Posted on Leave a comment

Die Burpee…

Nee, nie die winde opbreek burpee nie. Die oefening BURPEE. Dis hoe dit vir my voel sedert 15 Maart 2020. Of ek emosioneel Burpees moet doen, al is ek nie opgewasse vir dit nie en ook nie reg vir dit nie.

Voor ek in Februarie 2020 begin Cross Fit het, het ek OOK nie geweet WAT is ‘n burpee nie. Ek het wel op die harde manier geleer en sodoende fikser geword op ‘n fisiese vlak.

Gaan google maar wat is ‘n Burpee as jy nie seker is nie. Die mense in die videos laat dit BAIE maklik lyk, laat ek jou nou vertel. Wanneer laas HET jy ‘n Burpee gedoen? Het jy al ooit een gedoen?

Dit daar gelaat want daar dwaal ek alweer van my punt af. Ek ervaar die hele Pandemie as ‘n emosionele uitputting wat ek slegs met ‘n harde strawwe oefening soos ‘n Burpee kan vergelyk. Nou Burpees maak jou fiks soos niks anders nie.

Maar dis moeilik. Uitmergelend. Om emosioneel so uitgeput te wees dat jy nie meer KAN aangaan nie is tough! Ek weet wel dat ek NIE die enigste een is wat so voel nie. Dis asof die gevoelens weer opvlam oral, soos tydens en net na die eerste hard lockdown.

Die hele wêreld verwag van mens om soos normaal te funksioneer. Aan te gaan en goed gedoen te kry asof daar niks fout is nie. Dit terwyl niks meer normaal is nie. Was dit ooit voorheen normaal? Of was ons vasgevang in hierdie leuen van wat ons sien en ervaar as normaal?

Jy sien, in my bedryf (en hier sal alle accountants saam stem en verstaan) raak dit regtig net moeiliker en moeiliker. Die instansies met wie jy werk raak strenger, reik vinniger en sommer vir niks boetes uit (so voel dit vir my). Verwag van ons om te perform dit alles terwyl dit voel of daar min tot niks aan hul kant werk nie.

Die emosionele welstand van mense word nie in ag geneem nie. Siekte toestande, dae in isolasie, menslikheidsfaktore word nie in ag geneem nie…..is dit nie dan dieselfde as om te verwag mens moet Burpees doen heeldag en aldag nie?

Vandat jy jou oë oopmaak tot jy gaan slaap moet jy elke sekonde ten minste een burpee doen. Kom ons sê dis minstens 12 ure waarvan ons nou praat (soos die Engelse sê hypothetically speaking want ek weet ook niemand van ons slaap vir 12 ure nie). 60 minute per uur. 60 sekondes in elke minuut. Dus 12 ure x 60 minute x 60 sekondes. 43,200 burpees. Ja ek het my calculator gebruik om die som te doen, bloot omdat my brein net nie meer KAN dink nie. En nou wonder ek en hoop ek dat ek die som reg gedoen het.

Dan begin ek wonder….is dit die Here se manier om ons fiks te kry? Kan Hy so wreed wees? Fiks vir wat? Die eindtye? Ek weet swaar tye vorm mens….maar ek weet nie. Ek wonder steeds oor die Pandemie.

Toe ek hierdie stuk begin skryf het, was dit Januarie. Nou is ons al in Februarie. Januarie was vir my en baie mense met wie ek gesels het ‘n ONGELOOFLIKE (ek gebruik hoofletters om die klem te lê oor hoe dit was) moeilike maand. Dit was asof daar hierdie blok of wolk oor mens was.

Jou kop herinner jou aan als wat gedoen moet word maar terselfde tyd is hy op een of anser sit-staking wat volstrek weier om aan te hou burpees doen. Dan sê hy weer vir jou hoe ver agter jy nou is en hoe gaan jy maak om jou 43,200 burpees in te haal? Jy het dan skaars tien gedoen vir die dag….

Soos wat ek die stuk deur dink het en met die Here daaroor gepraat het tussen alles wat moet gebeur deur, stuur Hy vir my 2 liedjies. Die eerste een is Hello, my name is… van Matthew West en die tweede een is Borrow (one day at a time) van Josh Wilson.

Beide liedjies het so ‘n groot impak op dit wat in my gedagtes rond beweeg, die gedagtes wat my laat voel dit wat ek nou doen is nie nagenoeg aan ‘n burpee nie. Ek besef dit wat ek voel is NIE van Hom af NIE. Ek dien ‘n lewende God van orde en vol liefde.

Dan neurie ek (vir ‘n paar dae al I might add) die woorde van Josh Wilson se liedjie….Don’t Borrow,no trouble from tomorrow…..na na na….one day, one day, one day at a time! En ek weet dat die Here my rustig gemaak het (skielik van begin Februarie af) sodat ek weer kan fokus op dit wat voorlê werksgewys.

Ons is mos almal hoeka oppad om onsself in te teken by die Accountant’s Inn net om met ‘n ball & chain vasgemaak te word agter jou lessenaar en weer speed dating van belasting te doen. Te bid jou blits afspraak werp goeie vrugte af en dat jy wel alles raak sien en in berekening bring sodat jy later die jaar nie met jou hande in jou hare sit oor te min belasting wat betaal was nie….

The Burpee…
Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.