Year: 2021

Posted on by — Leave a comment

My nooi is in ‘n Nartjie

My nooi is in ‘n nartjie
My ouma in kaneel.
Daar’s iemand….iemand in anys
Daar’s ‘n vrou in elke geur!

Gisteraand terwyl ek aandete voorberei en die kondensmelk met die “mayo” meng vir koolslaai, begin die woorde te dans in my kop.

Bo is die eerste strofe van die baie bekende gedig Sproeireën wat tot vervelens toe op skool ontleed en behandel was….geskryf deur DJ Opperman.

Ek kon op skool nooit gedigte verstaan nie. Kon nooit verstaan HOEKOM moet ons iets wat iemand anders geskryf het verstaan en ontleed nie…..?

Nou om weer terug te kom na die kondensmelk toe. Ek grinnik by myself soos wat ek getempteer is om ‘n happie te proe. My gedagtes dwaal na ‘n vriendin wat ‘n blikkie kondensmelk “opvreet” soos sy dit noem.

Ek kyk na die kondensmelk en val tog maar vir die versoeking….vat ‘n happie…..o liewe hemel die lekker speel rond in my mond. Nog ‘n happie….o jinne nou is dit genoeg….kan nie nog nie. Dis te soet….

Dan dwaal my gedagtes vanoggend verder….nog ‘n vriendin is in koffie en nie in stysel nie (jip dieselfde vriendin).

So begin ek te wonder en my oog vang die skilderytjie wat ek in 2019 vinnig aanmekaar geslaan het omdat my hande iets gesoek het om te doen…..die “handlettering” is nou glad nie iets wat ek op trots is nie, want ek het net geskryf en niks van “handlettering” geweet nie. Maar ek is bly ek kan gereeld na hom kyk, dit wys my elke dag waar ek was met my kuns en is awesome om te sien waar ek nou is en gevorder het!

Terug na die skildery…..2 Korinthiërs 2:15 leer my dat ons ‘n aangename geur moet wees. Dis nogal waar dink ek. Reuke en smake vat mens amper oombliklik terug na die eerste keer wat jy dit geproe of geruik het. Koppel die positiewe en negatiewe van die gebeurtenis wat saam met die reuk en smaak gebeur het….

So begin ek NOG meer dink (onthou nou ek is ‘n “over thinker”) en ek begin te wonder watter geur laat ek na?
As iemand nou ‘n “memorial” van my moet skryf, wat sou hulle skryf?

Wat sal my kinders van my onthou? ‘n Mamma wat ALTYD geraas het oor betyds wees, skool werk afhandel, te veel rondlê voor die TV en nie wil gaan bad wanneer dit badtyd is nie?

Wat sal my man onthou? Die vrou wat elke dag amper (ok nie so erg nie) “meltdowns” het oor een of ander wet wat ALWEER in werking tree en ons daaglikse take net NOG langer maak om te kan finaliseer?

Wat sal my vriendinne onthou? En die res van my familie?
So dink ek en dink ek hieroor na….ek weet eerlikwaar nie WAT daar van my onthou sal word nie.

Wat ek wel hoop en bid wat hulle van my sal onthou is die positiewe….dat ek lief is vir Jesus en die Here en op enige geleentheid wat ek kan en kry SY naam en woord probeer verkondig…..

Ek dink weer verder….ek kan amper my eie gedig skryf….van mense wat ‘n impak gemaak het in my lewe….dit rym nou glad nie en ons noem dit sommer die “fêncy” term van ‘n gedig wat geen rympatroon het nie (wat ek nou wragties nie kan onthou nie).

My man is in ‘n grappie,
My seun hou van ‘n “gamepie”,
My dogter is lief vir teken en inkleur,
Fudge die hondjie is ‘n snorkie,
Carolus die pappagaai eet en praat net.
‘n Vriendin is in kondensmelk,
‘n Ander vriendin staan altyd reg met koffie, gereed om my van kos en stysel te leer.
Ander mede “Cross-Fitters” motiveer my wanneer ons oefen,
En die stilles luister altyd aandagtig na my gesanik….
Daar is voorwaar iemand spesiaal in elke liewe ding.
Groot of klein. Jy moet hom net gaan soek….

Nou ja, ek kan nou nie sê “I am a poet and did not even know it” na my poging bo nie, maar ek glo jy verstaan wat ek bedoel.

Die vraag wat ek wil los by elkeen wat die “post” lees is – watter geur is jy? Wat is die een ding wat almal jou aan sal onthou?

Posted on by — Leave a comment

“Unprecedented”

Unprecedented. Daai is nou vir jou ‘n woord wat ek baie gehoor het in 2020. Ek het nie lekker verstaan wat dit beteken nie, toe gaan “google” ek dit maar.

Nou soos wat Mnr. Google-ek-weet-alles getuig, is dit iets wat onbekend is of nog nooit gedoen was tevore nie.

Ek laat dit daar en jaag soos ‘n F1 drywer deur 2020. Stadig om die draaie en volspoed op die “straights”. Soms was daar spoedhobbels wat mens se spoed breek, soos die een kwartaal van “home schooling” (NOOIT weer nie sê ek jou. My kinders moet dan maar self-studie doen of ‘n jaar herhaal maar DAAI mal perd saal ek nie gou weer op nie) of die ander groot spoedhobbel was toe ons geliefde Dora, “my sister from another mister” siek was met Covid.

Sy was ‘n hele maand af om te herstel. En dank die Here Hy het haar genees! Nou ja om terug te kom na my punt toe, 2020 het in ‘n oogwink verby gegaan en ek dink 2021 voel “uit” en het besluit om ook maar die kar op “cruise control” te sit sodat hy ook lekker vinnig sy baan kan klaar maak.

So het ek glad nie weer aan die verskriklike groot woord gedink nie. Maar laas week begin hy in my kop maal….stap draaie soos iemand wat doelbewus ‘n paadjie wil uittrap in die nuwe grasperk….op en af.

Nou ek het al geleer dat as iets so kom kuier en vir my loer dan moet ek ietsie daaroor skryf anders bly hy daar soos ‘n onwelkome gas wat nie sy plek ken nie en almal ontwrig.

Unprecedented. Dis nou ‘n woord. Almal gooi hom rond soos ‘n bal. In elke sin en aanlyn artikel het hy sy opwagting gemaak in 2020. Hy het omtrent ge”score” soos wanneer jy ‘n sokker bal in die net in skop.

Almal dink dit wat nou gebeur is “unprecedented” en in ‘n mate is hulle reg maar ook nie reg nie.

Laat ek verduidelik.

Die is vir seker nie die eerste pandemie wat die wêreld gesien het nie en heelwaarskynlik ook nie die laaste nie.

Die tipe virus is vir seker ‘n “nuwe” ding as ek dit nou so kan noem. Hy maak mense vinniger dood en siek as vliëe gif wat op vliëe gespuit word.

Dis hierdie onsigbare ding waarvan ons wegkruip en probeer verhoed om in kontak mee te kom. Die onsigbare monster met ‘n naam…..

Ander eerstes is dat almal van hul huise af werk, baie infrastrukture is so verander en opgestel dat jy landlyn oproepe van die gemak van jou selfoon kan ontvang en vergader in die gemak van jou slaapklere en japon (kamera’s af natuurlik ?).

Maar dan dink ek daar het soveel ander goed op aarde gebeur wat ons as net “stories” lees. Ek praat natuurlik van die Bybel….

‘n Paar voorbeelde het ook begin kuier in my kop – die tien plae en die Rooisee wat oopgegaan het dat die Israeliete op DROEË sand deur gestap het.

Dis ook “Unprecedented” gebeurtenisse…..ek wonder net HOE LANK die 10 plae geduur het. Dit was sekerlik nie 10 dae nie was dit?? Vir al wat ons weet het die Egiptenare gebukkend gegaan oor “unprecedented” plae vir weke of maande….dankie tog ons het nie in daardie tyd geleef nie….

Sosiale media het nie bestaan nie so daar was seker nie so baie vals nuus en onsekerheid oor wat om te doen nie…..

Dieselfde met die Rooisee wat oopgeskuif het….dink jy hulle het in ‘n uur deur gestap? Glad nie!!! Dit moes dae geneem het….daar was paar MILJOEN mans waarvan die Bybel praat en dan moet jy nog vrouens en kinders by tel…..

So as jy weer die woord “Unprecedented” lees, onthou maar van die ander gebeurtenisse waarvan die Bybel getuig. Dis dalk “unprecedented” vir ons wat tans op aarde is ja, maar nie noodwendig vir die mensdom nie….

Laat mens dink nê?

Posted on by — Leave a comment

Die nag is ook belangrik

Nie lank na die son haar arms kom strek het oor die horison nie, het die maan besluit om ook te kom “afshow”. So op ‘n statige manier. Soos wanneer jy mooi aantrek vir ‘n “fêncy” funksie. Jy weet, aandrok, blink juwele, hoë hakskoene….

Die maan het haar romantiese sy kom wys, haar lig helder genoeg geskyn deur die boom se blare. Die bietjie wat nog oor is. Want, onthou jy, die winter is besig met sy boksgeveg en die blare val een na die ander, dag na dag.

Die maan het die wolke om haar gedrapeer, amper soos ‘n bruid se sluier. Sy het die wolke net genoeg kans gegee om haar mooi gesig te wys, net soos wanneer die bruid se sluier gelig word en haar bruidegom haar sien vir die eerste keer daardie spesiale dag….

Soos wat ek vir die maan kyk voel ek ‘n fluistering in my binneste….die Heilige Gees wys vir my dat die Here in die donker is ook. Ons word soms oortuig dat die donker net sleg is….

Die Here het die donker en nag gemaak sodat ons kan rus….met ‘n sagte lig om net genoeg te wys sonder om jou helder wakker te maak as jy sou besluit om op te staan deur die nag.

“Don’t despise the darkness” hoor ek Hom sê. “For He who created the world, the stars and you whom he called by your name even before you were born, created the night so that you may rest. For your flesh is weak and needs the rest. Take it with open hands and make the best of each night too.”

Ek dink ‘n rukkie na oor wat ek gehoor het. Ek hoor en ek verstaan.

Soms wil ek nie gaan slaap nie want ek wil net nie. Ek kan nie vir jou ‘n rede gee oor HOEKOM nie. Ek kan net nie.

Ek is verby moeg maar kan nie slaap nie. Ek weet ek moet….
Ander aande voel die nagte lank. Ek word baie wakker en kyk op die horlosie. Soms verlig as ek sien ek het nog 5 tot 6 ure oor om te slaap. Ander kere verbaas dat ek so uitgerus voel na net 3 ure se slaap.

Ek kyk weer na die maan en weet dis die teken dat dit tyd is om te rus….maak nie saak wat alles nog moes gebeur by die kantoor nie. Maak nie saak wat wat môre gaan gebeur nie.
Op hierdie huidige oomblik is dit die belangrikste ding om te doen – rus wanneer jy moet sodat jy die vreugde van die oggend met ope arms kan ervaar.

Die maan knipoog vir my voor sy weer haar wolkesluier oor haar gooi sodat niemand haar gesig kan sien nie…..

Posted on by — Leave a comment

“Rat race”

Rot-resies….nee dit klink net nie dieselfde in Afrikaans nie.
Doodgewone “Rat Race” klink beter. Meer beskrywend sou ek sê.

Die woorde maal al vir lank in my kop rond. Die gejaag na niks. Vir wat? Hoekom? Alles is ‘n gejaag.

Terwyl ek in my hamster wielietjie hardloop, vinnig oppad na nêrens, kyk ek om my. Sien ander mense in hul wielietjies ook vinnig oppad na nêrens. Nie “going no where slowly” nie.

Met die eerste oogopslag lyk die ander mense om jou se wiele beter as joune. Jy verbeel jou dat hy nie ‘n “squeeck” of “tjirrrr” geluid maak nie. Dit lyk vir jou ook of hul wiele nie vashaak nie. Hulle modelle lyk of dit “aircon” in het en eerste klas remme. Dit lyk of hulle met gemak kan stop sonder om hul voortande uit te val of “whip lash” te kry van te vinnig stop.

Maar die realiteit is, ons almal is eintlik op dieselfde plek in ons lewe. Niemand se wiele het “aircon” of “ABS” nie. Niemand kan die spoed stadiger maak sonder om iets prys te gee nie. Almal sin raas….hierdie “tjirr-tjirr-tjirr” heeltyd terwyl jy hardloop.

Dit raas. Dit raak te veel. Dit hou nie op nie. Dit hou net aan. En behoede jou as jy durf ‘n “water break” neem. O nee liewe land jy mag nie! Jy kan nie weg gaan om te rus of batterye te herlaai nie! Jy moet dan teen Maandagoggend 8 uur al gereageer het op die kliënt se epos wat die vorige Vrydagmiddag 4 uur ingekom het.

Wat is fout met jou? Hoekom kan jy dit nie doen nie?
Ons is op verlof maar dan sit en werk ons. Hoekom? Mis uit op behoorlike tyd saam ons kinders. Teen die tyd wat dit aand is, is ons alweer moeg. Te moeg om tyd saam met hulle te spandeer. Leeg want jou eie tenkie is dolleeg.

Jy skraap met die grootste skraper (soos wanneer jy ‘n koek beslag uitskraap) binne in jou tenk en niks. Nie ‘n tritsel iets om te gee nie. Niks. Nothing. Nada. Finito. Gonners. Weg.
Jy gesels met mense. Vra vir hulle of dink hulle dis omdat ons ouer word of is dit omdat tye verander?

Niemand het regtig ‘n antwoord nie.

Ek persoonlik dink dis ons wat meer wysheid het. Besef dat die lewe verby jou gaan en dat Salomo se woorde baie meer waarheid het as wat ons besef. Gejaag na wind. Hy was mos die slimste man op aarde. Niemand voor of na hom sal so slim wees soos hy nie.

Ek wonder hoe oud was hy toe hy Spreuke en Prediker geskryf het?

Vandag stuur iemand vir my ‘n Tik Tok video van Jeremy Camp se een liedjie. Vir my is dit nuut. You tube getuig dat dit al ‘n jaar terug opgelaai is.

Keep me in the moment.

Ek luister die woorde. Kyk die You tube video. Identifiseer met die man wat vir sy pakkie papiere kyk wat met “paper clips” vas is en vol is van “post it notes” met rooi pen gemerk “Due Monday”. Wat nagte deur werk net om voor te kom.

Ja ou, ek verstaan. Alles is “due Monday”. En nie “next Monday” nie. Meer soos “last Monday” gister, in die verlede. “Overdue”.

Ek besef ek is nie die enigste een nie. Miskien is dit die wysheid wat begin inskop? Die moeg word van gejaag na niks.

Ek gaan soek die liedjie op Spotify, merk hom as ‘n gunsteling.

Ek wil hom oor en oor luister. Indrink, nee in week in my gees in. Dat die woorde uit sal drup soos wanneer ‘n spons in water was en jy tel dit op.

Versadig van die woorde. Versadig van God se gees wat vir jou ander planne en ‘n ander uitweg gee.

Iets wat volhoubaar is. Nie die huidige gejaag nie…..die marathon na die eindstreep toe.

Wat dit is weet ek nie. Verandering weet ek is oppad. Hoe weet ek nog minder. Al wat ek weet is “wanneer”.

“Hoe weet jy wanneer?” Vra jy dalk. “Op God se tyd.” Is my antwoord.

“Because God is always terribly on time.”

My gebed is dat dit gou is. Terwyl ons mekaar nog kan geniet as gesin en tyd saam spandeer.

Ek weet die Here antwoord gebede. Altyd op Sy manier en tyd.

Ek weet ook dat Hy my desperaatheid sien en hoor.

Ek hoop nie Hy het al oorpluisies ingesit nie. Om my nie meer te hoor nie want ek is ‘n “Nag bag”…..

Gelukkig ken ek MY God. Hy is nie so nie. Hy is net besig om die laaste voorbereiding te doen sodat alles perfek in plek sal “val” en moeiteloos sal gebeur…..

Posted on by — Leave a comment

Sonsopkoms

Die son strek haar arms oor die horison. So asof sy kom vertel hoe lekker die nag was vir haar….

Sy neem haar verfkwas en begin die donker lug inkleur met die mooiste warm skakerings van geel, rooi en oranje.

Niks is oordadig nie, al die skakerings “blend” mooi in. Lyk perfek, mooi.

Dit voel vir my asof sy kom vertel dat al is dit koud en vaal, al is die winter besig om die eerste paar rondtes van die boksgeveg met Herfs te wen, sy steeds hier is om dit op te helder.

Elke sonsopkoms laat my dink aan die bybelvers Ps. 30:6 “want ‘n oomblik is daar in sy toorn, ‘n lewe in sy goedgunstigheid; saans vernag die geween, maar smôrens is daar gejuig.”
The joy ALWAYS comes in the morning.

Altyd.

Ek verstaan nou hoekom.

Die son kom kleur alles in en hang haar kosbare ligbal in die lug vir almal om te sien en te geniet tot dit weer tyd is om te gaan slaap en te rus.

Sy herinner my dat daar vreugde te vind is in elke dag. Altyd.

Posted on by — Leave a comment

God se prinses

Gisteraand lees my 7 jarige dogtertjie (ja kan jy glo my baba lees al!) die titel van die boek (foto aangeheg by hierdie inskrywing).

Sy klank hom uit en vra vir hulp met sommige van die woorde. Sy vra toe wat sy gelees het. Ek lees die titel “Bybelstories vir God se klein prinses” weer vir haar.

Sy kyk my met ongeloof aan, sê-vra vir my “Is EK God se klein prinses?”

“Ja!” Antwoord ek haar. “Jy is Sy prinses!”

Sy bly ‘n oomblik stil. Toe raak sy baie opgewonde en sê baie trots “EK is SY prinses!” Sy giggel en spring van geluk.
Ek kyk haar so en dink by myself, DIS hoe opgewonde ONS moet wees om SY kinders genoem te kan word.

Dit het my verbaas, die opgewondenheid en onskuld van ‘n kind. Hoe opgewonde sy kan raak oor ietsie soos dit.

Maar ek dink weer. Hierdie is nie ‘n “ietsie” nie. Dis GROOT.

Dit verdien om die opgewondenheid en gejubel te kry, net soos wat sy oomblikke tevore gemaak het met haar opgewonde dansie….

Ongelukkig, met tyd, word die groot ding in ons lewe, om SY kind genoem te word afgemaak as ‘n ietsie “nice”. “A nice to have” amper wil ek sê.

Ons leef in ‘n wêreld wat nie ewigheidswaarde verstaan of ken nie.

‘n Wêreld waar mense jou getuienis afmaak as iets wat fout is met jou en die boodskap mis. Wat nie saam opgewonde raak as iemand hul hart vir die Here gee nie.

‘n Wêreld wat nie verstaan hoe groot dit is om SY kind genoem te word nie.

‘n Wêreld wat nie verstaan hoe bevoorreg ons is om Hom te ken nie. Om Hom vrylik te kan dien nie. Om wonderwerke te kan beleef al is dit in die geringste dingetjies van ons alledaagse roetines of groot besluite in ons lewens….

Ek sit weer hier met ‘n dankbare hart. Dankbaar dat die Here my kinders vir my geleen het vir my tyd hier op aarde. Dankbaar dat Hy vir my ‘n seun gegee het wat “random facts” opnoem en ken soos wat jy 1+1 ken.

Dankbaar dat hy vir my ‘n huppel reënboog dogtertjie gestuur het.

Beide om my aan Sy goedheid en grootheid te herinner op verskillende maniere.

Dankie Here dat ek U kind genoem kan word! Ek sien al hoe my geesmens huppel en lag van plesier, hoe sy dans met Hom wat haar gemaak het terwyl die reënboog en sonskyn die agtergrond versier en afrond.

Posted on by — Leave a comment

Te veel studie ooreis die liggaam

Prediker 12:12 – Die hoogtepunt van die skrifvers onthou ek uit my 1983 se Bybelvertaling. “Te veel studie ooreis die liggaam.”

Toe ek studeer het (graad, honeurs en raadseksamen x2) het ek gereeld die skrif gekwoteer as ek moeg gevoel het en nie meer verder kon of wou leer daardie dag nie.

Ek het grappenderwys dit gereeld vir enige iemand meegedeel wat moeg gelyk het wat studeer het.

Min het ek eintlik besef die waarde aan hierdie skrif. Salomo was voorwaar ‘n wyse man. Net vanoggend dink ek weer aan daardie skrif en hoe dit vir my voel dat dit in die bybel opgeteken is vir ‘n tyd soos die waarin ons nou is.

Al die veranderinge in wetgewing a.g.v. al die onreëlmatighede wat gebeur in hierdie hele wêreld (nie net SA nie) is besig om mense te dreineer. Uit te put. Moeg te maak. Te ooreis.

Ek is seker “Continious Professional Development” of CPD soos ons daarna verwys het nie in die bybel se tyd bestaan nie.

Hoe meer ek daaroor dink hoe meer verstaan ek dit. Die bybelvers nou, nie die CPD nie. Want dit ooreis my….die CPD.

Jy sien ek voel moeg, my liggaam voel ooreis. My brein voel of hy kort sluitings maak die hele tyd. Of hy op die punt is om uit te brand soos wanneer twee elektriese drade aan mekaar raak en brand en saam smelt. So voel my brein. Ek weet nie hoe om dit anders te beskryf nie.

Ek lees oral van Pandemie moegheid en dink dit dra by tot alles. Ons almal is moeg van die pandemie en sukkel met Pandemie moegheid.

Ek is seker jy kan baie onaangename name vir die Pandemie gee….paniek, angs, moegheid en so gaan die lysie aan.
Ek dink dit gaan oor hoe mens dit hanteer.

Terug by CPD. Ek verstaan presies wat Salomo bedoel het met die skrif.

Jy sien, wanneer jy studeer en graad vang en honneurs kry en die titels agter jou naam kan skryf as CA (SA) RA dan stop die studies nie.

As 23 jarige het ek gedink dis verby, klaar en dat ek eindelik ‘n lewe kan begin lei.

Dit was nie heeltemal onwaar nie. Ek HET begin leef. Goed begin doen, nie meer pal agter die boeke gesit en naweke om studeer en slapelose nagte ervaar oor eksamens nie. Nagmerries kry dat ek laat gaan opdaag vir ‘n eksamen of dat ek vir die verkeerde vak leer. Ekonomie leer en dan skryf ek eintlik Rekeningkunde of Belasting.

Maar die studies het anders geword. Ek skryf nie meer eksamens elke keer nie, doen wel paar vrae oor die kursus om die sertifikaat te kry wat bewys ek het die ure gedoen so dit is seker maar klein toetsies maar as ek dit nie slaag nie is dit nie die einde van die wêreld nie. Jy doen hom weer tot jy hom het. Hoef nie maande te wag voor jy weer kan skryf nie.

Tot en met Januarie 2020, was ons CPD vereistes van so ‘n aard dat jy elke 3 jaar 120 ure moes doen waarvan 60 geverifieër moes wees (met ander woorde kursusse en sertifikate). Die ander 60 is indiensopleiding wat jy oplees oor hoe om iets te hanteer.

Iemand sê einde laas jaar vir my dat dit (die hoeveelheid ure wat ons moes doen) die ekwivalent van ‘n Tersiêre diploma was. Die hoeveelheid ure.

Ek was geskok, alles maak sin! Vir jare is ek eintlik besig om diplomas te doen na ek reeds kwalifikasies het en super hard gewerk het om dit te voltooi en besigheid te stig en op te bou….

Die studies moet nou tussen alles deur ingepas word. Werk, besigheid, kinders, huwelik, familie, vriende.

Enige iemand wat kinders het weet dat dit nie daar stop nie. Dis huiswerk, kwaliteit tyd saam spandeer,
entrepreneursdae goed maak, sport dae, gimnastiek, en so gaan daardie lysie aan.

Die ander ding van CPD is dat dit toegepas moet word ook op werk wat jy doen. Maar die snaakse ding is daar is geen memorandum om jou werk en antwoord teen te meet nie.
Dit skep onsekerheid….doen jy die regte ding? Het ek reg onthou? Ander mense doen dit nie so nie….is ek dan verkeerd of weet hulle nie wat hulle doen nie?

Dis hierdie onsekerheid wat jou uitmergel en uitput. Moeg maak.

Dan herinner die Heilige Gees my aan wat Jesus gesê het – “Kom na my toe, almal wat moeg en oorlaai is, Ek gee rus.”
Ek probeer by Jesus se voete rus….alleen kan ek dit nie doen nie. Ek kry dit nie altyd reg nie. Ek laat soms toe dat die onsekerheid my onderkry en moeg maak.

Soos ek in ‘n vorige inskrywing gesê het – ek weet die Heilige Gees sal my herinner en help. Ek moet net vertrou…..
Ek weet dat die Here uitkoms sal gee. Hoe weet ek nie. Maar Hy sal….ek moet net aanhou glo en vertrou….by Sy voete rus en tyd saam Hom spandeer….alles gaan in plek val soos Hy dit bestem het vir my…..ek moet seker maak ek is ingestel om te HOOR wat Hy wil hê ek moet doen…..

Posted on by — Leave a comment

Skinder

Juffrou Het-Jy-Gehoor Skinder….sy is ‘n oujong nooi….sy het geen verantwoordelikhede nie en het niks om te doen en haarself besig te hou nie.

Wat sy wel doen om haar dae om te kry, is om storietjies van ander mense oor te vertel vir enige iemand wat ‘n oomblik het om te luister.

Sy lyk ouer as wat sy is en sy vertel vir jou dat sy glad nie rook nie. Sy is ‘n geleentheidsroker en rook NET wanneer sy ‘n skinderstorie oorvertel….wat die heeltyd is so eintlik is sy ‘n kettingroker maar wil dit nie erken nie.

Soms vang jy haar waar sy oor die draadheining hang en met haar buurvrou gesels, met haar japon aan, ‘n “curler” in haar kuif en sigaret in haar hand.

Ander kere is sy netjies aangetrek, jy kan haar deur ‘n ring trek…hakskoene aan, grimering gedoen en sigaret in die hand…..

Sy begin altyd met “Het jy gehoor…..” en dan volg die res van haar storie, gewoonlik negatief en afbrekend (glad nie opbouend nie).

Wanneer sy ‘n skinderstorie oorvertel, gee sy ‘n dramatiese stilte tussen in, trek haar oë amper op skrefies soos wat sy die sigaret trek en die kooltjie vooraan bloedrooi word soos wat sy die rook inasem. Dan vertel sy die hoogte punt van die storie.

Die rook dampe hang om haar, ook so snaakse reuk en groen kleur….dis nie van die sigaret se rook nie. Nee, die dampe om haar kom uit haar woorde uit wat hang in die lug. Jy sien haar woorde wat sy uiter is meer toksies as die sigaret wat sy rook.

Haar stories is gewoonlik halwe feite, hoor-sê derde-handse inligting wat sy by iemand gehoor het wat iemand ken waaroor die storie gaan.

Jy sien haar stories is gewoonlik halwe waarhede wat eintlik maar net leuens is. Sy verlustig haar in ander se smart, swaarkry en vertel met smaak gewoonlik dit oor….sit so ietsie by net om die storie “op te spice”.

Ek hou haar op ‘n afstand dop.

Ek staan lankal nie meer in haar geselskap nie want die rook wat uit haar woorde kom bedwelm jou en trek jou in haar web van leuens en stories in.

Voor jy jou kan kry praat jy saam, kan jy nie wag om die volgende negatiewe storie oor te vertel nie…

Ek kan haar genadiglik vroegtydig identifiseer en myself betyds keer voor ek saam praat….voor my woorde ook toksies word en reuke en groen rook in die lug agterna laat…..

Posted on by — Leave a comment

Geluk

Hierdie foto is een wat die meeste gedeel was op sosiale media (volgens my eie informele “survey”). Dit is ook een van die “posts” waarna ek verwys het in my vorige inskrywing.

Ek WEET net hier diep binne in my gees dat die Here besig is met iets GROOT. Hy is besig om mense oral oor op te rig om Sy kinders te help, te stig en te bemoedig.

Die tye waarin ons leef is vir seker eindtye. Of dit nou al die groot verdrukking is waarvan die Bybel praat, die kan ek nou nie bevestig nie.

Al wat ek wel weet is, ons as Christene moet ons getuienisse deel van HOE die Here ons deur ons moeilikste en donkerste tye gedra het. Dit bemoedig mense, stig mense, help mense en vat hulle nader aan God en die plan wat Hy vir ons elkeen het.

Dis ok as jy jou hart deel van jou moeilike tye. Dit help ander mense. Ons hoef regtig nie “pity parties” met blikkies wurms te hou nie. Neem eerder die positiewe uit dit uit, pas dit toe en soek God.

Net vandag kry ons Johannes 15 op ‘n groot bord buite iemand se erf soos wat ons gery het na iemand toe. So asof die Here dit wil skree dat ek kan hoor en net aanhou.

Soos Dory in Finding Dory gesê het – “Just keep swimming, just keep swimming, swimming, swimming….”

Hou aan om aan te hou. Nie “fake it till you make it” soos die wêreld jou leer nie. Hou aan om geanker en gewortel te bly in die wingerd. Daar gaan gesnoei word en dis die “tough times” waardeur ons gaan. Ons is besig om gevorm te word. Sodat ons beter kan word.

Niemand het gesê dit gaan maklik wees nie. Inteendeel in Johannes 15 sê dit dat die wêreld jou gaan verwerp omdat jy Christus kies, so hoekom ontsteld wees as iemand iets van jou nie verstaan nie en kritiseer wat jy doen?

Vul jou met die Lewende water en jy sal nie meer dors hê nie. Eet van die lewende brood en jy sal nie meer honger wees nie.

Posted on by — Leave a comment

DOEN Iets!

Oral op Facebook sien ek goed wat mense “post” oor dat dit “ok” is om nie “ok” te wees nie en dat jy nie moet wag vir iets om te gebeur voor jy gelukkig is nie.

Dit laat my weer dink dat alle mense uitdagings het in hul lewens. Sommige dra hul maskers en maak of als “ok” is en kyk jou snaaks aan as jy iets laat val oor hoe jy voel en behoede jou as dit enige kykie in jou eie lewe gee vir ander mense en as dit enigsins lyk of jy ‘n uitdaging beleef met iets.

Ek wonder maar net. “Why is it frowned upon?” Wonder ek in Engels want dit klink net beter in Engels jy weet?

Hoekom laat mense jou sleg voel as jy enigsins deel oor hoe jy voel? Dat jy soms in situasies sukkel met angs? Of dat jy nie van jou werk hou nie? Of dat jy stoei met karakters in situasies wat jou op ‘n sekere manier laat voel oor iets? Hoekom skinder mense oor ander wat sukkel met ‘n uitdaging?

Ek kan dit al hoor….”Het jy gehoor Sannie sukkel met angs EN sy hou nie van haar werk nie? Foei tog, die arme mens. Dink jy sy is ok? Wat dink jy veroorsaak dit? Dink jy sy gebruik ‘n ietsie om haar te help?” En so gaan die storie en bespreking aan….pleks dat mense vir jou bid en ondersteun….

Maar dit laat my dink…. Toe hoor ek nou die dag die liedjie van Matthew West “Do something”. My oor vang die woorde en ek luister aandagtig.

Met so ‘n lekker melodie is dit moeilik om nie saam te sing nie. Ek maak ‘n “screen shot” of SKERMGREEP (dis blykbaar die Afrikaanse woord) van die liedjie en dink ek wil iets hieroor sê op my “blog”.

Ek wag geduldig vir die woorde om in my kop te begin maal en vorm aan te neem. Ek wag om te hoor wat die Here wil hê ek moet sê.

Dan kom dit en borrel uit. Ek besef net al hoe meer (het dit geweet toe ek dit gestig het) dat die “blog” wat ek byhou ‘n bediening is wat besig is om te ontwikkel tot iets wat die Here wil gebruik om mense te help. Want, Hy kies stukkende mense om die stukkende mense in ‘n stukkende wêreld te help.

Hoe dan anders? Hoe kan jy empatie en begrip hê as jy nie self deur so iets gegaan het nie?

Nou as jy die woorde van die liedjie gaan luister sal jy besef dat ons elkeen ‘n verantwoordelikheid het om ‘n verskil en verandering te maak.

Dis wat die Here van ons verwag. Soms moet jy nie net BID vir iets om beter te word nie, jy moet iets DOEN ook. Jy moet nie wag vir die ou langs jou om iets te doen nie. Want hy gaan weer vir die ou langs hom wag en hy vir die een langs hom en so gaan dit aan dat dit opeindig dat NIEMAND iets DOEN nie.

Die doel van my “blog” is om ander wat deur soortgelyke situasies gaan te help, motiveer, stig. Te wys dat ons almal mense is. Ons almal uitdagings het. Is ek perfek? Glad nie! Kry ek altyd alles reg die eerste keer? “Nope!” Nie altyd nie! Dis nie ‘n “pity party” blog nie. Niemand hoef blikkies wurms aan te dra om saam te eet en te huil nie.

Die naam van my “blog” kan eintlik enige iets wees. Uit die pen van ‘n vrou of ma of mens of watter naam jy ookal kan dink.

Dit maak nie saak nie. Wat saak maak is dat die inhoud altyd van so ‘n aard sal wees dat God verheerlik sal word en dat mense sal kan sien dat ek Hom dien en Sy antwoorde soek in my lewe en situasies waarin ek myself bevind.

Ek weet sommer dat die “blog” al klaar besig is om ander mense te help. Al is dit dat hulle kan voel hulle is nie alleen nie. Daar is nie fout met hulle as hulle voel soos hulle voel nie.

Die doel is verder nie om roem of glorie vir myself te skep of te maak nie. Alles wat ek is kom van Hom af wat my gemaak het. Alle eer sal ALTYD na God toe gaan. Dit is lekker en gerusstellend om te hoor dat mense my skryfwerk geniet. Dit help my weer om te weet ek is op die regte pad. Ek doen wat die Here van my verwag. Ek is nie besig om nonsies te tik wat uit myself kom nie.

Alles wat ek tik kom van Hom af. Hy ken dan elke gedagte van my nog voor dit hardop geuiter was.

Ek hoor weer die melodie van die liedjie en begin weer in my kop saam sing….”If not us then whooooo, if not me and you….”

Soos hy sing in die liedjie – ek staan op en ek DOEN iets….nie niks nie…..

Ek hoop ook almal wat die posts lees gaan You Tube die liedjies waaroor ek skryf. Soms lyk die woorde vreemd maar as jy dit saam met die musiek HOOR dan kry dit die lewe wat die Here se Gees in dit blaas…..

Posted on by — Leave a comment

Golwe van Angs

Donker blou amper swart golwe woed om my kop. Dit voel of dit my wil verswelg en oorrompel. Die golwe het name – meeste van hulle is verandering in wetgewing, ander is sperdatums, ander is werk, kliënte, vertroue in jou eie vermoë, doen jy te veel werk wat onnodig is, is daar genoeg geld om alles te betaal, hoekom voel dit of jy net werk en werk en net nie voor kom nie, en so gaan die lysie aan en aan.

Oorweldig en angstig is hoe ek voel meeste van die tyd. Kan nie fokus op dit wat belangrik is nie want ek swem en stoei teen die golwe net om kop bo water te hou.

Probeer oorleef. Probeer “cope”. Ek het ‘n “tube” om my lyf wat veronderstel is om my te help en bo te hou. Maar hy is pap. Help nie veel nie. Ek probeer hom opblaas. Dit help maar maak my net nog meer moeg en uitasem.

Ek kyk om my rond om te sien of ek iemand sien. Ek sien my kind hier langs my. Hy kort hulp. Ek kan dan nie eens myself behoorlik help nie. Ek kom tot by hom en trek hom nader, hou hom vas. Probeer lug in sy “tube” blaas. Ek fokus eers op hom. Probeer hom help.

Maar eintlik voel dit of ek niks help nie. Dit voel of ek dit erger maak. Sy golwe wat ander name as myne het (hy is 12 so verandering in wetgewing wil hom nie oorrompel en oorweldig nie maar graad 6 wil wel) wil hom verswelg en ek weet nie hoe om hom te help nie. Hy is anders ge”wire” as ek. Dieselfde in sommige opsigte maar anders.

Die gestoei deur die golwe elke dag maak jou moeg. Maar jy kan nie elke aand behoorlik lekker slaap om uitgerus te voel nie. Dit voel soos “knit one slip one” met my en slaap en om uitgerus te voel. Ek het ongeveer 2 aande per week wat ek regtig lekker slaap en soms is een van die twee aande ook nie so “great” nie.

Ek weet my kind slaap sleg. Ek weet dit beinvloed sy konsentrasie vermoë. Maar ek kan nie iets meer vir hom doen nie. Ek kan nie by hom in sy bed lê nie want dan slaap ek sleg. En as ek sleg slaap dan is dit omtrent chaos. Want als is dan nog meer as een te veel vir my. Ek word knorrig en huilerig en nog meer oorweldig as wat ek reeds voel.

Ek hoor die woorde van die liedjie “Anxious” die ander dag van Sarah Reeves. Ek luister mooi, speel dit weer. Die vrou beskryf die angs so mooi. Dis so waar.

Ek is lankal oor die leuens van die duiwel MAAR dit wat die angs skep is dit wat vir ons voorsien, kos op die tafel sit.
Ek stoei hiermee want dis wat ek MOET doen is dit nie? Is dit nie hoekom die Here my in hierdie plek gesit het nie? Om ‘n verskil te maak nie? Om dinge REG te doen nie? Al beteken dit dat daar snedige aanmerkings my kant toe gegooi gaan word van ons wat dinge op ‘n sekere manier doen wat volgens ander te “veel” is vir besighede (al bars besighede uit hul nate uit en vereis sekere goed i.t.v. wetgewing wat jy MOET doen).

Al moet ek gifpyle aanvaar van mense wat ons fooie bevraagteken, weg stap van ons af en nie betaal nie, nie meer ons oproepe en eposse antwoord as ons bel vir uitstaande geld nie, sarkastiese kommentaar verduur oor hoe ons somme nie sin maak nie of dat ons maar iets moet kom haal in ruil vir uitstaande geld. So gaan die lysie aan en aan en aan.

In die proses probeer ek myself help maar ek sien my kind sukkel. Ek kan nie myself en my kind help op dieselfde tyd nie. Ek voel ek moet iets los sodat ek meer deernis kan hê om my kind te kan beter verstaan en help. Nie heeltyd te raas en baklei nie. Maar ek weet nie hoe nie. Ek kan nie net weg stap van my daaglikse take nie – ek het verantwoordelikhede teenoor personneel, kliënte, onsself vir oorlewing. As ek my kind los is ek ‘n slegte ma.

Al hierdie heen en weer op en af tussen wat ek kan doen om die situasie beter te maak is dreinerend. Ek bly moeg. Sukkel om te fokus. Werk, maar nie effektief nie, voel dit. Die werk word net elke dag meer. Dan wil die een owerheid dit verifieër en dit moet so ingedien word.

Dan verander daardie owerheid hierdie ding wat so ingedien moet word.

Dan besluit iemand, mense, iewers (ek weet nie waar nie) om net NOG ‘n wet in te bring. Want mense is skelm. Nou is daar net NOG ‘n “manual” wat ek een of ander tyd moet doen en weer van gaan vergeet om op datum te hou soos goed verander. Net NOG ‘n “compliance” ding.

Liewe hemel tussen al die wetgewing waaraan mens moet voldoen is daar maar bitter min tyd om die werk te doen wat eintlik die rekeninge betaal.

Ek weet steeds nie watter kant toe nie. Ek weet net ek MOET my oë op Jesus gefokus hou. Hierdie ding waarin ek is sal verby gaan. Of sal dit? “This too shall pass” is iets wat ek gereeld vir myself sê van jongs af.

Maar dit begin voel ek jok vir myself. Want net soos wat die een ding verby is kom die volgende ding. As ons net deur Januarie is moet ons net deur Februarie kom en so gaan dit aan en aan. Ek bevraagteken gereeld wat die doel van alles is. Is alles die moeite wêrd?

Ek het nie die antwoorde nie. Ek bid dat die Here my sal kalm maak sodat ek die res van my gesin kan help sodat ons almal minder angs daagliks ervaar. Die lewe is gejaagd en ons doen nie eers verskriklike aktiwiteite nie…dis net skool en gimnastiek en tussen in (tydelik) lees klas. Maar dit voel wild. Dit voel of ons in Jhb bly en elke dag Pretoria toe moet ry vir als.

Ek voel ‘n rustigheid oor my spoel. O wow die Here is net so getrou. Hy maak my kalm en rustig al is die golwe soos Tsunami’s om my. Hy fluister in my gees dat Hy in beheer is. Ek kan ophou blaas aan die “tube” wat veronderstel is om my bo te hou. Ek moet ophou luister vir die geraas. Die geraas is in die minderheid want daar is so baie kliënte wat wel tevrede is en waardering het. Soveel keer goed, wat later uitgekom het dat dit wel reg gedoen was, al voel dit soos te veel of te wat ookal op die tydstip wat dit gedoen word.

Ek luister weer na die liedjie. Kyk die musiek video. Op die einde stap sy uit die donker uit in die lig in.

Ek weet dis wat ek moet doen. Ek kry dit soms reg. Soms kom ek uit die golwe van angs uit. Ander kere, soos nou, vat dit so bietjie langer.

Maar ons sal daar deur kom. Die Here sal wys wat ons moet doen. Hy sal leiding gee vir ons om ons kind te help. Hy sal my golwe stil maak. Hy sal alles hanteer. Dis nie nodig vir iets drasties nie. Ek moet net nou my kinders geniet. Die seisoen in my lewe moet ek geniet. Die tyd gaan vinnig. Ons is al klaar weer amper halfpad deur Junie en 2021.

Anxious
Song by Sarah Reeves

Throw the covers over my head
Finding comfort in my own bed
Staring at a screen light
Looking at the highlights, everybody’s good life
Reminding me of what I don’t have
Second guessing who I really am
Maybe I should give up,
Will I ever measure up, I don’t think I’m good enough
Pressure building, body shaking
I can’t take it, I can’t take it
Feel the tension, pushing pulling
I can’t fight it, I can’t fight it
I don’t wanna live my life like this
Anxious
I gotta lot of good in me to give
But I’m anxious
So many things I know I miss
Cause I’m anxious
I wish I could shake this
I don’t wanna be anxious
Devil’s running around my mind
Why do I let myself believe the lies
It’s like I’m his playground,
Push me in the background, and I shut the world out
Pressure building, body shaking
I can’t take it, I can’t take it
Feel the tension, pushing pulling
I can’t fight it, I can’t fight it
I don’t wanna live my life like this
Anxious
I gotta lot of good in me to give
But I’m anxious
So many things I know I miss
Cause I’m anxious
I wish I could shake this
I don’t wanna be anxious
Oh oh oh
This is my confession
Oh oh oh
I’m coming out of hiding
Oh oh oh
Oh, this is my confession
Oh oh oh
I’m coming out of hiding
Can’t keep living like this, living like this
Oh oh oh
I’m coming out, I’m coming out
Oh oh oh
Oh, this is my confession
Oh oh oh
I’m coming out of hiding
Cause I don’t wanna live my life like this
Anxious
I gotta lot of good in me to give
But I’m anxious
So many things I know I miss
Cause I’m anxious
I wish I could shake this
I don’t wanna be anxious

Posted on by — Leave a comment

Seisoene

Seisoene. Fisies is daar 4 seisoene elke jaar wat ons moet deur maak. Die moeilikste een van hul vier vir my is winter. Ek kry ALTYD koud. Die HEELTYD koud.

Hier waar ek in die kar sit en wag vir my kind se leesklas om klaar te maak KRY EK KOUD. Is ek spyt dat ek die gedagte wat vlietend sy opwagting gemaak het net so vinnig weer vergeet het.

Die gedagte? Om ‘n kombers saam te vat in die kar…..dit voel of die winter haar ysige vingers oral indruk waar dit nie welkom is nie en ‘n opening vind. So asof sy jou bekruip van jou tone af en enkels op dieselfde tyd en stelselmatig op beweeg na jou “shins” toe. Dit voel of sy beide my hande in ‘n stywe greep vas het want die wil net nooit warm word nie.

Winter is besig om die boksgeveg te wen. Die bome se blare is amper alles af. Als is vaal….sy het die oorhand begin kry oor Herfs want dit is haar tyd om nou te wen met ‘n paar uitklop houe.

Ek lees vroeër die week hoe iemand op Facebook iets kort en kragtig sit oor hoe sy winter sien. Sy sê winter is nie populêr nie, vaal, pronk nie, maar is opreg en dit kom daarop neer dat winter NODIG is. Dit laat my dink….

Ek besef dit lankal. Dat winter NODIG is. Ek sê gereeld vir Dora as ek en sy so kla oor die koue en nie antwoorde en oplossings het om warmer te word nie, “We need the cold weather Dora, we need it.”

Ek wonder net altyd hoekom ek die gelukkige wenner van ongelooflik koud kry is? Hoekom kry niemand anders so koud soos ek nie?? Iemand wat nie KOUD kry nie VERSTAAN net nie.

Maar soos wat my gedagtes dwaal oor winter en hoe koud ek kry en dat ek weet koue winters nodig is vir goeie somers met goeie oeste is dit asof die Here my gedagtes in ‘n ander rigting stuur….ons emosionele en geestelike seisoene.

Jy sien daar beleef en ervaar ons ook winter. DAAR is die winter vir my slegter as die fisiese winter. Met die fisiese winter kan ek nog ‘n kaggel laat brand en komberse oor my gooi en warm word.

Emosioneel is dit nie so maklik nie. Jy kan nie vir iemand VERDUIDELIK wat jy voel nie en wat jy besig is om deur te gaan nie. Hulle verstaan nie altyd nie. Sodra jy jou mond oop maak en dit hardop uiter dan maak dit nie sin nie.

Tog is hierdie winter tye emosioneel ook nodig. Want dis in hierdie tye wat die Here alles wat onnodig is, laat afval van die koue. Net dit wat belangrik is, oorleef.

Hoe mens emosionele winters oorleef is net God se genade. Alleen kan mens dit die doen nie. As jy terug kyk het jy nie ‘n antwoord of verduideliking van hoe jy deur dit gekom het nie. Jy is net deur hom. Skielik en op ‘n manier kom jy deur dit…..

Al wat ek wel weet is dat ek moet warm bly. Om warm te bly moet ek myself omring met Sy ligdraers. Want lig gee hitte. Opregte mense, mense wat jou verstaan, mense wat jou nie afbreek of misbruik nie. Mense wat, as hulle naby genoeg aan jou is, hul hitte kan laat straal om die ergste koue van jou af weg te hou. Om dit wat nodig is warm te hou en te laat oorleef.

Dis hoe ek emosionele winters oorleef – dit saam met God se genade en Sy woorde op watter manier ookal Hy my dit laat hoor….of dit nou musiek is of fisiese tyd in die bybel spandeer. Praat gaan Hy met my praat. Ek moet net HOOR wat Hy vir my wil sê.

Posted on by — Leave a comment

Afguns en Jaloesie

Meneer Afguns Jaloesie Ek-gun-niemand-iets. As jy hom die eerste keer sien dan vang jou oog iets wat nie reg lyk nie maar jy kan nie jou vinger op dit plaas nie.

Jy kyk weer, nog ‘n derde keer. Daar is dit! Sy vel het so ligte groen ondertoon. Hy lyk amper soos iets uit ‘n “horror movie” se kleur – jy weet dit wat jou laat wonder lewe die ou of is hy dood want sy KLEUR lyk nie soos iets wat by een van die twee opsies hoort nie.

Wanneer hy praat, kom daar groen dampe uit sy mond uit wat saam met sy woorde uit kom en in die lug hang. Dit stink en ruik soos vrot eier.

Hy is nou nie vir jou die tipiese “ray of sunshine” nie. Hy praat afbrekend van enige iemand wat iets het wat hy nie het nie en graag wil hê.

As jy het wat hy wil hê, dan raak hy amper obsessief met dit wat jy het en begin jou “stalk” as jy iets het wat hy nie het nie en graag wil hê. Dit is AL waaroor sy gesprekke gaan.
As jy lank genoeg tyd in sy teenwoordigheid spandeer bedwelm die vrot eier asem reuk van sy woorde jou.

Jy kan self nie meer reguit en logies dink nie. Hy maak jou “hooked” op die volgende materialistiese ding. Saam begin julle te praat en te obsesseer oor hierdie DING wat julle NODIG het (wat glad nie nodig is nie en jy al so lank sonder geleef het so watter verskil gaan dit maak of jy dit vandag kry of nie).

Hy begin in jou oor fluister en sê jy MOET dit VANDAG nog kry anders is jou lewe leeg, doelloos.

Eendag kyk jy in die spieël en jy skrik. Jy sien iets is af maar kan nie jou vinger op dit plaas nie. Jy kyk ‘n tweede en selfs ‘n derde keer weer. Dan SIEN jy dit. Jou vel begin ‘n groen ondertoon wys.

Kyk geen grimering van enige “expert” en “guru” sal hierdie amper doodskleur van groen kan wegsteek nie. Dis oral…jy sluk hard as jy tot die besef kom van wat besig is om te gebeur.

‘n Rukkie later het jy ‘n gesprek met iemand en dan ruik jy dit. Jy wonder eers wat het waar doodgegaan want dit vrot!! Dan besef jy dat dit JY is wat so stink.

“Ag nee siesa man! Dis gagga!! Hoekom wil ek so ruik?” vra jy. Jy begin redeneer oor die ding wat jou lewe wil-wil oorneem. Debateer of dit REGTIG nodig is. Of jy REGTIG die geld het vir dit.

Hoe meer jy daaroor redeneer hoe meer van ‘n hol kol voel jy op jou maag. Jy begin naar voel. Besef dat die DING waaroor jy obsesseer nie nodig is nie.

Dan kom jy agter wat eintlik besig is om te gebeur, want die Heilige Gees het Sy soet geur om jou uitgeblaas. Sodat jy nie die vrot eier reuk meer kan ruik nie.

Dit wat besig is om te gebeur is dat hierdie ou, Meneer Afguns Jaloesie Ek-gun-niemand-iets-nie EINTLIK ‘n baie GROTER probleem het as wat jy besef.

Jy sien hy het ‘n hol kolletjie wat hy probeer vul. Hy is ook naar van die hol kolletjie wat net nie vol wil kom nie. Hy probeer alles en vir etlike oomblikke na hy iets gekry het waaroor hy geobsesseer het of na hy iets leliks gesê het van iemand, is die hol kol weg. Voel hy tevrede.

Maar dis nie lank nie, dan is die hol kol terug en nog erger as voorheen.

Jy sit oorkant die Heilige Gees by ‘n tafel terwyl Hy alles vir jou verduidelik. Jy luister aandagtig. Dit sink in. Dit maak sin.
“Wat kan ek doen?” Is jou vraag aan Hom. “Wat vat hierdie hol kol weg?”

Sy antwoord is eenvoudig. “Jesus. Die lewende water. Wie die lewende water drink sal nooit weer dors kry nie. So staan dit in die Bybel.”

Jy dink ‘n oomblik na en besef Hy is reg. Jy kyk Hom weer in die oë en Hy wys na die glas water voor jou.

“Drink” kom die opdrag “dan sal jou dors geles word, jou hol kol sal weg gaan.”

Jy tel die glas op, merk hoe lekker dit lyk. Jy vat ‘n sluk. Magties dis HEERLIK!! Jy vat nog ‘n sluk en nog ‘n sluk. Wow. Die hol kol begin weg gaan. Dit werk!!

Jy sit die glas neer. Kyk en kyk weer – iets is nie reg nie. Hy is dan nog vol? Na jy drie slukke geneem het? GROOT slukke.
Die Heilige Gees sien die onsekerheid van wat nou gebeur het. “Moet nie bekommer nie”, kom die gerusstelling. “Die glas sal altyd vol bly want dit kom uit die put van Lewende water wat nooit opdroog nie.”

Jy kyk op en knik. Dis waar. Sodra jy leeg voel en voel of die hol kol in jou lewe jou wil “consume” kan jy net weer ‘n slukkie lewende water uit God se woord vat. Iets kry wat jou bemoedig, stig, ophou en vol maak.

Weg is Meneer Afguns Jaloesie Ek-gun-niemand-iets-nie. Sy reuk is lankal vergete en al wat jy ruik is die soet aangename geur van die Heilige Gees en al wat jy proe is die nasmaak van die glas water….

Net na ek Meneer Afguns Jaloesie Ek-Gun-Niemand-Iets-nie se karakter begin beskryf besef ek dat hy eintlik gekompliseerd is. So ineen gestrengel met ander karakters….sodra ek nog ‘n fasset van sy karakter geidentifiseer het sal ek vir seker dit hier sit.Die stamboom en hoe almal mekaar ken kom ook nog….?

Posted on by — Leave a comment

Olifante

Olifante. Vandag het ek ‘n gesprek met iemand op Whatsapp en ek vertel hoe groepe te besig raak met mense wat “selfies” opsit van hul ontbyt en wie weet wat nog alles….ek lewer kommentaar oor hoe ek skool goed mis as dit net op whatsapp gestuur word en as ek nie herinner word nie want daar is so baie aan die gang op enige gegewe tydstip….

Sy reageer deur te sê sy wonder hoe sy party dae al haar olifante geëet kry. Olifante.

Dit laat my terug dink toe ek net klaar was met skool, al 1 jaar gewerk het en met klerkskap begin het. Ongeveer 21 jaar terug. Wow dit klink VERSKRIKLIK om te dink ek doen al wat ek doen vir 21 jaar! ???

Mense wat al vir 21 jaar doen wat hulle doen is mos OUD of hoe????

Terug by my storie – ek was redelik moedeloos met al die leer werk wat ek moes doen. My oudste suster, by wie ek so baie tyd spandeer het en gaan studeer het en oorgebly het en selfs in Pretoria gaan eksamen skryf het omdat ek besluit het dat dit die lekkerste lekker gaan wees om vir 3 weke by haar en haar man af te pak.
Ai daar dwaal ek alweer….so my oudste suster het my moedeloosheid gesien en gehoor. Sy kyk my so en sê vir my “Hoe eet jy ‘n olifant?”

Ek kyk haar weer met ‘n vreemde uitdrukking op my gesig aan, want ek praat van Ekonomie en Rekeningkunde en sy praat van OLIFANTE. Wat het ek gemis???

Sy antwoord eenvoudig net “Stukkie vir stukkie”.
Die uitdrukking bly op my gesig. Ek wonder wat sy gedink het.

Sy sien ek verstaan nie. Sy verduidelik. “Jy begin iewers, enige plek, en werk dit van ‘n kant af deur.”

Die gloeilampie gaan aan. As ek op daardie oomblik in ‘n strokiesprent was sou jy hom sien gloei op my kop….
Sedertien is dit hoe ek my lewe aanpak. Stukkie vir stukkie. Pak groot projekte aan en begin op ‘n punt en werk hom deur tot ek klaar is.

Maar soos wat ek ouer word en die werklading van ons beroep meer word, voel dit of my olifante eksponensieël (is dit reg gespel??? Ek twyfel nou in my spelvermoë ?‍♀️) vermeerder soos wat elke maand vorder.

Ek begin met een massiewe olifant op die eerste van die maand. Moerawiese GROOT ore (nie om beter mee te kan hoor soos die wolf in Rooikappie nie). Met net SULKE LAAAAAANG tande (soos wat kinders goed vir jou beskryf en beduie).

Hy trap spore wat lyk soos “potholes” waarin water opgaar as dit reën en as jy met jou kar oor dit ry terwyl hy vol water is verloor jy beheer…..

Nou ja. Op die eerste van die maand staan ek en die olifant en staar vir mekaar. Amper soos die oogknip speletjie. Wie eerste oë knip verloor.

Ek knip altyd eerste my oë voel dit want dit voel of ek heeltyd verloor teen die olifant.

So ek pak die spreekwoordelike olifant aan. Begin op ‘n punt. Maar as ek weer sien is daar nog 10 olifante. Dan word dit 100 dan 1,000 en so gaan dit aan en aan.
Gelukkig drink ek nie want dan sou hulle seker pienk geword het en rondom my begin dans het soos in Dumbo….

Net soos wat ek moedeloos raak met al die olifante in my lewe, gryp die Here in. Hy gee my nuwe krag, laat afsprake skuif, omstandighede verander en so kan ek deur die lysie gaan van die guns wat ek beleef in my werk.

Ek weet ook dat ek op die punt is om my olifante te kies en nie dat hulle almal MY heeltyd kies nie.

Mens HOEF nie elke olifant wat oor jou pad kom stukkie vir stukkie weg te werk nie. Soms moet mens “Nee” sê. Soms moet jy beter beplan en nie ander olifante voor die een waarmee jy besig is indruk nie.

Die resultaat is altyd dosyne half ge-ete (hier twyfel ek ALWEER oor die spelling) olifante. En glo my halwe olifante raak MOEILIKE olifante.

Hulle raak taaier by die dag tot dit op die punt kom dat jy nie meer LUS is vir die halwe olifant voor jou nie. Dan skuif jy hom opsy en pak ‘n nuwe olifant aan. En so herhaal die slegte gewoontes hulself. Oor en oor. My halwe olifante sleep ek al van Lockdown af saam. Voor dan het ek nogal redelik my olifante hanteer en afgehandel. En toe kom 2020. Toe moes ek 7 (ja SEWE) rolle tuis vertolk…van skoonmaker tot juffrou tot besigheidsvrou en alles en nog wat tussen in…..

Dan kom die skuldgevoel weer…en dan is daar die ewige stryd tussen skuld en genade. Oor en oor elke dag. Ek het nooit my beste gegee nie, nie hard genoeg gewerk nie….so gaan die beskuldigings aan.

My gedagtes dwaal weer na ‘n liedjie wat ek gehoor het van Matthew West. Ek lees weer die woorde en dink by myself dat dit tog beskryf hoe ek voel en my situasie waarin ek myself bevind. Ek is seker die sanger se situasie waarin hy die liedjie geskryf het verskil soos dag en nag van myne.

Maar op die ou einde van die dag is en bly als wat ons het net God se genade.

Genade wen altyd – jy moet dit net toelaat….

Grace Wins
Song by Matthew West

In my weakest moment I see you
Shaking your head in disgrace
I can read the disapointment
Written all over your face
Here come those wispers in my ear
Saying who do you think you are
Looks like you are on your own from here
Because grace can never reach that far
But in the shadow of the shame
Beat down by all the blame
I hear you call my name
Saying its not over
But my heart starts to beat so loud
Now drowning out the doubt
I’m down but i’m not out
Theres a war between guilt and grace
And there fighting for a sacred space
But I’m living proof
Grace wins every time
No more lying down in deaths defeat
Now I’m rising up in victory
Singing Hallelujah
Grace Wins every time
Words can’t describe the way it feels
When mercy floods a thirsty soul
A broken side begins to heal
And grace returns what guilt has stole
But in the shadow of the shame
Beat down by all the blame
I hear you call my name
Saying its not over
But my heart starts to beat so loud
Now drowning out the doubt
I’m down but I’m not out
Theres a war between guilt and grace
And there fighting for a sacred space
But I’m living proof
Grace wins every time
No more lying down in deaths defeat
Now I’m rising up in victory
Singing Hallelujah
Grace Wins every time
For the Prodical son
Grace Wins
For the Woman at the well
Grace Wins
For the blind men and the begger
Grace Wins
For always and forever
Grace Wins
For the lost out on the street
Grace Wins
For the worst part of you and me
Grace Wins
For the thief on the cross
Grace Wins
For the world that is lost
Theres a war between guilt and grace
And there fighting for a sacred space
But I’m living proof
Grace wins every time
No more lying down in deaths defeat
Now I’m rising up in victory
Singing Hallelujah
Grace Wins every time
Every time
Yah I’m living proof
Grace wins every time

Posted on by — Leave a comment

Herfs

Herfs pronk al vir ‘n ruk met haar kleure maar ek was te besig om die verandering van seisoen op te merk aan die bome se blare….

Die kaggel brand al vroeg die seisoen, warm klere word aangetrek, praatjies oor die koue oggende vind plaas maar ek was blind vir wat besig was om te gebeur met die natuur.

Vandag is die eerste keer in ‘n lang tyd dat ek as passasier gery het uit ons area uit. Ek verkyk my altyd aan wat buite gebeur, hoe goed lyk, blare verkleur, grassies uitspruit – alles wat ek sien hang af van die seisoen en area waar ons ry.

Toe ons terug kom vanmiddag, seker so een of twee kilometer van ons huis af (ek kan nie so lekker akkuraat skat nie want ek is ‘n vrou wat nie regtig afstand kan skat nie), op die grondpad oor die berg hier by ons, kyk ek links uit en ek sien rye en rye en rye bome met goudgeel blare.

Toe my oog dit vang is dit asof die Heilige Gees vir my wys dat Herfs net gou wil kom “afshow”. Voor die winter die boksgeveg kom wen en al die blare afskud. Voor dit leeg en kaal is.

Ek was nooit een vir winter of herfs nie. Ek hou nie van koud kry nie. Tot ons die kaggel gekry het. Dit was seker die lekkerste dag in my lewe! Vir die eerste keer in my lewe kan ek LEEF in my huis sonder om te voel of my tone wil afval van die koue. Sonder om te voel die bed is die beste plek.

Maar die jaar is Herfs vir my anders. So asof ek meer waardering het vir die seisoene waardeur mens heeltyd beweeg – nie net die fisiese seisoene nie. Ek sit in my kantoor by die huis en kyk uit op die boom net buite ons huis.

Sy blare is al amper alles af. Gereeld sê my man vir my hoe hy die natuurskoon bewonder. “Kyk hoe mooi is dit” beduie hy na die vallende blare buite.

Ek kyk en ek sien. Ek neem in. Ek begin dieselfde waardering voel vir die vallende blare. Dit is “tranquil”. Veral as die lewe druk en as die sperdatums lê en loer vir ‘n mens. Reg om op jou te spring soos wanneer ‘n kat op iets “pounce”.

Gewoonlik irriteer dit my – die blare wat geval het en als laat onnetjies lyk. Maar nie die jaar nie. As ons tuinman nie die blare ophark nie pla dit nie….dis asof my gees besef dat dit is hoe dit moet wees. Dis deel van die seisoen….

Al die mooi van die somer lê nou in goudgeel en brons kleur blare op die grond.

Ek dink deesdae so baie aan hoe vinnig die tyd verby gaan. Ek redeneer dit met myself en enige persoon wat lus is vir so ‘n gesprek.

Ek gesels in die week met iemand (wat ek van geen kant af ken nie) en vra hoekom gaan die tyd so vinnig? Ek probeer uitwerk of dit is omdat ek ouer word of is dit net hoe dit is?

Die oom sê vir my dat hy sien dit so:
As mens 21 is, gaan die lewe redelik stadig. Dan bereik jy 21 en jy is op die hoogtepunt van jou lewe. Daarna is dit afdraande (hy beduie met sy hand soos wanneer jy op een van die Gold Reef City pretritte is en net vinnig afwaarts beweeg in ‘n karretjie waaroor jy nie beheer het nie).

Hy verduidelik verder dat jy ouer word en stadiger word. Goed vat jou langer om te doen as toe jy jonger was.
Ek redeneer met hom oor die ouer en stadiger word. Ek het dit ook al gevoel en oor gewonder. Maar soos wat mens ouer word, verander die wêreld waarin jy werk en jou brood en botter verdien. Amper soos die boom wat sy blare verloor.

Ek vertel vir hom hoe, 17 jaar gelede, toe ek die besigheid begin het, ons nie al die admin gehad het wat ons nou het nie.

Ons albei glimlag, kyk vir mekaar en besef ons het eintlik nie die antwoord op my vraag nie.

Maar die naweek dink ek weer, redeneer ek weer.

Probeer hardop met my man praat oor die druk wat ek voel maar weet nie of hy dit verstaan wat ek probeer sê nie. Hy is ‘n man en ervaar die lewe anders.

Almal pak net hulle stukkie admin op jou soos wanneer jy ‘n pakesel laai om na die volgende dorp te beweeg.
Die esel is nog sterk genoeg om die gewone lading te dra. Maar dan kom die professionele instansies waaraan jy behoort en stel vereistes van opleiding wat jy moet doen.

Dan kom die regering se instansies en vir elke liewe fasset van ‘n besigheid skep hulle meer admin…vra meer vrae…Hoekom? Vra jy dalk. Omdat mense owerhede bedrieg. Dis my antwoord.

Ek verstaan 100% waar alles vandaan kom maar iewers moet dit stop. “Something’s gotta give”.

Bo op dit alles is daar nog ander mense wat dinge nie reg doen nie en vir kliënte wolhaar stories vertel. Jou soos ‘n skurk laat voel omdat jy “meer” doen as wat die wet vereis, baie “duur” is met jou fooie (ek weet steeds nie hoe ander mense vir min geld baie rompslomp werk gedoen kry nie). Jou laat twyfel, jou net gou weer die maatskappy wet laat lees om seker te maak jy het nie “te veel” vir iemand gedoen nie.

En bo op dit alles is jy ‘n vrou en ‘n mamma.
‘n Mamma van twee pragtige kinders wat al die liefde en geduld in die wêreld verdien van jou af maar wat dit nie kry nie.

‘n Vrou vir een van die geduldigste mense wat ek ken, iemand wat ander die heeltyd voor homself stel en altyd goed ten koste van homself doen. Iemand wat ‘n “cheerleader” nodig het om hom te ondersteun wanneer hy moeg begin word. Wat nie sy “cheers” van my af kry nie.

Ek besef net al hoe meer dat die ding wat besig is om mee te gee vir my is die twee belangrikste rolle wat ek moet vul en waarvoor ek op aarde geplaas is.

Ek wil dit nie hê nie. Ek skop daarteen. Ek stoei voort.
Die Heilige Gees kom gee my gerustheid en wys dat net soos wat die seisoen vir my kom “afshow” vandag, kom wys sy is hier, hoe alles verander het, so gaan Hy ons seisoen kom laat draai.

Nie in ‘n koue aaklige winter seisoen nie, maar ‘n mooi seisoen. Een wat ons nog nie gesien of geken het nie. Een wat beter is as dit wat ons geken het.

In die tussen tyd gaan die tyd hardloop tot ons by die seisoen kom waar ons moet wees.

Dan gaan die tyd stadiger gaan sodat ons die nuwe seisoen kan geniet en kan doen vir die doel waarvoor ons op aarde geplaas is!

Ek sit nog so ‘n rukkie en dink daaroor. Ek wonder steeds maar dit maak sin….ons is oppad na ons volgende seisoen toe. Hoe lank of kort dit gaan neem hang seker ook af hoe gou ons tot die besef kom dat ons moet aanbeweeg….of doen dit?

Kort na die inskrywing speel “Haven’t seen it yet”. Ek luister na die woorde van die liedjie wat ek al so baie gehoor het en besluit om die inskrywing op te dateer om die woorde deur te gee….hier is my antwoord….ek het dit net nog nie gesien nie…..

Haven’t Seen It Yet
Song by Danny Gokey

Have you been praying and you still have no answers?
Have you been pouring out your heart for so many years?
Have you been hoping that things would have changed by now?
Have you cried all the faith you have through so many tears?
Don’t forget the things that He has done before
And remember He can do it all once more
It’s like the brightest sunrise
Waiting on the other side of the darkest night
Don’t ever lose hope, hold on and believe
Maybe you just haven’t seen it, just haven’t seen it yet
You’re closer than you think you are
Only moments from the break of dawn
All His promises are just up ahead
Maybe you just haven’t seen it, just haven’t seen it yet
Maybe you just haven’t seen it, just haven’t seen it yet
Maybe you just haven’t seen it
He had the solution before you had the problem
He sees the best in you when you feel at your worst
So in the questioning don’t ever doubt His love for you
‘Cause it’s only in His love that you’ll find a breakthrough, oh
It’s like the brightest sunrise
Waiting on the other side of the darkest night
Don’t ever lose hope, hold on and believe
Maybe you just haven’t seen it, just haven’t seen it yet
You’re closer than you think you are
Only moments from the break of dawn
All His promises are just up ahead
Maybe you just haven’t seen it, just haven’t seen it yet
Maybe you just haven’t seen it, just haven’t seen it yet
Maybe you just haven’t seen it
He is moving with a love so deep
Hallelujah for the victory
Good things are coming even when we can’t see
We can’t see it yet, but we believe that
He is moving with a love so deep
Hallelujah for the victory
Good things are coming even when we can’t see
We can’t see it yet, but we believe that
It’s like the brightest sunrise
Waiting on the other side of the darkest night
Don’t ever lose hope, hold on and believe (Don’t ever lose hope)
Maybe you just haven’t seen it, just haven’t seen it yet
(Just haven’t seen it yet)
You’re closer than you think you are (Think you are)
Only moments from the break of dawn
All His promises are just up ahead
Maybe you just haven’t seen it, just haven’t seen it yet
Maybe you just haven’t seen it, just haven’t seen it yet
(You gotta hold on, hold on)
Maybe you just haven’t seen it, just haven’t seen it yet (Hold on)
Maybe you just haven’t seen it, just haven’t seen it yet
(Just haven’t seen it yet)

Posted on by — Leave a comment

Vrees

Vrees….dis nou vir jou ‘n karakter. Hy is soos die outydse “jail birds”. Jy weet die boewe met die wit en swart gestreepte klere met so snaakse klein hoedjie op.

Die een wat ‘n voor-aansig en sy-aansig foto het met ‘n kriminele nommer. Die man op die plakkaat wat sê “Wanted – Dead or Alive”. Die man met die “ball & chain” om sy enkels wat keer dat hy nie kan wegkom nie.

Hy is in ‘n tronk en probeer alles in sy mag om jou SAAM met hom in die tronk te kry en te hou.

Jy sien hy JOK vir jou. Om te jok is mos ‘n oortreding van die gebooie in die Bybel.

So hy jok en vertel vir jou allerhande leuens net om jou te vang om langs hom in ‘n tronksel gevange gehou te word. Dis yskoud daar binne en jy is in afsondering.

Niemand hoor of verstaan dit wat jy voel nie.

Die leuens is enige iets van dat jy nie goed genoeg is nie, te veel foute maak, nie mooi genoeg is nie, nie maer genoeg nie, te duur met jou fooie, en so gaan die lysie aan en aan en aan….

Jy sien hy het vir jou hierdie skaduwee van ‘n gedrog gewys. Een met net sulke laaaang tande, ‘n massiewe mond. Amper soos ‘n krokodil.

Hy skets hierdie donker prentjie vir jou wat soos ‘n slagyster ‘n beklemming om jou hart sit, amper soos die waarmee bere gejag word. Die met die skerp tande en stewige staal struktuur wat nie oopgemaak kan word nie. Sodra hy toegeklap het kan jy alles doen jy kry hom nie oop nie.

Vir ‘n tyd lank glo jy hom. Jy sit in die sel gevangene langs hom. Jy wonder hoe ander mense dit kan doen om vrylik rond te beweeg. WEET NIEMAND VAN DIE GEDROG NIE? Die een met die lang tande wat rond sluip reg om jou te verslind sodra jy iets verkeerd doen….
Hoe WEET niemand hiervan nie? Regtig?

So gaan daar jare verby wat jy alleen in jou donker koue sel vasgevang is.

Maar iewers langs die pad ontmoet jy die Waarheid. Die Een wat die Weg is. Hy vertel vir jou dat vrees net leuens is van die duiwel.

Hy begin jou vertroue wen, want sien nog ‘n leuen wat vrees vertel het is dat jy niemand kan vertrou nie. Jy is veiliger binne as buite die tronk.

Jy begin Jesus beter leer ken, Hy wys vir jou soveel goed. Is geduldig, liefdevol. Skielik begin jy nog meer as ooit smag om uit die tronk te ontsnap. Die tronk wat maak dat jy alles in jou lewe mis.

Skielik eendag word jy wakker en KEN jy die waarheid. Skielik sien jy wat regtig die gedrog met die lang tande is. Dis ‘n piepklein rubber krokodil wat voor ‘n lig staan en projekteer teen die muur, baie groter as wat hy werklik is.

Die “ball & chain” is skielik weg wanneer jy afkyk. In verbasing kyk jy op en besef die tronk se tralies was toe al die tyd nie daar nie. Skielik is jy uit die tronk.

Dit laat my dink aan die liedjie “Fear is a liar” en ek grinnik by myself en met ‘n lied in my hart dans ek weg van die tronk waarin vrees my gevangene wou hou….

Fear Is a Liar
Song by Zach Williams

When he told you you’re not good enough
When he told you you’re not right
When he told you you’re not strong enough
To put up a good fight
When he told you you’re not worthy
When he told you you’re not loved
When he told you you’re not beautiful
You’ll never be enough
Fear, he is a liar
He will take your breath
Stop you in your steps
Fear, he is a liar
He will rob your rest
Steal your happiness
Cast your fear in the fire
‘Cause fear, he is a liar
When he told you were troubled
You’ll forever be alone
When he told you you should run away
You’ll never find a home
When he told you you were dirty
And you should be ashamed
When he told you you could be the one
That grace could never change
Oh, fear, he is a liar
He will take your breath
Stop you in your steps
Fear, he is a liar
He will rob your rest
Steal your happiness
Cast your fear in the fire
‘Cause fear, he is a liar
Let your fire fall and cast out all my fears
Let your fire fall, your love is all I feel
Let your fire fall and cast out all my fears
Let your fire fall, your love is all I feel
Let your fire fall and cast out all my fears
Let your fire fall, your love is all I feel
Oh, let your fire fall and cast out all my fears
Let your fire fall, your love is all I feel
Oh, fear, he is a liar
He will take your breath
Stop you in your steps
Fear, he is a liar
He will rob your rest
Steal your happiness
Cast your fear in the fire
‘Cause fear, he is a liar
‘Cause fear, he is a liar

Posted on by — Leave a comment

Teleurstelling en hartseer

Teleurstelling en Hartseer. Daar is nou ‘n tweeling wat amper soos Vinkel en Koljander is….die een is nes die ander.

Mens sukkel om hulle te onderskei want die gevoel is dieselfde maar verskillend op dieselfde tyd.

Ek sien Teleurstelling as hierdie lang persoon met ‘n ondeunde uitdrukking op haar gesig. Ondeund is so ‘n groot woord en ek het eintlik “mischievous” gaan “google” want dis die woord wat ek gevoel het van toepassing is.

Nou ja met ‘n ondeunde uitdrukking sal sy sonder om te skroom, ‘n emmer met yswater vat en oor jou gooi sonder dat jy dit verwag EN terwyl sy jou in die oë kyk.

Met verbasing en verstomming kyk jy na haar en wonder “Wat de ongeluk het nou gebeur??? Het jy my REGTIG nou net met YSKOUE water gegooi?”

Dan kom Hartseer, soos wat sy sien Teleurstelling gooi die yswater oor jou uit en sy kom blaas op jou soos ‘n lugverkoeler. Tot elke liewe sel in jou lyf en wese stokstyf gevries is soos wanneer daar ryp op die plante is.

Sy is so bietjie korter as Teleurstelling en het ‘n venynige kyk op haar gesig soos wat sy jou kouer en kouer blaas. So asof sy lekker kry.

Lekker om te sien hoe jy besig is om te vries. Hoe jou hart seer word en koud en kil word. Hoe jou gemoed verander en jy voel jy wil wraak neem want jy dink dit is wat jou beter gaan laat voel.

Die Heilige Gees kom gryp dan net betyds in. Kom vertroos jou. Gooi jou toe met ‘n warm kombers. Omvou jou met liefde. Fluister in jou oor dat alles wel beter gaan lyk in die oggend.

Hy vertel vir jou dat Hy verstaan hoe jy voel. Dis alles deel van die proses. Jy gaan vlae en tye beleef waar Teleurstelling en Hartseer jou gaan probeer afbreek sodat jou hart swart lyk soos die plant wat buite gestaan het en swart ryp gekry het deur die nag.

Maar anders as die plant wat buite staan met geen beskutting nie het jy beskerming. Die wind wat waai op die gevriesde blare se uitwerking is swart ryp. Daar is geen beskerming of beskutting nie.

Die effek van Teleurstelling en Hartseer VOEL vir jou soos swart ryp. Maar ons het die Here aan ons sy. Hy sal altyd voorsien. Hy sal altyd ons beskerm. Hy sal altyd alles ten goede laat mee werk vir die wat Hom lief het.

Die swart hart wat jy vir ‘n oomblik voel gaan weg en word weer vervang met ‘n pienk warm hart wat Jesus se liefde uitstraal.

In die proses word jy sterker. Meer bestand teen dit. Jy leer uit dit uit om nie weer dieselfde foute te maak nie. Jy word herinner om net jou oog op Jesus gevestig te hou.

Want jy IS goed genoeg.

Jy HET jou beste gedoen.

Hierdie is en bly altyd deel van die proses om te kom waar die Here wil hê jy moet wees. Dis nie lekker nie en niks kan dit makliker maak nie.

Huil is nodig om uitlating te gee aan die emosie en maak jou nie ‘n swakkeling nie. In teendeel maak dit jou net sterker. Leer jou om te “cope” met die harde houe wat die lewe soms uitdeel.

Ek bly net altyd dankbaar dat ek wel die Here ken en dat Hy my altyd sal dra en beskerm. Maak nie saak wat gebeur nie. Ok sal mens aan die ander kant uitkom.

Posted on by — Leave a comment

Verandering

Weet jy hoeveel keer het ek al vir die Here gevra om iets te verander? Omstandighede, mense, lewe oor die algemeen.

Die antwoord is BAIE!

Het Hy dit elke keer gedoen? Nee beslis nie.
Dan wonder ek baie keer oor HOEKOM voel dit of die Here nie my gebede HOOR nie? Hoekom verander Hy nie iets nie? Of laat dinge net so bietjie anders gebeur nie.

Daardie antwoord het ek nie.

Maar ek dink ek het my antwoord gekry met die liedjie “Different” deur Micah Tyler. En ons almal weet wie het die liedjie gestuur vir my om te hoor ?

Ek besluit gisteraand om die musiek video op You Tube te kyk en luister.

Aan die begin van die video praat die sanger. Verduidelik waar die liedjie vandaan kom. Hoe moeilik sy omstandighede was en hoe hy gebid het vir deurbrake maar dat die deurbrake nie altyd gekom het nie.

Toe snap ek dit. Die Here wil hê ons moet verander, anders word en wees. Hy gaan nie noodwendig iets verander nie. Want, ek glo, Hy probeer jou bring tot daar waar jy moet wees.

Dink gou daaroor – as alles om jou verander om jou te pas, word jy beter of slegter? Kom jy op die plek waar jy moet wees? Nee jy doen nie!

Sou ek hierdie blog begin het as alles en nog wat nie met my gebeur het nie? Vir seker nie want ek sou steeds die skaam, onseker jong meisie gewees het wat ek was 20 jaar gelede.

Die Here is regtig besig om “boldness” te kweek by my. Hoekom weet ek nie, maar ek weet ek moet uithou en aanhou.

Die lewe ook probeer geniet in die proses (wat sommige dae makliker is as ander en hoekom kan ek nie vir jou sê nie).

So my gebed gaan wees dat die Here MY sal verander sodat ek ANDERS kan wees vir Hom en Sy werke. Eers as ek daar is kan Hy my gebruik vir die doel wat ek op aarde is.

Dit voel of Hy vir my glimlag en Sy kop skud in aanvaarding, so asof Hy wil sê “Nou verstaan jy My kind! Well done! Werk nog daaraan. Jy is nog nie DAAR nie maar jy is nader as wat jy gister was.”

“True that!” Ek is nader aan waar ek moet wees as gister. Ek weet meer as gister.

Different
Song by Micah Tyler

I don’t wanna hear anymore
Teach me to listen
I don’t wanna see anymore
Give me a vision
That You could move this heart
To be set apart
I don’t need to recognize
The man in the mirror
And I don’t wanna trade Your plan
For something familiar
I can’t waste a day
I can’t stay the same
I wanna be different
I wanna be changed
‘Til all of me is gone
And all that remains
Is a fire so bright
The whole world can see
That there’s something different
So come and be different
In me
And I don’t wanna spend my life
Stuck in a pattern
And I don’t wanna gain this world
But lose what matters
And so I’m giving up
Everything because
I wanna be different
I wanna be changed
‘Til all of me is gone
And all that remains
Is a fire so bright
The whole world can see
That there’s something different
So come and be different
Ooh
I know, that I am far from perfect (Oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh)
But through You the cross still says I’m worth it (Oh-oh-oh-oh-oh-oh-oh)
So take this beating in my heart and
Come and finish what You started
When they see me, let them see You
‘Cause I just wanna be different, yeah
I wanna be different
I wanna be changed
‘Til all of me is gone
And all that remains
Ohh, is a fire so bright
The whole world can see
That there’s something different
So come and be different
I just wanna be different
So could You be different
In me

Posted on by — Leave a comment

“Going through the Motions”

“Going through the Motions”. Dis hoe dit soms voel. Jy gaan net deur die “motions” elke dag, staan op, maak koffie, broodjies vir skool, maak kinders wakker, maak reg vir skool, vleg hare, jaag aan, maak reg vir werk, werk, doen rekonsiliasies, finansiële state, indienings by instansies, hanteer krisisse, doen admin vir die besigheid, stuur state en fakture, hoop en bid almal betaal als en vir al die ure wat jy ingesit het om HULLE krisisse af te weer, opleiding, ry kinders rond (want ek wil), oefen, maak kos, kry almal in die bed, slaap.

En môre begin als weer van voor af. Dag in dag uit, week in, week uit. Dan begin ek weer te vra wat is ons doel op aarde en hoekom voel ek of ek net deur die “motions” gaan?

Honderde hoekom vrae gaan deur my kop. Soos altyd het ek nie antwoorde nie. Dan besef ek ook iewers in al hierdie “motions” is ek weer besig om die hede te mis en dis nie omdat ek in die verlede leef nie. Nee, die verlede is gedane sake en kan nie verander word nie. Maar nou is dit asof dit weer ander kant toe gaan – mens begin leef vir “eendag” wat ‘n onbepaalde dag in die toekoms is.
Ek sê gereeld vir my bediende, ook bekend as “my sister from another mister” want ek sien haar as ‘n vriendin of ‘n sussie, “One day Dora, one day”. Dan sug-lag sy saam en herhaal, “Yes, one day”.

En so kap mens aan vir eendag. Eendag se eendag. In die proses mis jy vandag…..

Vanoggend vroeg word ek wakker en hoor die liedjie “The motions” speel. Van die woorde vang my ore. Ek luister nog erg deur die slaap daarna en maak ‘n “screen shot” van die liedjie wat deur my foon speel net sodat ek kan onthou en weer sy woorde kan gaan lees en luister. Dankie tog ek het die “screen shot” gemaak want later toe ek lekker wakker is kon ek glad nie onthou wat die naam van die liedjie was of wie dit gesing het nie ?

Toe ek net nou die woorde lees voel ek so dit is die antwoord op my vrae. Mens IS NIE veronderstel om net deur die “motions” te gaan nie. Ek IS NIE die enigste mens wat so voel nie, hier is hierdie man wat dit dan verwoord het en in ‘n liedjie omskep het.

Die antwoorde op al my vrae is maar eintlik so eenvoudig die heeltyd. Dit alles kom terug na Jesus toe. So maklik soos dit. Hy is die weg en die waarheid en die lewe. Niemand gaan na die Vader toe behalwe deur Hom nie. Dit staan net so in die bybel, ok paar woorde dalk hier en daar op ander plekke, maar dis hoe ek die versie onthou. Ek probeer nou glad nie die bybel oorskryf of vertaal nie….

The Motions
Song by Matthew West

This might hurt, it’s not safe
But I know that I’ve gotta make a change
I don’t care if I break
At least I’ll be feeling something
‘Cause just okay is not enough
Help me fight through the nothingness of life
I don’t wanna go through the motions
I don’t wanna go one more day
Without Your all consuming passion inside of me
I don’t wanna spend my whole life asking
What if I had given everything
Instead of going through the motions?
No regrets, not this time
I’m gonna let my heart defeat my mind
Let Your love make me whole
I think I’m finally feeling something
‘Cause just okay is not enough
Help me fight through the nothingness of this life
‘Cause I don’t wanna go through the motions
I don’t wanna go one more day
Without your all consuming passion inside of me
I don’t wanna spend my whole life asking
What if I had given everything
Instead of going through the motions?
Take me all the way
(Take me all the way)
Take me all the way
(‘Cause I don’t wanna go through the motions)
Take me all the way
(Lord, I’m finally feeling something real)
Take me all the way
I don’t wanna go through the motions
I don’t wanna go one more day
Without Your all consuming passion inside of me
I don’t wanna spend my whole life asking
What if I had given everything
Instead of going through the motions?
I don’t wanna go through the motions
I don’t wanna go one more day
Without Your all consuming passion inside of me
I don’t wanna spend my whole life asking
What if I had given everything
Instead of going through the motions?
Take me all the way
(Take me all the way)
Take me all the way
(I don’t wanna go, I don’t wanna go)
Take me all the way
(Through the motions)
Take me all the way
I don’t wanna go through the motions

Posted on by — Leave a comment

Besluite en keuses

Besluite en keuses. Waar ek is vandag is die direkte resultaat van elke keuse en besluit wat ek in my lewe geneem het.

Help nie ek raak mismoedig omdat ek voel ek rys uit soos deeg nie. Want ek het vanoggend GEKIES om beskuit saam met my koffie te neem. Want dis naweek.

Maar help dit regtig my einddoel waarheen ek werk? Glad nie, want my slegte besluit beteken ek moet eerskomende week harder werk by Cross Fit.

Laat mens dink….dan dink ek aan al die ander keuses en besluite in my lewe.

Ek kan nie ongelukkig wees omdat ek nie altyd van my werk hou nie. Ek het dan GEKIES om CA te studeer. CA het nie my gekies nie….of het dit?

En so sal die duiwel my heeldag en aldag besig hou met elke liewe slegte besluit en keuse wat ek gemaak het vandat ek kan onthou.

Kan ek iets doen aan my grimering op my matriekafskeid wat meh gelyk het? Glad nie!

Kan ek iets doen aan die feit dat ek eers gaan werk het na skool voor ek begin studeer het? Nee natuurlik nie!!!
Kan ek iets doen omdat ek nie hoofmeisie of hoofleier was op skool nie?

Kan ek iets doen aan die feit dat ek nie daaraan gedink het om my matriek eindeksamen Rek te laat hermerk en dalk met net 1 onderskeiding op my rapport te kon opeindig nie? Kan ek iets doen omdat ek nie dalk ‘n ander beroep gekies het nie?

Kan ek iets doen omdat ek later in my lewe eers getrou het? Later kinders gekry het? 2 miskrame se emosionele pyn moes ervaar? Kan ek iets doen aan besluite wat geneem was wat dalk nie die beste was vir besigheid nie? Kan ek iets daaraan doen dat ek toegelaat het dat ek gemanipuleer word deur ander?

Die antwoord op al die vrae is NEE!!! Net so met hoofletters want goeie genade as ek dit nie vir myself GIL nie sal ek seker nooit luister en aanbeweeg nie.

Dan voel ek die kalmte deur my spoel van die Heilige Gees. Hy wat my gerusstel dat elke keuse wat ek gemaak het so moes wees. Elke ding het gebeur soos dit moes. Alles binne God se plan. Hoe sleg dit ookal vir my voel of lyk, Hy was DAAR met elke ding.

Dan val dit in my gees dat ek eintlik besig is om so baie tyd in die hede te mors. Dis hoekom mens se lewe verby flits. Jy leef so in die verlede en dink aan die “what, ifs and buts” soos die Engelse sê van die lewe.

Jy probeer so iets doen en oor tob wat eintlik glad nie verander kan word nie.

“Maar hoekom doen ons dit Here?” vra ek. “Hoekom??”
Ek kry nie dadelik my antwoord nie. Ek herkou daardie vraag nog so bietjie.

Hoekom? Hoekom? Hoekom mis ons uit op die hier en nou? Hoekom maak ons nie beter keuses nie en leer net uit ons foute nie?

Hoekom o hoekom?

Dan voel ek die antwoord kom….dis omdat die duiwel by my wil steel. Hy weet wat my potensiaal is. As hy my heeltyd besig hou met dit wat kon wees, mis ek uit op dit wat nog kom en gaan wees.

Hy steel so by mens omdat jy soms buite karakter optree oor swak keuses wat gemaak was en saam met die swak gedrag kom die “condemnation”. Dit klink net beter in Engels.

Dan vlieg die beskuldigings soos pyle op my af:
“Daai optrede van jou. Regtig. Is DIT hoe ‘n Christen optree? Dit gaan jou vir seker uit die hemel hou. Liewe aarde hoe verwag jy moet jy in die hemel kom met so houding en optrede? En die woorde wat jy gespreek het? Jy mag glad nie gevoelens uiter of dink nie want dan beoefen jy nie naasteliefde nie.”

So gaan dit aan en aan en aan.

Ek hoor dit nie meer nie want ek het my wapenrusting aan.

Ek weet ek is net mens MAAR met God aan my sy en met Sy wapenrusting kan ek al die aanslae van die duiwel weerstaan.

Ek hou my skild van geloof voor my sodat die pyle teen dit val.

My kop is beskerm met die helm van verlossing. Hy het my gekies nog voor ek Hom gekies het. Ek is verlos van alles! Hoe awesome is dit nie net nie?

Ek dra met trots die borsharnas van geregtigheid, want “righteous” dit sal ek altyd streef na. Ek weet ek kry dit nie altyd reg nie maar ek weet ek probeer my beste altyd. Al sien almal dit nie so nie. Al word ek veroordeel deur mense oor my keuses en besluite.

Dan beveg ek die leuens met die swaard van die Gees van God, die Bybel. Al die antwoorde is hierin vervat en dit bevat net waarhede geen leuens nie.

Ek omgord my met die gordel van die waarheid. Om altyd die waarheid te praat maak nie saak wat nie. Maak nie saak hoe moeilik dit is nie..maak nie saak voor watter moeilike keuse ek te staan kom nie, die waarheid maak mens altyd vry.

Laastens trek ek my skoene aan om die evangelie van Jesus Christus te verkondig. Oral waar ek gaan moet ek vir mense wys ek is Sy volgeling. Jesus liefde, respek. Ek hoef nie altyd saam almal te kuier as ek nie noodwendig met hulle oor die weg kom nie..maar ek kan hulle met liefde en respek groet en hanteer wanneer ek hulle wel sien.

As ek dit elke dag aan het kan die duiwel niks aan my doen nie.

Dit beteken nie hy gaan my uitlos en nie probeer nie. Dit beteken net EK moet onthou WIE het ek aan my sy. Wie beskerm my. Wie help my.

As ek volkome op Hom vertrou weet ek dat alles in plek val in alle aspekte. Hy vergewe my as ek ‘n emosionele oomblik beleef want Hy verstaan maar wil nie hê dat ons oor iets moet aanhou tob nie.

Ons moet leer, aanbeweeg en nie weer dieselfde foute maak nie.

Hy wil hê ons moet die regte besluite in die hede neem, sodat ons eendag terug kyk, dit sonder enige “hoekom” vrae sal wees en eerder met tevrede stellings gevolg sal word.

Ek weet ook dat elke besluit wat in my oë verkeerd is wel bydra tot wie ek is vandag. Dit help om my te vorm om te wees wie God wil hê ek moet wees.

Posted on by — Leave a comment

Kritiek

Ou tannie-ek-weet-alles ook bekend as Kritiek. Sy is Mev. Spyt-Verwyt aka Hindsight se ma. Haar neus is so lank soos die langste vlagpaal wat jy ooit in jou lewe gesien het x 10 soos geen mens se neus wat jy al gesien het nie (en met goeie rede want sy is nie ‘n mens nie).

Sy dra haar yl hare in ‘n stywe bolla op haar kop en haar brille laat haar oë groter lyk as wat dit werklik is.

As jy haar sien, voel dit vir jou of sy deur ‘n mikroskoop na jou kyk, so groot laat die brille haar oë lyk. Coke bottel bodems x 10 vir brille – nog iets soos wat geen mens op aarde gedra het nie. Want sy is nie ‘n mens nie onthou….

Sy MOET die verskriklike brille dra, want, sien sy moet elke spikkel van elke mens en iemand om haar se iets sien en INSPEKTEER en KRITISEER.

Sy lyk ouer as wat sy werklik is. Haar CV wat sy gereeld onder jou neus indruk en voorlees sonder dat jy regtig dit WIL hoor, getuig dat sy dubbel die hoeveelheid jare wat sy al bestaan se ervaring van alles en nog wat het. Sy WEET net ALLES. Vra haar enige iets en SY weet. Alles gaan altyd oor haar en hoe sy alles weet.

Ek het al gewonder hoe so iets moontlik is. So baie ervaring in goed wat jy geen kennis eintlik van het nie. In my eerste gedagte dink ek sy eet baie Bar-One sjokolades. Jy weet vir daardie 25 uur dae. Kyk ek het al Bar-Ones geëet dat dit by my ore uitkom maar my dae het steeds net 24 uur in plus al die suiker maak my moeg en dik so teoreties is dit nie meer 24 uur nie maar minder. Ek skud my kop, “Nee” dink ek by myself, “dis nie dit nie”.

Dan dwaal my gedagtes na ‘n Tik-Tok video wat ek ander dag gesien het. Hierdie dame sit vir ‘n onderhoud. Op haar CV staan sy het 30 jaar ervaring. Die persoon wat die onderhoud voer kyk in ongeloof na die persoon voor haar want sy is so jonk!

“How old are you?” Vra sy
“20” kom die antwoord.
Nog meer verbaas kyk sy en herhaal “Twenty?”
“Yes 20” kom die antwoord terug.
“So how did you get your 30 years experience?”
“Overtime”

Kyk ek het gelê soos ek lag toe ek die video sien. Skreeu snaaks.

Ek besluit toe dis hoe Kritiek alles van alles weet. Sy eet nie Bar-Ones nie, nee, sy werk “overtime”. Dis al hoe jy alles weet van skool, onderrig, politiek, “you name it she knows it” jy weet?

Nou weet jy wat doen Kritiek? Sy laat jou sleg voel oor jouself. Fluister gereeld in jou oor vir jou dat jou beste eintlik maar net nie goed genoeg was nie.

Jy sien sy reël “Boot camps” om Kritiek te “boost” en mense nog meer krities te maak oor goed. As dit nie “Boot camps” is nie, is dit tee partytjies.

Hoe meer tyd jy in haar teenwoordigheid spandeer, hoe meer krities raak jy. Dis amper soos hierdie onsigbare aansteeklike siekte.

Voor jy jou kom kry lyk jy soos sy. Oud voor jou tyd met coke bodem dikker as dik lense voor jou oë want, o goeie genade, die ietsie wat iemand doen op ‘n manier anders as wat jy dit sou doen MAG nie gemis word NIE.

Jy werk nou oortyd want jy het skielik hierdie ervaring op allerhande spesialis areas wat die spesialiste en professionele mense (wat tog asb. net nie hul hardverdiende professionele fooie voor mag vra nie want dis net verregaande en belaglik) wat vir jare studeer het en nog meer jare se ervaring het op daardie gebied, eintlik maar net nie het nie.

Jy dink by jouself, ai siestog, hulle dink hulle weet maar eintlik weet hulle niks. Wonder by jouself of hulle nie maar iewers verkla kan word vir alles wat hulle verkeerd doen nie.

Dan word jy skielik wakker en besef iewers het jy iets geword wat jy nooit was nie.

Dis asof kritiek se “Mantra” (is mos dit? Die ding wat hulle so “chant” want dis waaroor iets gaan?) in jou ore dreun. JOU BESTE IS NET NIE GOED GENOEG NIE. JOU ERVARING TEL NIKS. JOU OPLEIDING HELP JOU NIE VEEL NIE.

Iewers in die proses lê jy met jou gesig in die grond en Kritiek staan bo op jou en trap jou vas met haar dun “stilletto” hakke op jou gesig dat jy net grond proe en nie kan beweeg nie.

Sy het jou net waar sy jou wil hê. Nêrens om te gaan nie. Sodra jy teen haar gaan deurboor sy jou wang amper met haar skoen.

Lê gaan jy lê terwyl sy jou sleg sê dat die see jou nie kan skoon was nie. Tot sy jou gebreinspoel het om met dieselfde oë te kyk na ander soos wat sy na ander kyk. Dan dink ek weer aan die liedjie wat ek vanoggend gehoor het.

Up again.

Die woorde maal deur my kop en ek besluit basta met dit. Hierdie Kritiek gaan my nie vaspen nie. Ek weier! Die Here SAL my help dat ek met Jesus liefde na almal kyk, hoe moeilik dit ookal vir my as mens is.

Met God is ALLES moontlik! Altyd! Selfs om Kritiek af te skud, op te staan en aan te beweeg.

Up Again
Song by Dan Bremnes

The other day I was thinking to myself
Made a list of all my mistakes
Oh I wish I could’ve run to you
And tell you about my heartbreak
And I wondered to myself, wait a minute
Am I even on the right path now
Had a couple wins but I got knocked down
But I know if you were still around
You would say
Ohhh, sometimes you lose, sometimes you win
Ohhh, you gotta get up, up again
Ohhh, keep holding on, it’s not the end
Ohhh. you gotta get up, up again
Get up, up again
You can get up, up again
You can get up, up again
And I guess not every little thing
Works out just the way you dream
You can take a couple wrong turns
Still end up where you’re supposed to be
Even though in a moment
I know everything can change
Your perfect plans might fall apart
But the simple truth remains
Ohhh, sometimes you lose, sometimes you win
Ohhh, you gotta get up, up again
Ohhh, keep holding on, it’s not the end
Ohhh. you gotta get up, up again
Get up, up again
You can get up, up again
You can get up, up again
Cause you only got one life
And you don’t know when it ends
You’ve only got one heart
So get out there and live
Yeah you’ve only got one life
Don’t let it get away
Everyone falls down
But you can get up, up again
Get up, up again
You you can get up, up again
You can get up, up again
Get up, up again
And I guess not every little thing
Works out just the way you dream
You can take a couple wrong turns
Still end up where you’re supposed to be

Posted on by — Leave a comment

Hoekomdag

Hoekom, hoekom, hoekom….? Vandag is Hoekomdag nie Maandag soos my kalender anders getuig nie. Hoekom vlieg die dae verby?

Hoekom voel dit of ek soos ‘n slak werk terwyl die sekondes soos ‘n F1 kar om Kyalami se baan jaag?
Hoekom slaap ek slegter op ‘n Sondagaand as op ‘n ander aand?

Hoekom voel dit of jy MOET 16 ure per dag werk net om voor te bly?

As jy wil voorkom, soos wat met my die geval is van 1 jaar terug se 1 kwartaal van “homeschooling” dan moet jy 24 uur per dag werk 7 dae per week sonder om te blik of te bloos.

Interessante gesegde daai….Sonder om te blik of te bloos….so jy knip nie jou oë nie en word nie rooi in die gesig nie……

Is dit hoe “poker” spelers voel? Is dit waar die gesegde vandaan kom?

Hoekom voel ek sleg as ons ‘n rus naweek het van niks doen en nêrens heen gaan nie? Ok nie nêrens nie, ons was darem Saterdag uit na ‘n geleentheid toe….maar die res van die tyd is die huis alleen net ons 4 met Fudge die hondjie, Carolus die pappagaai en ons ander troeteldiere die lekkerste lekker….

Hoekom, hoekom, hoekom?

Ek het soos altyd nie die antwoorde op al die vrae nie….en weet nog minder van waar al die hoekom vrae vandaan kom…..dalk my brein wat ALWEER goed “over think….”?

My gedagtes dwaal terug na vandag….gewoonlik sien ek nie kliënte op ‘n Maandag nie want Maandae voel wild….Manic Monday soos die liedjie van my grootword jare my herinner hoe Maandae is….

Ek gesels vandag met ‘n kliënt. Hy herinner my om die faktuur te stuur vir die werk wat ek gedoen het.

Ek glimlag terug en sê ek sal vir hom stuur. Hy sê hy glo daaraan om klein besighede soos ons sinne vinnig te betaal. Sy woorde was “It is YOUR money that is here (hy wys na die state wat hy afteken) because you did the work.”

Dit laat my dink en net weer waardering kry vir mense soos hierdie wat die Here oor ons pad gestuur het.
Mense wat verstaan, respek wys en net kan gesels oor alles en nog wat en nie net gefokus is op werk en besigheid nie….

Die menslikheidsfaktor….dis iets wat ons het in ons klein besigheid….en wat ons daagliks waardeer….

Wat ek wel weet is dat ek vandag gemaak het! Ek het redelik by alles uitgekom wat ek wou….

Wou ek meer doen? Natuurlik ja!

Is ek tevrede met hoe vandag uitgedraai het?

Mmmmm….ek wonder vir ‘n oomblik maar besluit ek is tevrede…..

Today was not another Manic Monday….

Posted on by — Leave a comment

Spyt en Verwyt

Spyt of verwyt….as dit nou ‘n karakter moet wees sien ek voor my hierdie perfekte persoon. Sy is Mevrou Spyt-Verwyt ook bekend as “Hind sight”.

Jy sien sy doen alles reg altyd. Haar hare is nie “Frizzy” nie, haar tande is reguit. Sy is ‘n beroepsvrou met haar eie besigheid en 4 kinders, dalk meer. Sy is maer, eet gesond, doen haar naels en hare gereeld, oefen nog meer en bou gereeld legkaarte saam met haar kinders.

Sy is super geduldig, verloor nooit haar koel nie. Sy spandeer tyd aan alles en almal wat belangrik is, skeep niks of niemand af nie.

Sy werk 16 ure per dag, werk net halfdag. Sy ry haar kinders rond vir aktiwiteite, oefen vir 2 ure elke dag, slaap vir 8, word uitgerus wakker, is nooit moeg nie.

Sy doen haar jaarlikse opleiding soos vereis word van verskeie instansies waaraan sy behoort en nog meer, ken elke wet uit haar kop uit en is nooit onseker oor enige iets wat haar kant toe gegooi word nie.

Sy is alles wat ek nie is nie.

Elke insident in my lewe word deur haar ontleed. Sy vertel gereeld vir my hoe SY iets sou doen of nie doen nie.

“Hoe kon jy DIT doen?” Hoor ek haar weer kerm hier langs my. Haar gladde hare wip soos sy draf-stap langs my terwyl ek beweeg om die volgende taak te doen.

“Regtig EK sou dit GLAD nie so gedoen het nie jy weet. Jy moes eerder dit so gedoen het en dat gekies het. Kyk nou waar sit jy met die besluit wat jy geneem het. Jy moet mos alles weet voor die tyd. Hoe kon jy dit nie geweet het nie?”

Liewe aarde maar sy is omtrent soos ‘n plaat wat vashaak en iets wat net in jou oor bly geluide maak.

Vir jare het ek gereeld langs haar gestaan. My hare met haar hare vergelyk en gewonder hoekom my hare so “frizz” al spandeer ek ure om dit reguit te blaas.

Dan wonder ek hoe kan sy in ‘n nommer 8 denim in pas na 4 kinders. Ek het net 2 gehad en kyk hoe lyk ek.

Ander kere dink ek net by myself HOE DOEN JY DIT???

Hoe kry jy dit reg om 16 ure te werk, 8 te slaap, 2 ure te oefen EN nog kinders rond te ry, geduldig te wees, kos te maak en almal in die bed voor 7 in die aand? Hoeveel ure het jou dag Mevrou Spyt-Verwyt aka Hindsight? Jou somme maak nie sin nie of jy bly op Mars waar die dae ander ure het as ons sin (ek weet nie eens hoe lank is die dae op Mars nie….??)

Gou het ek besef dat sy eintlik niks is wat ek gedink het sy is nie. Sy is eintlik nie ‘n mens nie. Sy is net ‘n emosie. Of ‘n gevoel. Geen mens kan dit doen wat sy beweer sy kan doen nie.

Haar nommer is geblok en sy kan my nie meer kontak nie. Ek sal nie gemeet word met haar maatstaf nie.

Ek is ‘n mens wat my bes probeer elke dag met die inligting tot my beskikking en die professionele oordeel wat ek aangeleer het en toepas na die beste van my vermoë.

Haar kommentaar is nou soos ‘n “Spam” oproep op my foon. Hy flits verwoedelik rooi vir ‘n oomblik voordat hy net doodgaan en dood gedruk word want dis geblok uit my lewe uit.

Ek luister eerder vir die Heilige Gees wat as my helper gestuur is. Sy oproepe en kommentaar vat ek gretig en blok dit nie uit nie. Dis as “non-spam” gemerk en flikker ‘n vriendelike groen as Hy met my wil praat…..

Vaarwel Mevrou Spyt-Verwyt aka Hind Sight. Sterkte met jou 36 uur dae en als wat jy reg kan doen.

Ek is alles wat jy nie is nie en ek is dankbaar daaroor!