Die son strek haar arms oor die horison. So asof sy kom vertel hoe lekker die nag was vir haar….
Sy neem haar verfkwas en begin die donker lug inkleur met die mooiste warm skakerings van geel, rooi en oranje.
Niks is oordadig nie, al die skakerings “blend” mooi in. Lyk perfek, mooi.
Dit voel vir my asof sy kom vertel dat al is dit koud en vaal, al is die winter besig om die eerste paar rondtes van die boksgeveg met Herfs te wen, sy steeds hier is om dit op te helder.
Elke sonsopkoms laat my dink aan die bybelvers Ps. 30:6 “want ‘n oomblik is daar in sy toorn, ‘n lewe in sy goedgunstigheid; saans vernag die geween, maar smôrens is daar gejuig.”
The joy ALWAYS comes in the morning.
Altyd.
Ek verstaan nou hoekom.
Die son kom kleur alles in en hang haar kosbare ligbal in die lug vir almal om te sien en te geniet tot dit weer tyd is om te gaan slaap en te rus.
Sy herinner my dat daar vreugde te vind is in elke dag. Altyd.
