“Rewind” na 1 Julie 2017. Dis my ma se 70ste verjaarsdag. Tussen ek en my susters beplan ons ietsie om die groot mylpaal te vier. Toe iewers in die week word dit afgestel, dink omdat sy nie lekker gevoel het nie en toe is dit weer aan vir die vieringe.
Ek gaan doen die oggend my naels. Stop by Woollies vir “butternut” sop want met al die aan af van reëlings kon ek nie by sop maak uitkom nie….nie eens te praat van werk en goed wat moes klaar nie…..
Ons gaan deur na my sussie se huis in Pretoria. Daar aangekom sien ek die decór is reeds uitgesit en gedek en reg gemaak. Lyk heel “fêncy” met swart tafeldoeke, blomme, vetplantrosies, kos, servette en allerhande “grocieries” om dit nie na net nog ‘n ete wat aanmekaar geslaan is te laat lyk nie…..
Ons kuier en gesels. Nie een keer kom een van ons agter dat sy seer het nie. Dat sy pyn het nie.
Ons ry huis toe en ek hoor later by my sussie dat sy die laaste een was om die aand die deur toe te trek voor almal gaan slaap die aand.
Min het ons geweet dat dit die laaste keer sou wees dat ons almal saam as familie sou kuier.
“Fast forward” weer na minder as ‘n week later. Die Vrydag na die 1ste Julie. Die 7de. My ma word weer opgeneem in die hospitaal.
Om die pyn te behandel. Ek is deurmekaar, verstaan nie. Sy het dan so goed gelyk die Saterdag. Niks gekla nie.
Nie te min is sy in die hospitaal en begin die op en af ryery Pretoria toe en terug. Die ritte is uitputtend want die pad word elke keer nog langer as jy ry. Heen en weer. Op en af. Kinders moet na gekyk word so ek is gewoonlik alleen in die kar wanneer my ma in die hospitaal was….
Ek sit elke keer een van Bethel se CD’s op. Sit die musiek kliphard. Veral een liedjie vang my oor elke keer.
Tot vandag toe dink ek terug aan daardie tyd as ek daardie CD hoor…veral op koue dae en in die winter. Mens kan nie anders as dat die musiek jou terug vat in tyd nie….emosies weer ervaar en deur werk…..
Min het ons geweet dat dit die laaste naweek sou wees wat sy wakker was, wat ons sou kon kuier…..
“Little did we know…..”
