after switching off the alarm on my phone. The first thing I wanted to check was the Bible app.
Wel, dit gebeur soms en ander dae nie. Maar vanoggend is dit asof ek die Here hard en duidelik hoor spreek in my gedagtes. In plaas van om te wonder “wat gebeur in ander se lewens” of “wat het die en daai persoon gereply” moet ek eerder sê “Wat sê God?”
So today God tells me that when we seek God in hardship, He will answer and save us from ALL fear. Maybe you are fearing the unknown today. Or how God will provide financially. Or how you will get what ever done.
Wel, ek wil nou vir jou sê “Worry NO MORE!” He has got this thing that you are worrying about!! 💪🏻let’s do this day! ™️
I was out and about this morning but here I am, doing my daily reflection….😉
Daar is ‘n liedjie, “Take Courage” van Kristene DiMarco, en ek dink aan hom wanneer ek die skrifvers lees. Dis hoe ons wag vir goed om te gebeur in ons lewens eerder as dit wat gebeur, wat belangrik is….
Does this make sense? While we wait, we must praise God, take courage and be strong. He will fight for us. He’s got this, what ever it is that you are going through.
Hy sal ons nooit verlaat nie, so hoekom bekommer oor enige iets?
So there are two words that stand out in today’s verse. Assure and possesses. Assure means that you have 100% certainty about something, does it not? And possess means it is something that is YOURS. Not a general communal pool item available for everyone and any one, only having use of it every other day.
So wat leer ek hier uit? Jesus verseker ons, sonder twyfel, dat wanneer ons Sy woord hoor, dit glo en vertrou in God wat Jesus gestuur het, dan BESIT ons die ewige lewe. Dis ons sinne. En ook nie eers wanneer ons doodgaan nie.
The journey to eternal life starts on earth. Because when we believe and read God’s word, we are transformed to new beings.
Wow, so ietsie om aan te kou vir die naweek wat voorlê……
Wow die vers is groot. Daar is mos ‘n gesegde, meng jou met die semels en die varke vreet jou op. Wat impliseer as jy met die verkeerde mense uithang word jy soos hulle en word jy vernietig.
So, be not conformed to this world. Which in plain simple english means – do not fall under peer pressure. Do not do something when someone else is doing it. Do not become like them.
Ek dink ek maak my punt en die ander belangrike ding om op te let is – gaan beproef die wil van God eerder as dit wat die wêreld bied. WOW. Nê? Vang jy wat dit beteken? As jy iets moet beproef, beproef dan God se wil, gaan “check” dit uit en sien wat dit behels, dis wat met beproef in die konteks bedoel word reken ek…..
As ouers leer ons mos vir ons kinders sekere “life skills” nie waar nie? Soos om mense te groet, met ‘n mes en vurk te eet, lief te wees vir diere, sulke tipe goed. Nou God is ons Vader, so Hy is ons Ouer. Hy leer ons sekere goed.
Have you ever thought of it like this? We love Him because He loved us first? Who do you think taught us the concept of love? God instills that into our hearts, does He not?
So I have written a full blog entry on this verse in 2022 if I remember correctly. But the essence of this verse is that God is HOLDING our hand and He is there to help us.
Persoonlik gaan ek deur ‘n ding wat ek nie noodwendig publiek bekend wil maak nie, maar, as mens so ‘n bybelvers kry net voor ‘n ander ding moet gebeur in my lewe, dan weet ek net, die Here is in Beheer. Nie dat ek nie dit gedink het nie, want ek weet Hy is in beheer.
It is just as if He is talking to me directly you know? Have you ever experienced God like that? Talking to you from His word directly? I have and today is no exception!
Die Afrikaans 53 vertaling gee dit so mooi deur – die Here gryp ons regterhand. Nou wat doen mens wanneer jy gryp? Jy keer dat iets erger gebeur? Soos dat iemand of iets val? Nie waar nie?
In that context I see that God is here, holding onto me, grabbing me by my hand giving me assurance that He has always been here. He will help me…..
Saterdag, 2 September 2023. My wekker gaan 4h30 in die oggend af. Ja, jy lees reg, 4h30 in die oggend. Ek draai na my bedkassie om die wekker af te sit, ek besluit om hom te snooze vir nog 5 minute. So asof daardie 5 minute wat ek lê ‘n verskil gaan maak aan hoe wakker ek is die dag. Elkgeval, ek staan toe 4h35 op, gaan staan in die stort en wag vir wakkerheid om nader te kom, want wragties, ek kry dit nie en voel dit nie. Nie te min, ek gaan voort, stort, was hare, trek aan, blaas hare (ek het ‘n redelike krul en frizz wat ek onder beheer wou kry en die dat ek so vroeg op is). Terwyl ek regmaak, hoor ek ‘n voëltjie fluit buite in die tuin. Elke oggend, so van 4 uur se kant af hoor ek die betrokke voëltjie tot omtrent dat die son op is, en dan is hy stil.
Ek wonder al vir jare watter voëltjie dit kan wees, maar nou is nie die tyd om dit te probeer uitwerk nie. Ek moet ry. Ek wou al 6 uur die oggend gery het, maar al my draaitjies en admin in die huis wat eers afgehandel moet word, veroorsaak dat ek eers 6h30 ry uit Skeerpoort uit. Die kar se neus word gedraai in die rigting van Pretoria. Ek maak eers ‘n pit stop in Pretoria Noord om my skoonsus op te tel, waarna ons ry na die Ooste van Pretoria toe. Na Moreletta Gemeente toe. Na die Worthy Woman Konferensie, aangebied deur Gretha Wiid.
Hier wil ek sommer nou al sê – kook die ketel, maak jou koffie en sit rustig en lees. Die dag kan mens nie in ‘n 5 minute read vasvang nie! Hierdie jaar sal die derde keer wees wat ek die WWC bywoon. Ek het die heel eerste een in 2009 bygewoon, toe weer in 2013 en nou die jaar in 2023. Om hierdie jaar by te woon was nie in my beplanning nie. Jy sien, ek het nie oorspronklik ‘n kaartjie gekoop nie. Ek het iemand anders se plek oorgeneem wat nie kon gaan nie. Toe glimlag ek by myself en weet sommer die Here het ‘n ander plan vir my ingedagte. Geklee met my swart hemp met pienk flaminke op geborduur, met die woorde Pienk Vere® vir die Here agterop, woon ek die dag by.
Al die mans van die bybel was piesangs!
Gretha Wiid
Ek probeer onthou hoe die dag normaalweg verloop, maar kan nie regtig presies die verrigtinge onthou nie. Ek weet net ek skater altyd soos ek lag vir Gretha, veral as sy met haar verskillende stemme praat en goed beduie. Natuurlik het die vyand probeer om dinge ongemaklik te maak op die dag. Net na ons gaan sit het en die verrigtinge begin het, ongeveer 9 uur die oggend, kondig hulle af dat die munisipaliteit pas laat weet het dat die water toevoer toegemaak gaan word. Dus is ons almal op ‘n emmer sisteem. Wanneer jy gaan pieps, vat jy ‘n emmer water saam om die toilet af te spoel.
‘n Blonde vrou kom op die verhoog, sy lyk soos Gretha, net so ‘n bietjie jonger weergawe van haar. Ek en my skoonsussie en haar vriendin bespiegel of dit Gretha se sussie dalk is? Want vet weet, sy lyk baie ampertjies soos Gretha. Dan wonder ons weer of dit nie dalk Gretha is nie, en by myself wonder ek nou of ek vergeet het hoe lyk Gretha? Nie te min, die vrou trek daar los en begin sing, en in my kop besluit ek, dis nie Gretha nie. Net iemand wat amper soos sy lyk. Toevallig jy weet? Na die ongelooflike praise & worship kom Gretha op die verhoog en dit bevestig wel toe dat dit nie Gretha was wat gesing het nie. Ek los die gedagte daar oor wie Gretha se look-alike is wat gesing het en fokus op Gretha.
Die tema vir die jaar se konferensie is Orphan Spirit. Nou dink ek by myself, hoe vang ek een hele dag vas in een inskrywing? Dis moeilik, want daar gebeur so baie, baie word gesê, die Here werk met elke vrou daar. Maar hier gaan ek. Gretha begin deur te praat oor hoe ons land en suidelike Afrika, die Afrikaner nasie afgode aanbid. Sy sluit egter alle mense en rasse in – nie net die wat Afrika beeldjies en ander vreemde goed aanbid nie. Kerk aanbidding het ook ‘n afgod geword. Dan praat sy in haar Gretha stem en sê soveel snaakse goed, wat ek nie alles kan onthou nie, maar wat waar is – goed wat tipies iemand beskryf wat kerk toe gaan om byvoorbeeld, net nagmaal te gaan gebruik omdat hulle lank laas in die kerk was of omdat hulle skuldig voel omdat hulle nie kerk toe gaan nie.
Ek wil maar eerder nie iets probeer kwoteer nie, want ek is seker ek gaan dit verkeerd kry. Sy gaan voort om te praat van wat mans aan vrouens in die Ou Testament gedoen het en hoe dit nie God se hart was nie. Sy (Gretha nou as jy nou dalk wonder) sê sy was kwaad vir God omdat Hy toeglaat het dat mans so optree teen vrouens. Sy het wel haar ding wat sy gevoel het oor dit, met die Here uitgeklaar, so sy is nie steeds kwaad vir God nie, net om duidelikheid hier deur te gee dat niemand iets misverstaan nie. Sy het ook na die mans in die bybel verwys as Piesangs, want, sy het gesê sy moet regtig probeer om die woord P*ep*l minder te gebruik.
Gretha met haar Shakespear English het my laat skater!
Elsie Potgieter
Die storie wat vertel word, is van Sarah, wat vir haar man Abraham een van hul slavinne gegee het, omdat sy nie kinders kon kry nie. Net sodat hy ‘n nageslag kon hê. Dan draai dit by Dawid en hoe hy vir Batseba geneem het, terwyl hy eintlik moes veg. Weer het sy haar beroemde Gretha-stem gebruik en gesê “Maar Gretha, Betseba het eintlik vir Dawid verlei” of iets in daardie lyn, wanneer dit eintlik glad nie die geval was nie. Dawid was nie in die oorlog nie en Batseba was besig met haar reinigingsbad, want, in daardie tyd, as ‘n vrou gemenstrueer het, moes hulle iewers op ‘n klip sit, soos Gretha dit genoem het, omdat hulle onrein was en moes bad om hulself te reinig wanneer dit verby is, en DIS waarmee Batseba besig was.
Ek dink by myself, dit was eintlik verskriklik om in daardie tyd te moes lewe. Ek meen, elke 28 dae word jy uitgegooi soos ‘n vrot stuk iets en eers later kan jy weer aangaan soos altyd. So almal het altyd geweet wanneer wie menstrueer. So bietjie over share maar nou ja, dit was die gebruike en tradisies van daardie tyd. Gretha gaan voort en verduidelik ‘n klomp goed, ek kan nie alles onthou nie, maar ek volg wat sy probeer deurgee. Tussen deur is daar weer grappies, wat sy vertel van hoe vrouens onderdruk word en wanneer daar vir ‘n Afrikaanse vrou gevra word, “Waar bly jy?” dan is die antwoord “Jy BLY STIL!”
Sy praat verder van Saul wat nie die stamme uitgewis het wat uitgewis moes word, toe die Here vir hom die opdrag gegee het nie, want dit het vir Saul net oor Saul gegaan. En omdat Saul nie sy plig en opdrag nagekom het nie, het die Here vir Esther en Mordegai gebruik 500 jaar later om te doen wat Saul moes doen. Die punt wat sy gemaak het was, as ons nie nou goed stop en keer nie, moet ons kinders se kinders se kinders met goed deal wat ons kon uitsorteer sodat ons nageslag vry kan wees en leef.
Dit gaan oor die gees wat heers. Maak ‘n lyn in die Gees en sê “No More”!
Gretha Wiid
Nou hier is waar ek myself in my nota’s verloor! Ek het soveel snaakse goed neergeskryf wat sy gesê het, maar o weë ek kan nie alles onthou wat sy voor en na dit gesê het nie. As ek dit nou probeer deurgee gaan dit GLAD NIE sin maak nie, so ek gaan nie eens probeer nie. Maar nie te min, ek voel dat ek tog nog ‘n paar goed wat gesê was gaan uitlig. Bear with me here – dit gaan dalk deurmekaar lyk en klink maar ek glo die Here sal dit alles bymekaar bring sodat dit wel sin kan maak.
Gretha het verder klem gelê oor hoe ons praat. Ons kan nie sê almal is God se kinders nie. Die Here het wel alle mense geskape, maar, as jy as mens nie Jesus kies nie, kan jy nie God se kind genoem word nie. Daar is soveel leuens wat saam met Religiousness saam gaan. Een van hulle is dat mens dinge op ‘n ander manier sê sonder om ander te offend. Die stilblyer is so goed soos die ongeredde (sy het dit afgelei uit die gesegde die deler is so goed as die steler). As jy nie opstaan vir dit wat reg is nie, en nie jou mond oopmaak om dit te erken nie, dan wat maak dit jou anders as die ou wat nie glo nie?
Die Woollies saga het opgekom. Gretha het vir ons verduidelik dat sy Woollies LOVE (ja net soos ek hulle ook LOVE want hul goed is net op ‘n ander vlak in vergelyking met ander winkels). Sy het een oggend baie vroeg wakker geword met die skrif van Paulus en Silas wat vra vir die mense om te bid sodat hulle nie bang sal wees om te praat nie. Sy spot so ewe en sê vir die Here die skrif kan nie vir haar wees nie, want Hy moet pasop watter skrif Hy vir haar gee, sy is nie bang om haar sê te sê nie. Net daardie selfde oggend stap sy by Woollies in en toe slaan die LGBTQ+ haar soos ‘n vuishou in die gesig.
Ek moet elke keer gaan kyk watter alfabet letters word hier gebruik, en ek verwys altyd na die LG-alfabet-letters ding toe. Maar nie te min. Dis toe net daar wat sy verstaan hoekom die Here die skrif vir haar gegee het. En hoekom sy Woollies in die Pride maand geboycot het. Mense het haar uitgehaal, ander het privaat boodskappe gestuur, te bang om iets in die publiek te wys van hul ondersteuning. Ander het gevra maar hoekom koop sy dan steeds by Woollies? Toe sê sy weer soos wat net Gretha kan “Want dis die DOEL van ‘n boycot!” Die geld van die Here sal nie na daardie winkel toe gaan, terwyl die winkel iets wat nie van die Here af is nie, ondersteun en terwyl dit Pride maand is nie. En alles kom weer terug na die Gees wat heers.
God was nie “confused” toe jy gemaak was nie. Die duiwel kom nie met ‘n punt stert, horings en ‘n vurk nie. Hy kom “pretty pink”. Baäl is terug in die kerke! Ons moet wakker wees in die Gees!
Gretha wiid
Ons moet ‘n lyn in die gees trek en sê NO MORE!! Daar is soveel significance in die oorloë wat die Here die Israeliete laat veg het. As die voorouers ongehoorsaam is, moet die nageslag deal met iets wat die voorouers veronderstel was om te doen. Ons leef in 2023 – hier is nou ‘n gees van afvalligheid, religion, rasisme en wie weet wat nog alles wat heers. God was nie confused toe Hy jou en my geskape het nie. Ons was geskape vir ‘n tyd soos nou. Die duiwel kom nie met ‘n punt stert, horings en ‘n vurk nie. Glad nie. Hy kom Pretty Pink. Toe Gretha dit sê, toe tref dit my hoekom die Here Pienk Vere ® vir die Here gekies het vir Beroepsvrou.
Hoekom ek ‘n handelsmerk laat registreer het en hoekom ek op daardie dag my flamink hemp moes aantrek….niks is toevallig nie. Gretha het verder uitgebrei oor die Barbie movie, iets wat ek nie ‘n behoefte het om te kyk nie. Daar is ‘n vergelyking van die fliek wat in die 60’s uitgekom het Space Odyssy – iets wat ek nog nooit gekyk het of weet waaroor dit gaan nie. Maar, toe sy die begin van beide beskryf, klink dit vir my dieselfde. Die afgod Baäl is terug in die kerk en in ons hedendaagse lewe. Ons moet wakker wees in die Gees.
Ons moet goed stop wanneer dit by ons kom. Sy het gesê ons moet sê “Hierdie het in my familie gehardloop tot hy in my vasgehardloop het.” Ons moet game changers wees. Be an Esther. Ons leef in die eindtye. Ons elkeen moet hoor by die Here waaroor ons moet repent, goed wat ons net verdra het. Goed wat ons in ons ouerhuise geleer het wat ‘n wanpersepsie van God en Godsdiens geword het. So baie van die goed wat ons leer is shame. Wat gaan die mense sê? Dit beinvloed jou verhouding met God. Jy kan nie ‘n testimony hê nie, want jy kan nie met mense deel wat met jou gebeur het nie, omdat jy skaam is oor wat met jou gebeur het…
Ons moet passop vir oorkritiseer en oordissiplineer in ons huise met ons kinders. Dit veroorsaak dat die kinders voel hulle is nie goed genoeg nie. Ons moet deal met ‘n klomp goed sodat ons kinders ‘n erfenis van vry wees kan kry, eerder as die van ‘n orphanage. Ons moet vry kom. Die koninkryk van God moet vry kom. Gretha het pertinent gewys dat sy nou nie mense wat in kinderhuise groot geword het, uitsonder nie, en ook nie hulle in ‘n slegte lig stel nie. Want dank die Here vir die dak oor die kinders se koppe, kos om te eet en klere om aan te trek, ten spyte van die omstandighede.
Hierdie het in my familie gehardloop tot hy in my vasgehardloop het. Be a game changer. Be an Esther.
gretha wiid
As jy nie deal met die gebrokenheid van jou ouers nie, erf jy dit. You either become it or you marry it. ‘n Vergelyking was getref van iets soos ‘n verslawing aan alkoholisme. Of jy word self ‘n alkoholis, of iemand wat woes erg drank misbruik, of jy trou met ‘n man (of vrou as jy nou ‘n man is wat die lees) wat alkohol misbruik of ‘n alkoholis is. Dit is so waar en kan met enige situasie vergelyk word, nie net iets soos alkoholisme nie. Dit laat my dink aan my eie situasie en hoe ek ervaar het dat goed wat van my ouers af oorgedra het na my toe, my probeer besoek het. Hoe ek teen dit gebid het en gestoei het, want ek wou nie dit vir myself of my kinders hê nie.
Hoe wonderlik is die Here nie net nie? Hier het ek bevestiging gekry van iets wat ek al jare tevore ervaar het, en steeds aan en af mee moet deal en hanteer. ‘n Orphanspirit affekteer jou verhouding met die Here en trek dit skeef. Jy leef altyd in vrees van voorsiening, verwerping en so ‘n gees wat heers in jou lewe raak needy. Gretha het verder ook gesê As long as you keep cursing where you come from, God cannot free you from where you came from. Mense wat daardie gees toelaat om in hul lewens te heers, loop altyd met ‘n victim mentality.
Maar, as gevolg van ons ouers en dit wat met hulle gebeur het, het die Here ONS toegerus. Die orphan spirit is ALTYD insecure. Maar die Gees van God, gee ons confidence. Wanneer jy nie toelaat dat God se gees in jou lewe heers nie en die weesgees intree, dan kom immense jealousy na vore. At the core of comparison lies jealousy. Hoe waar is dit nie net nie? Ek het nog nooit so daaraan gedink nie! En waar daar jaloesie is, is daar allerhande soorte evil. Selfversekerdheid en ons identiteit in Christus, maak dat ons genoeg het.
Die orphan spirit het krukke nodig, iets wat iemand nie sonder kan klaar kom, om te oorleef nie. Iets spesifieks, word jou fix in jou lewe en verslawing is die middelpunt van dit alles. Watter ding het ek en jy nodig om te funksioneer? Het ons iets wat krukke in ons lewe is? Die orphan spirit is geestelik afhanklik van ander, kan nie self bid nie, kan nie self van die Here af hoor nie en tree nie op met outoriteit nie. Daar heers ‘n vrees vir die dood en as jy nie met jou orphan spirit deal nie, erf jou kinders dit! You are either transformed or it is transferred.
Hier wil ek nou myself onderbreek, want, iewers in al hierdie wat ek geskryf het, was dit toe bevestig dat dit wel Gretha se suster was wat gesing het, en die dat ons bespiegelinge van die oggend toe nou eintlik in die kol was! Hoe dit uitgekom het was net na middagete. Gretha het gesê voor sy aangaan, voel sy net dat sy iets moet doen. Sy moet haar sussie en die sussie se kinders salf, want hulle trek Nieu-Seeland toe een van die dae. Net daar en dan moet ek sluk aan heelwat trane wat net wil loop.
Jy sien, vir die wat nie weet nie, my sussie het ook geimmigreer in 2021 na Nieu-Seeland toe (ag ek weet nie of ek dit reg spel nie, het maar gou gaan google om seker te maak dis reg). Ek kon een honderd persent vereenselwig met Gretha se trane en hartseer en emosie wat deurgekom het. Ek voel haar hartseer en pyn maar tog weet ons net dat dit nodig is, dat die Here ‘n plan het dat mense so na aan jou so ver moet trek. Redes wat ons nie dadelik verstaan nie, maar absoluut die Here vertrou in hierdie emosies wat ons ervaar.
You either become it, or you marry it. As long as you keep cursing where you come from, God cannot free you where you came from.
Gretha wiid
Terug by die dag. God se stem word gefilter deur die orphan spirit en hou jou weg van jou doel waarvoor jy geskape is. Gretha het toe ‘n klomp goed genoem, en gesê as enige van die volgende op jou van toepassing is, moet jy opstaan. Moet nie fokus op die om jou nie, want hierdie is jou tyd met die Here. Die goed wat genoem was, is tipies waarmee mense en vroue sukkel. Goed soos – swak selfbeeld, onsekerheid, jaloesie, vergelyking, kompeterend, victim mentality, blame shifting, vrees vir die dood, afhanklikheid van ander (krukke), over thinking oor wat mense van jou dink, om ‘n masker te dra maar agter die masker is daar soveel shame, fear & guilt, trots, harde dissiplinering, so gaan die lysie aan. Ek dink nie ek het alles geskryf wat sy gesê het nie.
Naderhand staan amper die hele ouditorium, na sy soveel goed gesê het. Daar was nog vrouens wat gesit het. Sy het spottender-wys in haar Shakespear English gesê Belessed are those who are seated, we are’t jealousth of you-th. Maar die punt wat sy probeer maak het, is, ons almal het nog goedjies wat pla. As sy nog aangehou het, sou almal wel gestaan het, die lys is eindeloos… Sommige wat bygewoon het, was dalk te bang om dit te erken, veral by so ‘n konferensie. Toe draai die gesprek na Josef en sy verhaal toe en hoe Josef sy broers vergewe het.
You cannot control what happens outside of you, but you can control what happens inside of you. Ons kan KIES om te vergewe! Kies vergifnis sodat jy kan lewe. Ons nalatenskap wat ons vir ons kinders moet los is een van vryheid. En al hoe ons dit kan kry is wanneer ons deal met goed en vergifnis toepas. Wetenskap het bewys dat onvergewingsgesindheid jou terminaal siek kan maak. Nie kerkmense nie, maar wetenskaplikes het dit bewys! Oral waar ons gaan, plant ons saadjies, en sommige saadjies het grudges. In die gees is daar nie iets soos kinder en klein saad en volwasse groot saad nie. Saad is saad. As jy nog nie deur iets gewerk het wat met jou gebeur het wat ‘n maat op skool aan jou gedoen het nie, of gesê het nie, is ‘n saad geplant in jou lewe, ongeag of die persoon 10 jaar oud is of ‘n volwasse is.
Dis nogals waar en ek het ook nog nooit so daaraan gedink nie! Wanneer jy iets teen iemand hou en onvergewensgesindheid het, hou dit jou vas in jou lewe en steel dit jou vreugde. Josef was bevorder omdat hy in ‘n tronk gesit het sonder ‘n grudge. Jy moet jou gees voer om sterk te word. Die ding met religion is, daar word heeltyd reëls gekoppel aan alles, ‘n tyd word gekoppel aan kerk dienste en tyd saam met die Here. Ons moet eintlik onbeperkte tyd hê met Jesus en die Heilige Gees en dan gemeenskap (community) hê by die kerk met ander gelowiges. Die kerk moet jou nie voed nie, jy moet jouself voed by die huis.
You are either transformed or it is transferred.
Gretha wiid
‘n Mens se vlees wil hê, dat, ons mense wat ons nie wil vergewe nie, soos ‘n Disprin oplos in water en dan by die drein afgooi. Die natuurlike wette sê wanneer jy ‘n mielie plant, kom ‘n mielie op. Die vergelyking was toe gemaak met wanneer iemand jou vra om hulle te vergewe en jy vergewe hulle, volg jy die natuurlike wet. Maar, daar is ook iets soos supernatural law – om mense te vergewe wat nie vir dit vra nie. Saam met supernatural law kom supernatural blessings.
Wanneer iemand iets aan ons gedoen het, gee die Here vir ons ‘n grace periode. God verstaan dat jy kwaad is. Maar dan moet jy na die Here toe gaan en vergifnis gee vir die wat goed teen jou gedoen het. Net God kan jou vrymaak! Maar jy moet dit kies! Vergifnis is nie geheueverlies nie. As iemand jou nooit betaal het vir geld wat jy geleen het nie, vergewe hulle, maar moet nie weer vir hulle geld leen nie! Vergifnis beteken jy moet altyd grace hê. Vergifnis is ‘n proses en ons moet bid vir mense wat ons tenagekom het. Ek besef dat die Here al ‘n geruime tyd met my praat oor vergifnis. Van die Graad 2 juffrou se aanmerking in 1988 tot nou in 2023 toe, alles wat gebeur het, wat ek moet deur werk, sodat ek kan vrykom. En dis op hierdie punt dat ek nog meer bevestiging gekry het, dat die Here wel ‘n afspraak met my gehad het die dag. Soos ek vermoed het.
Ek gaan nou bietjie van die spoor af gaan hier, maar, ek het genoem dat dit nie in my beplanning was om te gaan na die WWC in 2023 toe nie. Dit was wel in die Here se beplanning. Hy het my gewys dat dit waarvoor ek gesmeek het in 2009, na ek die eerste een bygewoon het, het gebeur. Ek het tot die Here gebid en gesê ek wil ELKE DAG my vlam so warm laat brand vir die Here en ek wil elke dag voel soos ek gevoel het daardie dag in 2009. Natuurlik het dit tyd geneem en in 2013 toe ek gegaan het, was ek nog nie regtig daar nie. Ek was al beter, maar het nog baie werk gehad.
In 2021 het my draai punt gekom, op daardie kamp toe die res van Beroepsvrou gebore was. Toe die Here vir my ‘n kaart gegee het, uit 42 vroue uit, wat elkeen ‘n bladsy van ‘n Atlas ontvang het daardie dag, was ek die enigste een wat Nieu-Seeland ontvang het. So asof die Here vir my kom antwoord het dat my sussie en haar gesin moes verhuis. Toe ek gehuil het soos ek nog nooit tevore gehuil het nie. Hoe die Here my kom genees het van so baie dinge. Toe Gretha die goed opnoem waarvoor ons moes staan, was ek so dankbaar dat die Here vir my gewys het dat Hy reeds so baie op die lys afgemerk het as afgehandel. Ek het steeds goedjies waaraan ek moet werk, maar, is op so ‘n beter plek as wat ek was in 2009 toe ek die heel eerste WWC bygewoon het. Daarvoor sal ek altyd die Here dankbaar wees.
Terug by die dag – Gretha sê dat ons elkeen ‘n Sederhout sleutel het, wat gemaak is van die kruis waaraan Jesus gehang het. Die sleutel is gewas met Jesus se bloed. Dit is ‘n loper en kan enige deur oopsluit. Ons moet kies! Ons moet verfgifnis kies. Ons moet kies om ‘n game changer te wees. Ons moet kies om ‘n nalatenskap van vryheid te los vir ons kinders.
Gees van vrees kom uit! Die antwoord kom terug in ‘n klein stemmetjie – ek kan nie, ek is bang!
Grappie vertel deur die musiek groep se leier (wie se naam ek nie gekry het nie)
Dit is eintlik so maklik soos dit. Ek WEET dat ek WEET wat ek WEET, en dat die Here nou, op hierdie oomblik in 2023 besig is om met my te werk oor vergifnis. Hy wil my vry hê sodat ek my roeping kan uitleef. Net soos Hy met elkeen van ons werk aan ‘n ander ding en aspek wat in hierdie dag bespreek is. Sy plan vir ons is altyd om vry te wees. Hoe wonderlik is dit nie net nie? Gretha, ek weet nie of jy die onder oë gaan kry nie, maar dankie vir jou gehoorsaamheid. Die saad wat jy in my lewe geplant het in 2009 en elke keer daarna wat ek na jou geluister het, nie net by WWC nie, het begin opkom. Die Here is besig om te werk in my lewe en ek LOVE DIT om uiteindelik my roeping te kan uitleef.
Om uiteindelik my doel op aarde te vind. Te weet hoekom ek geskape is. Natuurlik ook om nie skaam te wees oor my verlede nie. Om trots te kan staan en te sê, Hallo, My naam is Elsie Potgieter. Vir baie jare het ek geleef met verwerping. Ek is dankbaar om te rapporteer dat die Here my sedert 2021 heeltemal VRY GEMAAK het van dit. Ek is nog nie perfek nie en sal nooit perfek wees nie (want dan het ek nie Jesus in my lewe nodig nie), maar ek sal altyd alles in my vermoë doen om die Here vir mense te wys. Om ‘n ligdraer te wees. Om op die high te wees wat net die Heilige Gees kan gee en vir mense te wys dat Jesus leef en in my lewe ‘n groot verandering gemaak het! Ek is reg om te getuig oor die verwerping, hoe dit my lewe geaffekteer het en sal dit vir seker deel op die platform wat die Here aan my toevertrou het deur Beroepsvrou.
Die alewige stryd tussen die sienlike en onsienlike…..jy sien, wanneer jy jonk is, dink jy dat jy vir ewig gaan lewe en dat alles gaan oor dit wat jy fisies het, kan sien, aan vat.
But then as you age (talking like the ou tannie that I am not 🤪) you begin to realise that there is more to life than the branded shoes, bags, huisie by die see, fêncy car…..
Op die einde van die dag, gaan ons lewe op aarde eindig. Dis ‘n feit. En dan? Wat dink jy gebeur dan? Jy gaan of hemel toe of hel toe. Feite soos dit in Openbaring staan…..en wat maak dat ons of hemel of hel toe gaan?
Well, this is potentially a long conversation. In a nutshell, you are judged on what you say while alive on earth, what you did (whether it is righteous or not), and whether you accepted Jesus as your saviour……of course we can repent from our sins but we should not willfully continue to sin (you see why I say this could be a long conversation).
So jy sien, DIS hoekom ek kies om te fokus op die onsienlike eerder as dit wat vlak voor ons is elke dag! En regtig egtig my beste este probeer om God se naam te eer en te heilig!
Vandag se vers spreek soveel waarheid. Net die Here is heilig en NET Hy kan ons rots wees. Hoeveel keer gaan mense deur die lewe en dink hulle doen niks fout nie (en impliseer maar dat hul heilig is?) of verafgod ander mense en dink dat hulle foutloos en heilig is?
How many times do people find security in other worldly things, anything but God? He is our only Rock, in which we can anchor ourselves. When we do this, the storms of life will come but we will not be swept away to be crushed by the waves that tend to throw us around when life pushes hard….
So bietjie ietsie om te onthou en aan te dink nê! Wie is jou Rots en anker en wie ag jy as heilig?
Oh my hat. What a beautiful morning, yet a bit deurmekaar 🙈 wrong cartidge delivered, unexpected projects outside of work landing on my desk, coffee being spilt on my desk pad and it is only the 6th of the month….now I have to live with coffee stains for the next three weeks 😱🤯
Maar terug na vandag se versie toe. So die woorde wat vir my uitstaan is dat die Here vir ons deursettingsvermoë gee asook bemoediging….nog nooit SO daaraan gedink nie. Maar dan wil ek vir myself sê DUUUUHHHHH ALLES KOM VAN GOD AF! Selfs deursettingsvermoë en bemoediging. Maar toemaar! 🤣 ek het dit nou!
So this verse wants us to have endurance (something we lack and struggle with), encouragement AND likemindedness (is this even a word?) like Jesus….wow!
As ons gedagtes in lyn is met Jesus sin, kan jy net DINK hoe die wêreld gaan wees? ‘n Totale paradys want almal gaan awesome wees!!!
So what this verse tells me is that, if we walk in the Light (don’t do anything secretly or against God’s will) then we have true fellowship with others, we are authentic, righteous and not fake.
Die beste van als is, Jesus se bloed maak ons vry! En dis wat ons almal wil wees!! Vry van sonde, vry van die skuld en skaamte van sonde, vry om te doen waarvoor God ons geskape het…..so waarvoor wag ons? Kom ons wandel in die lig! Kom ons probeer die beste weergawes van onsself wees en reflekteer Jesus se lig vir die wêreld!
Die Amplified weergawe verduidelik dit so mooi. Om die beste te doen vir die Here, getoets deur beproewinge en met geen rede om skaam te wees nie.
I love the words in the Amplified version “accurately handling and skilfully teaching the word of truth”. This to me implies that we should not twist the word of God to be what we want to hear.
Ons hoef nie skaam te wees oor ons verlede nie, want die Here het ons vrygemaak van dit. Dit moet ons getuienis wees!!! Iets om ander te motiveer en oortuig om Jesus te volg….
Welcome to my blog and online store. All A4 and A5 notebooks as well as mousepads marked down by 15%. Visit the online store on this webpage today to view products available. Dismiss
Manage Cookie Consent
To provide the best experiences, we use technologies like cookies to store and/or access device information. Consenting to these technologies will allow us to process data such as browsing behavior or unique IDs on this site. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
Functional
Always active
The technical storage or access is strictly necessary for the legitimate purpose of enabling the use of a specific service explicitly requested by the subscriber or user, or for the sole purpose of carrying out the transmission of a communication over an electronic communications network.
Preferences
The technical storage or access is necessary for the legitimate purpose of storing preferences that are not requested by the subscriber or user.
Statistics
The technical storage or access that is used exclusively for statistical purposes.The technical storage or access that is used exclusively for anonymous statistical purposes. Without a subpoena, voluntary compliance on the part of your Internet Service Provider, or additional records from a third party, information stored or retrieved for this purpose alone cannot usually be used to identify you.
Marketing
The technical storage or access is required to create user profiles to send advertising, or to track the user on a website or across several websites for similar marketing purposes.
